Στους παραλληλισμούς και τις συγκρίσεις ανόμοιων πραγμάτων που επιχείρησαν πολλοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, συγκρίνοντας τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου με τους αγώνες για τα δικαιώματα των γυναικών, αναφέρθηκε η Διαμάντω Μανωλάκου. Μεταξύ άλλων, σημείωσε τα εξής: «Συγκρίνετε ανόμοια πράγματα. Το ζήτημα του δικαιώματος ατομικού αυτοπροσδιορισμού του φύλου με το γυναικείο ζήτημα, που διαμορφώθηκε μέσα στους αιώνες της ταξικής πάλης, αφού οι γυναίκες για αιώνες ήταν αποκλεισμένες από την κοινωνική παραγωγή και συνεπώς από κάθε κοινωνική δράση στο πλαίσιο της ταξικής κοινωνίας, καθώς η εργασία της πλειοψηφίας των γυναικών δεν είχε καμία σημασία για την οικονομία. Γι' αυτό και οι προσπάθειες ορισμένων μεμονωμένων γυναικών να διεκδικήσουν μια αναβαθμισμένη θέση στην κοινωνία πριν από τη βιομηχανική επανάσταση δεν απέφεραν καρπούς. Αργότερα, η μαζική ένταξη των γυναικών στην παραγωγή ως μισθωτών εργατριών, αντικειμενικά ήρθε σε αντίφαση με τον αποκλεισμό τους από την κοινωνική και πολιτική δράση». Υπογράμμισε ακόμα ότι στο παραπάνω φόντο, το ταξικό εργατικό κίνημα, το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα «πάλευε όχι μόνο ως προς τις συνδικαλιστικές διεκδικήσεις, τις διεκδικήσεις για την προστασία του γυναικείου οργανισμού, της μητρότητας, αλλά και ως προς την ταξική ρίζα της γυναικείας ανισοτιμίας, δηλαδή ενάντια στον ταξικό διαχωρισμό της κοινωνίας. Πάλευε για την ενότητα της εργατικής τάξης, ανδρών και γυναικών».

«Οι αγώνες για τα δικαιώματα των γυναικών είχαν πολιτικό ταξικό περιεχόμενο και προσπαθείτε σκόπιμα να αποκρύψετε, προσπαθώντας να τα χωρέσετε όλα στις προπαγανδιστικές ανάγκες ενός νομοσχεδίου», τόνισε, και πρόσθεσε: «Ωστόσο, η τυπική αναγνώριση και ορισμένων αστικών δικαιωμάτων της γυναίκας στην καπιταλιστική κοινωνία δεν την απαλλάσσει από την ανισοτιμία και τη ζωή - λάστιχο. Ο καπιταλισμός παράγει την ανισοτιμία γιατί αποτελεί πηγή κέρδους για αυτόν. Κι άλλα παραδείγματα μπορεί κανείς να αναφέρει, όταν εργοδότες απαιτούν συμβόλαια από εργαζόμενες να μην τεκνοποιήσουν όσο είναι στη δούλεψή τους».

Στηλίτευσε, τέλος, την υποκρισία και της κυβέρνησης: «Ποια είναι η ουσία: Οτι εδώ παρουσιάζετε τα ατομικά δικαιώματα αποσπασμένα από τα κοινωνικά, από τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες. Ομως, κανένα ατομικό δικαίωμα δεν παραμένει σίγουρο και ασφαλές έξω από συλλογικά, κοινωνικά δικαιώματα. Γιατί λοιπόν το κάνετε; Γιατί το έχετε ανάγκη να πουλήσετε αριστεροσύνη με ανέξοδα υλικά και να σηκώσετε αντιδραστικότερη σκοταδιστική σκόνη, μπας και κρύψετε την αντιλαϊκή ακραία φιλελεύθερη πολιτική σας. Πουλάτε ευαισθησία ενώ τσακίζετε τα κοινωνικά δικαιώματα που κατακτήθηκαν από τον περασμένο αιώνα, κι επειδή το ΚΚΕ σας ξεσκεπάζει είναι και ο λόγος που διαστρεβλώθηκαν και συκοφαντήθηκαν με συστηματικό και χυδαίο τρόπο οι θέσεις του. Τον αντικομμουνισμό και τα πυρά ενάντια στο σοσιαλισμό ξέρουμε καλά ότι θα τα συνεχίσετε, με αρκετές δόσεις "σταλινολογίας" από όλους σας, γιατί ο λαϊκός κόσμος νιώθει τη σαπίλα του εκμεταλλευτικού συστήματος που υπηρετείτε και αυτό σας ανησυχεί βαθιά και δίκαια».