Και μην τολμήσει κανείς να μας πει ότι υπερβάλλουμε και καταστροφολογούμε. Τα πράγματα έτσι έχουν ακριβώς και δε γίνεται αυτό φανερό μόνον από την πραγματικότητα, που βιώνουν καθημερινά οι εργατικές και λαϊκές οικογένειες, που καλούνται να μετρήσουν και να ξαναμετρήσουν τα πενιχρά εισοδήματά τους, για να εξοικονομήσουν τα όσα πολλά απαιτεί, ως άλλη ρουφήχτρα, η δήθεν δωρεάν και δήθεν δημόσια Παιδεία. Γίνεται φανερό και από στοιχεία σχετικών ερευνών. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα στοιχεία μιας τέτοιας μελέτης, της ίδιας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στα ελληνικά πανεπιστήμια έχει ήδη διαμορφωθεί μια σκληρή ταξική πραγματικότητα, αφού οι μισοί και πλέον φοιτητές (52%) προέρχονται από εύπορες και με υψηλό μορφωτικό επίπεδο οικογένειες, ενώ μόνο το 10% προέρχεται από οικογένειες με χαμηλό εισόδημα.

Και δεν είναι υπερβολή να ισχυριστούμε, ότι είμαστε ακόμα στην αρχή, αφού τα στοιχεία αφορούν το έτος 2000. Οταν, δηλαδή, δεν είχαν αρχίσει να φαίνονται σε όλη τους την έκταση οι ταξικές συνέπειες των αντιλαϊκών αντιεκπαιδευτικών επιλογών των κυβερνητικών «μεταρρυθμίσεων» και σχετικών νόμων. Είναι μαθηματικά εξακριβωμένο ότι η κατάσταση χάρη στο εξοντωτικό εξεταστικό σύστημα, το αβάσταχτο κόστος των φροντιστηρίων, κλπ. κλπ. θα επιδεινωθεί τα επόμενα χρόνια μέχρι να επιστρέψουμε στις παλιές καλές εποχές, όπου στα ανώτατα ιδρύματα φοιτούσαν κυρίως οι «βλαστοί» της αστικής τάξης. Τα παιδιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων θα ριχτούν στο κοινωνικό «Καιάδα» της υποαπασχόλησης και της ανεργίας.