Τον «κοινό αναπτυξιακό στόχο» κυβέρνησης και ΝΔ και τη «μεγαλύτερη συμμόρφωση» με τα μνημόνια επικροτεί ο ΣΕΒ
Eurokinissi |
Το γεγονός ότι παρά τις «διαφορές» στα «μέσα», ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ υπηρετούν τον ίδιο αντιλαϊκό στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης αναγνωρίζει ο ΣΕΒ |
Οι βιομήχανοι αναγνωρίζουν, δηλαδή, ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ υπηρετούν τον ίδιο αντιλαϊκό στόχο, την ανάκαμψη των κερδών και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, με «διαφορές» μόνο ως προς τα «μέσα» με τα οποία μπορεί αυτός να επιτευχθεί...
Οπως χαρακτηριστικά τονίζει ο ΣΕΒ στο «εβδομαδιαίο δελτίο» του, «παρά τις ιδεολογικές διαφορές, οι παρουσιάσεις των πολιτικών αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης συγκλίνουν στην αναγκαιότητα ταχείας εξόδου από την κρίση και την ύφεση και τη μετάβαση της οικονομίας σε ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο εστιασμένο στις επενδύσεις και τις εξαγωγές, με περισσότερο σχεδιασμό, λιγότερη παροχολογία και μεγαλύτερη συμμόρφωση προς τους περιορισμούς του μνημονίου».
Ταυτόχρονα, οι εγχώριοι βιομήχανοι αφήνουν το δικό τους «αποτύπωμα» στην αντιλαϊκή πολιτική που θα εφαρμοστεί την «επόμενη μέρα» για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του εγχώριου κεφαλαίου.
Χαρακτηριστικά, στο «εβδομαδιαίο δελτίο» του ο ΣΕΒ:
-- Διαπιστώνει και ξεκαθαρίζει πως και οι «δύο πλευρές» (ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ), «για ευνόητους λόγους, τηρούν σιγήν ιχθύος για το μείζον θέμα της χώρας, που είναι το Ασφαλιστικό», και ταυτόχρονα επισημαίνει ότι «το Ασφαλιστικό θα εξακολουθήσει για πολλά χρόνια ακόμη να απορροφά πόρους και να δημιουργεί πίεση για αύξηση των πρωτογενών πλεονασμάτων». Στο «διά ταύτα», προσθέτει: «Συνεπώς, η μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων μπορεί να ακούγεται ως ανέξοδη πολιτική προσπορισμού εσόδων, ωστόσο είναι ανέφικτη, δεδομένων των ελλειμμάτων του Ασφαλιστικού (αλλά και της Υγείας), που θα ενταθούν, καθώς ο ελληνικός πληθυσμός γερνά γρήγορα». Σε αυτό το επίπεδο, η επιζητούμενη από το κεφάλαιο μείωση των «ελλειμμάτων» περνάει μέσα από νέες διαδοχικές ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση.
-- Αναφέρει ότι «κύριο προαπαιτούμενο της 2ης αξιολόγησης είναι τα Εργασιακά», ενώ σημειώνει ότι «η επιδιωκόμενη επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων θα ενισχύσει σημαντικά την λειτουργία της αγοράς εργασίας, μόνον, όμως, εφόσον το θεσμικό πλαίσιο της διαιτησίας και της διαμεσολάβησης δεν παραβιάζει την ελευθερία των διαπραγματεύσεων, όπως συμβαίνει σήμερα».
Οι εγχώριοι βιομήχανοι κρατούν «μικρό καλάθι» σε ό,τι αφορά την ενεργοποίηση των μέτρων νομισματικής χαλάρωσης με την ένταξη και των ελληνικών ομολόγων. Σε αυτό το πλαίσιο τονίζουν: «Οσον αφορά στην ένταξη στο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της ΕΚΤ, κανείς δεν επένδυσε ποτέ, με τόσα λίγα, σε τόσα πολλά, όπως μείωση κόστους δανεισμού, αποκατάσταση ρευστότητας, άρση περιορισμών κεφαλαίων, έξοδο στις αγορές. Το πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων δεν είναι υποκατάστατο της αποκατάστασης αξιοπιστίας στην οικονομική πολιτική». Ταυτόχρονα, ο ΣΕΒ επισημαίνει πως «η μικρή συμβολή του προγράμματος στην ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας δεν μπορεί να υπερεκτιμάται στην περίπτωση της Ελλάδας».
Σε ό,τι αφορά τις αναφορές του πρωθυπουργού για ρυθμούς ανάκαμψης από το 2017, ο ΣΕΒ τοποθετείται ως εξής: «Η ανάπτυξη που θα έλθει το 2017, σχεδόν αυτόματα επειδή, κουτσά στραβά και με το στανιό, εφαρμόζουμε ένα πρόγραμμα (...) είναι μάλλον μία ευχή παρά αποτέλεσμα συγκεκριμένων και αποτελεσματικών αναπτυξιακών μέτρων».
«Οτιδήποτε διευκολύνει τον επενδυτή να κάνει μία κερδοφόρα επένδυση είναι προς τη σωστή κατεύθυνση», λέει ο ΣΕΒ, τονίζοντας ότι αυτό που ενδιαφέρει τους «επενδυτές» είναι το «πού θα βγάλουν τα περισσότερα κέρδη», στη βάση του ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος, και της «σχετικής κερδοφορίας», με άλλα κράτη και αγορές.
Τέλος, κοστολογώντας τις εξαγγελίες του Κυρ. Μητσοτάκη, ο ΣΕΒ εκτιμά πως οι εξαγγελθείσες μειώσεις φόρων διαμορφώνονται σε 1,9 δισ. ευρώ σε ορίζοντα 2ετίας. Σε αντιστάθμισμα, οι εξαγγελθείσες περικοπές δαπανών φτάνουν σε 2,1 δισ. ευρώ, σε ορίζοντα διετίας.
Στο μεταξύ, σύμφωνα με μελέτη της Eurobank με τίτλο «Ο Δρόμος για την Ανάκαμψη: Είναι σε Θέση οι ελληνικές τράπεζες να χρηματοδοτήσουν την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας;», οι προτεραιότητες της πολιτικής με στόχο την ανάκαμψη του κεφαλαίου συνοψίζονται στα παρακάτω: