ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΗΡΩΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΩΝ
Ηταν 31 Οκτώβρη του 2011, πριν από ένα χρόνο ακριβώς που ξεκίνησε, ξετυλίχθηκε και οργανώθηκε ένας σκληρός πολύμηνος ηρωικός αγώνας από τους χαλυβουργούς του Ασπροπύργου με βασικό σύνθημα: «Αγώνα ταξικό, γιατί εμείς δεν ζούμε με 400 ευρώ». Ενας περήφανος 9μηνος αγώνας που συγκλόνισε την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο. Γιατί οι απεργοί χαλυβουργοί απέδειξαν ότι δεν ξέρουν να δένουν μόνο το ατσάλι, αλλά και ότι με ταξικό πείσμα, πίστη και αφοσίωση μπόρεσαν να «δέσουν» έναν αγώνα που πήγε ένα βήμα πιο μπροστά συνολικά τους αγώνες της τάξης τους.
Στο πλευρό τους είχαν από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, που συνέβαλε αποφασιστικά, στήριξε και βοήθησε τους απεργούς χαλυβουργούς. Αυτόν τον πολύτιμο αγώνα τίμησε προχτές το βράδυ η ΝΟ Βιομηχανίας της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, με την εκδήλωση που διοργάνωσε στο κλειστό γήπεδο του Απόλλωνα, στη Ριζούπολη, που πλημμύρισε εργατόκοσμο, νέους, γυναίκες, παιδιά. Εκεί ήταν και οι χαλυβουργοί με τις γυναίκες, τα παιδιά τους, τις οικογένειές τους και κυρίως με το σωματείο τους. Εστεκαν περήφανοι και νικητές γιατί δεν έσκυψαν το κεφάλι στο αφεντικό και το σινάφι του, πάλεψαν και συνεχίζουν να παλεύουν παλικαρίσια για να έχουν αξιοπρέπεια στη δουλειά και στα σπίτια τους. Γι' αυτό και το σύνθημα που ήταν γραμμένο στη μέση του γηπέδου «Οι χαλυβουργοί είναι νικητές», ήταν το πρώτο που διάβαζε κανείς μπαίνοντας στο χώρο.
Η εκδήλωση άνοιξε με την ομιλία του Γιάννη Μερεντίτη, γραμματέα της ΝΟ Βιομηχανίας της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ. Ακολούθησε προβολή βίντεο αφιερωμένο στον αγώνα των χαλυβουργών και το σύνθημα «Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά» δόνησε το γήπεδο. Ο χώρος σείστηκε στην κυριολεξία από παρατεταμένα χειροκροτήματα για αρκετά λεπτά όταν το βίντεο έδειξε τους απεργούς χαλυβουργούς συντεταγμένα, με το σωματείο τους μπροστάρη, να περνούν τη πύλη της χαλυβουργίας μετά την αναστολή της απεργίας. «Εμείς είμαστε οι εργάτες» και «Γεια σου περήφανη κι αθάνατη εργατιά», ήταν τα πρώτα τραγούδια που ακούστηκαν στη συνέχεια από το μουσικό σύνολο «Ρωμιοσύνη» που πήρε θέση στην εξέδρα, για ένα αφιέρωμα στο εργατικό τραγούδι, που κράτησε μέχρι αργά το βράδυ.