Πολλοί έκαναν το βήμα και συμμετείχαν στην απεργία και τη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, παρά το όργιο τρομοκρατίας στους χώρους δουλειάς, αλλά και τη μοιρολατρία που καλλιεργείται από κυβέρνηση, αστικά κόμματα και ΜΜΕ. Κατάσταση που αυξάνει και την ευθύνη των ταξικών δυνάμεων, αφού «συνυπάρχουν η αγωνιστική διάθεση και ο φόβος», όπως σημείωναν στελέχη του ταξικού κινήματος στο Μέταλλο. Θετική πείρα καταγράφτηκε εκεί όπου η απεργία προετοιμάστηκε με σχέδιο και επιμονή, όπως στην επιχείρηση «Μαλτέζος» όπου η σωματειακή επιτροπή συγκάλεσε γενική συνέλευση για να συζητήσει με τους εργαζόμενους την οργάνωση της απεργίας - εκεί αποφασίστηκε και η διεκδίκηση επιχειρησιακής ΣΣΕ που να ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες των εργαζομένων. Στη «ΦΑΜΑΡ» (φάρμακο) εργάτες δεν πέρασαν την πύλη, σημειώνοντας στα «πηγαδάκια» ότι «συνειδητά μένουμε απ' έξω», «φοβόμαστε αλλά πρέπει να αγωνιστούμε».
Μέχρι και τις 11 π.μ. που ξεκίνησε η πορεία προς τη Βουλή, ερχόταν συνεχώς κόσμος από κάθε γωνιά της Αθήνας. Το πανό του Συνδικάτου Οικοδόμων στην κεφαλή της πορείας καλούσε τον εργαζόμενο λαό να «κάνει τη δύναμή του ανατροπή» της εξουσίας του «κεφαλαίου που τσακίζει τη ζωή». Ξεχώρισαν τα συνθήματα για τους ανέργους, όπως «μέτρα προστασίας για άνεργους εργάτες και όχι επιταγές στους κεφαλαιοκράτες», «έκτακτο επίδομα για την ανεργία, την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία». Φτάνοντας προς το Σύνταγμα, οι διαδηλωτές έστειλαν το μήνυμα πως «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» και «εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά».