Αντιμέτωποι με τη δίκαιη αγανάκτηση γονέων και εκπαιδευτικών, που γεννάει η αντιλαϊκή πολιτική, όπως αυτή εκφράζεται και στο θέμα της κατάργησης και συγχώνευσης σχολείων, βρίσκονται οι δήμαρχοι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Κάτω από την πίεση που ασκούν οι κλιμακούμενες λαϊκές αντιδράσεις, επιχειρούν με ελιγμούς να εμφανιστούν ότι διαφοροποιούνται δήθεν από τις κυβερνητικές κατευθύνσεις για τις συγχωνεύσεις, επιδιώκοντας και μ' αυτόν τον τρόπο να μείνει στο απυρόβλητο ο πυρήνας της αντιλαϊκής αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, την οποία άλλωστε υπηρετούν μέχρι κεραίας τα κόμματα με τα οποία εκλέχτηκαν στην τοπική διοίκηση. Αυτό έκανε τις προάλλες και ο Β. Μιχαλολιάκος, δήμαρχος Πειραιά, όταν το θέμα των συγχωνεύσεων έφτασε για συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο, με πρωτοβουλία της «Λαϊκής Συσπείρωσης». Στην κατάμεστη από γονείς και εκπαιδευτικούς αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Μιχαλολιάκος ζήτησε από το Δημοτικό Συμβούλιο να εγκρίνει ομόφωνα σαν ψήφισμα μια παραλλαγή της ομιλίας του, στην οποία το θέμα των συγχωνεύσεων παρουσιαζόταν ασύνδετο με την κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική, την οποία, για λογαριασμό του κόμματός του, προσπαθεί να αθωώσει.

Οπως ήταν αναμενόμενο, οι εκπρόσωποι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» αρνήθηκαν να συνδράμουν με την ψήφο τους μια τέτοια προσπάθεια και για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, ο Β. Μιχαλολιάκος, απευθυνόμενος στην επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης», Ελπίδα Παντελάκη, είπε: «Εδώ έγινε κυβέρνηση Τζαννετάκη, δε θα συμφωνήσουμε σε ένα ψήφισμα;». Η προσπάθεια του Μιχαλολιάκου να προβοκάρει πήρε άμεση απάντηση από την Ελπίδα Παντελάκη. Ο τρόπος, ωστόσο, με τον οποίο οι εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ χειρίζονται το ζήτημα, προσπαθώντας να ξεγελάσουν το λαό και να εκτρέψουν την αγανάκτησή του από τον πραγματικό αντίπαλο, πρέπει να εξοργίσει γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς. Οι συγχωνεύσεις δεν έπεσαν από τον ουρανό. Είναι το αποτέλεσμα μιας διαχρονικής πολιτικής που αντιμετωπίζει την εκπαίδευση σαν «κόστος» που οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου επιδιώκουν να μετακυλήσουν στους εργαζόμενους, προετοιμάζοντας με ταχύτατους ρυθμούς το σχολείο της αγοράς. Αυτή την πολιτική υπηρετούν ο Μιχαλολιάκος και ο Μίχας, οι ομοϊδεάτες τους στην τοπική διοίκηση. Αλλωστε, εργαλείο για τις συγχωνεύσεις είναι ο «Καλλικράτης», τον οποίο τα κόμματά τους και οι ίδιοι υπηρετούν.