Πριν λίγα χρόνια η τότε PTTI εκπόνησε «Μελέτη για την απασχόληση στις τηλεπικοινωνίες». Εκεί σημείωνε ότι «αμέσως μετά τις ιδιωτικοποιήσεις ακολουθούν υπερβολικές αυξήσεις στις τιμές και χάνονται θέσεις εργασίας».

Παρακάτω συμπλήρωνε ότι οι ιδιωτικές εταιρίες «δίνουν προτεραιότητα στην αύξηση εσόδων, ενώ περικόπτουν το εργασιακό κόστος» και «όσον αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις, οι περικοπές θέσεων εργασίας εμφανίζονται αναπόφευκτες, με αιτία την αύξηση του διαθέσιμου κέρδους προς διανομή στους νέους μετόχους».

Αναλύοντας την πληγή - κυριολεκτικά - της χρηματιστηριακής περιπέτειας στην οποία εμπλέκονται τηλεπικοινωνιακές επιχειρήσεις, ανέφερε ως παράδειγμα τη «British Telecom» (ΒΤ): «Ενα μεγάλο, ίσως το πιο αξιοσημείωτο στοιχείο στη στρατηγική της ΒΤ, ήταν πάντα η ανταπόκρισή της στις πιέσεις του Χρηματιστηρίου... Η λογική πίσω από τις άγριες περικοπές θέσεων εργασίας αποτελεί ανταπόκριση στις βραχυπρόθεσμες απαιτήσεις των μεγάλων θεσμικών μετόχων. Το Σεπτέμβρη του 1990 η Warburg Bank πίεσε τη ΒΤ να περικόψει 10.000 θέσεις εργασίας. Η εταιρία επιβεβαίωσε ότι ήταν πιθανές περαιτέρω περικοπές, ενώ 6.991 είχαν ήδη περικοπεί κατά το πρώτο εξάμηνο του 1991. Σε μικρότερη κλίμακα παρόμοια έγιναν στη New Zeland Telekom».

Στην ίδια μελέτη γινόταν αναφορά στην ανάθεση έργων σε ιδιώτες: «Στη ΒΤ, το συνδικάτο εκτιμά ότι περίπου 10.000 θέσεις εργασίας έχουν χαθεί τα πέντε τελευταία χρόνια, εκεί όπου χρησιμοποιήθηκαν εργολάβοι, όπως στις υπηρεσίες καθαριότητας, ασφάλειας καλωδίων, διαδικασίας παροχής δεδομένων και ανάπτυξης λογισμικού».