Παρασκευή 23 Ιούλη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 19
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ
Συμβουλές στην κυβέρνηση για ... φτηνότερο δανεισμό

Μιλώντας στη ΝΕΤ, ο Αλ. Τσίπρας απέδωσε την κρίση στην απρονοησία της κυβέρνησης να αντλήσει δάνεια όταν τα spreads ήταν ακόμα χαμηλά

Στην απρονοησία της κυβέρνησης, που δε βγήκε στις αγορές να δανειστεί όταν τα spreads ήταν ακόμα σε «χαμηλά» επίπεδα (!), αλλά το επιχείρησε όταν αυτά εκτοξεύτηκαν, εξαιτίας της εμπρηστικής κινδυνολογίας περί χρεοκοπίας, απέδωσε ο Αλ. Τσίπρας τα βάρβαρα μέτρα που σαρώνουν σήμερα το λαό, μιλώντας χτες, στην πρωινή εκπομπή της ΝΕΤ.

Απαντώντας στην ερώτηση για το τι εναλλακτικές υπήρχαν προκειμένου να μη φτάσει η κατάσταση στο σημερινό σημείο, ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ εκτίμησε: «Για παράδειγμα, στο θέμα της κρίσης του χρέους - αφού αυτό μας οδήγησε εκεί που μας οδήγησε. Στην περίπτωση της χώρας μας, είχαμε τη δυνατότητα να δανειστούμε όταν τα spreads ήταν στο 170 τον Οκτώβρη, το Νοέμβρη, το Δεκέμβρη και το Γενάρη βγήκαμε στην αγορά και ψάχναμε 20 δισ. και δεν τα πήραμε».

Σαν δεύτερη εναλλακτική, ο Αλ. Τσίπρας είπε ότι η κυβέρνηση είχε «τη δυνατότητα αναζήτησης έξω από την αγορά, παρακάμπτοντας την αγορά. Την κάψαμε μόνοι μας αυτή τη δυνατότητα. Οταν είχε ανοίξει μια συζήτηση για τη δυνατότητα δανεισμού με χαμηλότερο επιτόκιο από την αγορά της Ανατολής, όπως η Κίνα που ήθελε να κάνει και επενδύσεις, την κάψαμε μόνοι μας ή την έκαψαν κάποιοι άλλοι».

Στον αντίποδα, σύμφωνα με τον Αλ. Τσίπρα, «αυτό που έγινε ήταν να βγαίνουμε και να λέμε ότι χρεοκοπούμε και ποιος θα μας δανείσει όταν βγαίνουμε και λέμε ότι χρεοκοπούμε;». Η Κίνα, βέβαια, αγοράζει και τώρα ελληνικά ομόλογα και κάνει επενδύσεις, έχοντας, όμως, σαν δεδομένες τις εργασιακές ανατροπές και το κουτσούρεμα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων που της εξασφαλίζει η κυβέρνηση με το μνημόνιο.

Μπερδεύουν τον ίσκιο με το μπόι τους

Συναφείς με τις διαπιστώσεις που κάνει ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για τις αιτίες της κρίσης, είναι και οι προτάσεις «διεξόδου» από αυτήν, όπως η αναδιαπραγμάτευση του χρέους.

Οπως λέει, «για να γίνει με θετικούς όρους για το μέλλον αυτού του τόπου, πρέπει να έχει μια κυβέρνηση που να το λέει η καρδιά της και να μπορεί να διεκδικήσει. Να μην είναι μια κυβέρνηση υποτακτική και να μην έχει υπουργούς - μαριονέτες, οι οποίοι δέχονται εντολές και άλλοτε γελάνε και άλλοτε κλαίνε και άλλοτε είναι λυπημένοι, αλλά στην τελική κάνουν πάντα αυτό που τους ζητάνε κάποιοι άλλοι».

Αυτό που σκόπιμα δε λέει ο Αλ. Τσίπρας, είναι ότι καμία αστική κυβέρνηση, όπως αυτές που οραματίζεται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί να διαπραγματευτεί το χρέος προς όφελος του λαού, στο βαθμό που δεν αμφισβητεί την εξουσία των μονοπωλίων και τους διακρατικούς σχηματισμούς που υπηρετούν τα συμφέροντά τους. Αποκαλυπτικό γι' αυτό είναι το σχέδιο που δημοσιοποίησε η Γερμανία και δείχνει τα όρια της διαπραγμάτευσης του χρέους για μια χώρα, μέσα στα όρια του καπιταλισμού.

Ο ίδιος μπερδεύει για μια ακόμη φορά τον ίσκιο με το (χαμηλότατο) μπόι του κόμματός του, για να πει ότι «εμείς κάναμε την πιο σκληρή αντιπολίτευση όταν ήταν κυβέρνηση η ΝΔ και ο κ. Καραμανλής και το ΠΑΣΟΚ δεν μπορούσε να ανακάμψει διότι υπήρχε από τη δική μας πλευρά μια σκληρή, δυναμική, ριζοσπαστική αντιπολίτευση».

Ούτε λίγο - ούτε πολύ, ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται ότι το κόμμα του τσάκισε το δικομματισμό (!) και πως η στρατηγική της «προγραμματικής αντιπολίτευσης» με διαχειριστικές προτάσεις είναι αυτή που δεν αφήνει το ΠΑΣΟΚ να ανακάμψει.

Καιροσκοπισμός και αυταπάτες

Εκτίμησε ακόμα γενικόλογα ότι «το καινούριο θα γεννηθεί μέσα από τις στάχτες του παλιού κα όχι μέσα από την αναμόρφωση του παλιού» και εξήρε τον Ομπάμα για το φόρο που επέβαλε στις τράπεζες, ενισχύοντας την αυταπάτη ότι μπορεί να υπάρξει λύση για το λαό, αν το κεφάλαιο μεταγγίζει τον ιδρώτα που του κλέβει από τη μια τσέπη στην άλλη.

Σε ό,τι αφορά τα οικονομικά των κομμάτων, εκτίμησε ότι πρέπει «να υπάρξει έλεγχος στις δαπάνες των κομμάτων», συνδράμοντας τη συζήτηση με την οποία η κυβέρνηση επιχειρεί να νομιμοποιήσει τα σχέδιά της για κρατικοδίαιτα κόμματα.

Με φανερή τη διάθεση, τέλος, να δημιουργήσει εντυπώσεις, εξέφρασε την απογοήτευσή του, επειδή «το ΚΚΕ πρόλαβε να ανακοινώσει υποψηφίους, μήπως και ανοίξει στο εσωτερικό του μια συζήτηση για συνεργασίες», προβάλλοντας προφανώς στο ΚΚΕ τα κουσούρια του δικού του χώρου, όπου γίνεται το «μάλε - βράσε» για τους υποψηφίους και τις καιροσκοπικές εκλογικές συμμαχίες.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ