Δεν πρόλαβε καλά καλά ο Κ. Σημίτης να στείλει το μήνυμα ότι το νομοσχέδιο για τα εργασιακά «θα περάσει και ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του», και αμέσως οι διάφοροι «διαφωνούντες», θορυβώδεις βουλευτές, κυβερνητικοί συνδικαλιστές κ.ο.κ., έσπευσαν να στοιχηθούν πίσω από τα αντιλαϊκά μέτρα. Τόσο καιρό σπεκουλάριζαν εκ του ασφαλούς και παρουσιάζονταν ως «φίλοι του λαού», αλλά τώρα που πλησιάζει η ώρα της κρίσης, η στιγμή που «αποφασίζεις με ποιον θα πας και ποιον θα αφήσεις», αυτή την ώρα «ξέχασαν» τους εργαζόμενους και τα συμφέροντά τους και προτίμησαν τη σιγουριά της εξουσίας και της νομής της. Φυσικά, μόνο κάποιοι αφελείς θα τους εμπιστεύονταν και θα είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους σε αυτούς τους αριβίστες και τυχοδιώκτες. Από την άλλη, τώρα που φεύγει από τη μέση ο κουρνιαχτός που σκόπιμα σήκωσαν, οι εργαζόμενοι μπορούν πιο καθαρά να διακρίνουν ποιος είναι μαζί τους και ποιος απέναντί τους. Κυρίως όμως να οργανώσουν την πάλη τους και να προετοιμαστούν για τους σκληρούς ταξικούς αγώνες, ώστε να αχρηστεύουν στην πράξη το εκτρωματικό νομοσχέδιο για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Αυτή είναι και η καλύτερη απάντηση σε αυτούς που επιχειρούν να παίζουν παιχνίδια στις πλάτες τους.