- Ετσι, με το πλήθος των βιωμάτων, ορθώνεται ένα «Εγώ» (ατομισμός) αντικοινωνικό και αναποτελεσματικό στη λύση των προβλημάτων μας. Επιπλέον ένα «Εγώ» υποβαθμισμένο, με την ψευδαίσθηση ότι το πηδάλιο της ζωής μας είναι στα χέρια μας. Αγνοούμε ότι η πυξίδα των ιδεών μας και των επιθυμιών μας φτιάχνεται ψεύτικη, από άλλους.

- Πλέουμε στον ωκεανό της αναρχούμενης οικονομίας, κυνηγώντας και εμείς το κέρδος, ενώ ταυτόχρονα βυθιζόμαστε στα θολά νερά του αποπροσανατολισμού. «Δεν είσαι ικανός... δεν είσαι εργατικός... οικονόμος... αν θέλεις δουλιά υπάρχει... Τα θέλουμε όλα... όλα τα κόμματα είναι ίδια» κλπ. κλπ. Εκλογικεύουν τα παράλογα. Ο αποπροσανατολισμός δεν αντέχει για πολύ στη σημερινή σκληρή πραγματικότητα της ανάγκης.

Η ανάγκη μας οδηγεί στο δρόμο των ταξικών αγώνων χωρίς πολιτικές προκαταλήψεις και με τη βοήθεια των σοσιαλιστικών ιδεών της εποχής, με το ΚΚΕ. Ευφορία αγωνιστική, ψυχική ισορροπία και εκτόνωση επαναστατική στο πλάι του συντρόφου για το μεροκάματο (οικονομικά αιτήματα). Ο αγώνας είναι αναγκαίος, αλλά όχι επαρκής για τη δημιουργία (πέρα από το μεροκάματο) συνειδητού επαναστάτη για ριζικές κοινωνικές αλλαγές (λαϊκή οικονομία). Χρειάζεται ταυτόχρονα συνεχής πολιτικο-ιδεολογική κατάρτιση (πολλοί που αποσκίρτησαν ήταν γνώστες, αλλά ξέχασαν ότι χρειάζεται και ανειρήνευτη συνειδητή διαπάλη του εαυτού μας ενάντια στα βιώματα της καπιταλιστικής κοινωνίας που μας ακολουθούν σε κάθε μας βήμα).

- Ο ταξικός αγώνας υπάρχει παντού. Εξω και μέσα στο «Είναι» μας με το «Εγώ» της κεφαλαιοκρατικής Αγωγής (1).

- Χρειάζεται υπεύθυνο οργανωμένο και προσωπικό σφυρηλάτημα για να διαμορφωθεί ένα άλλο «Εγώ», προλεταριακό επαναστατικό μέσα και κατά τη διάρκεια των αγώνων για το μεροκάματο. Ενα «Εγώ» ταξικό, πειθαρχικό, χωρίς επιείκεια και παρερμηνείες των κανόνων λειτουργίας του Κόμματος με βάση το Δημοκρατικό Συγκεντρωτισμό.

Ενα τέτοιο «Εγώ» ακτινοβολεί στο πρόσωπο του κομμουνιστή και πέραν των τειχών της ΚΟΒ, όχι μόνο για τις Θέσεις του Κόμματος, αλλά και για την ηθική ακεραιότητα και υπευθυνότητα απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. Ο θεμέλιος λίθος στο κομματικό οικοδόμημα είναι η ΚΟΒ. Είναι ο κρίκος που συνδέει λαό και κόμμα - κόμμα και λαό δίπολο ύπαρξης για αμοιβαία μετάγγιση δυνάμεων περιφρούρησης και επαγρύπνησης προς αποφυγή εκ των «έξω» και «έσω» εχθρών. Η ΚΟΒ είναι για το λαό, αυτό το ίδιο το κόμμα που καθημερινά δίνει εξετάσεις. Δίνει τις Θέσεις, αλλά και την ποιότητα ενός άλλου ανθρώπου, ένα «Εγώ» κομμουνιστή σε πλήρη αντίθεση με το «Εγώ» της καπιταλιστικής Αγωγής.

- Μια ομάδα, όσο ολιγάριθμη κι αν είναι, είναι αξιόμαχος όταν οι οπλίτες της σκοπεύουν σωστά - και τότε γίνεται πολυάριθμος. Ενα «Εγώ» χωρίς ιδιοτέλεια και έπαρση «εργοδότου» και που εκφράζει τις απαιτήσεις των σημερινών αναγκών των εργαζομένων, συσπειρώνει τους πάντες, ανεξάρτητα τίτλων, πολιτιστικού επιπέδου και προσωπικών πολιτικών απόψεων. Ενα τέτοιο «Εγώ» ζητάει ο λαός μέσα από τα ΑΑΔΜ από τα μέλη της ΚΟΒ - πρωτοπόρος των αγώνων του. Οι ΚΟΒ. Για τη δράση τους οι υπεύθυνοι θα σκεφτούν... Προτείνω:

1ο: Να γίνουν καθημερινά σχολεία για το λαό (ομιλίες για θέματα επίκαιρα κλπ.).

2ο: Για τα μέλη να γίνουν χώροι μελέτης οικονομικοπολιτικών και κοινωνικών θεμάτων για ευρύτερη μόρφωση. Γνώσις ίσον δύναμη και δύναμη ίσον γνώσις (2)

3ο: Να συμμετέχουν ενεργότερα στη μελέτη και λήψη αποφάσεων στις αρχές του Δημοκρατικού Συγκεντρωτισμού.

4ο: Η μόρφωση δεν ανήκει και μόνον στους δασκάλους. Είναι και η αυτομόρφωση (3). Τα μέλη κάθε (τρεις μήνες) χρονικό διάστημα να κάνουν σύντομη γραπτή έκθεση πολιτικών εσωτερικών γεγονότων και να διατυπώνουν τις απόψεις και για τα εξωτερικά.

5ο: Εκθεση των προβλημάτων του στενού τους περιβάλλοντος (συνοικία, εργοστάσιο κλπ.) και προτάσεις ενεργοποίησης της κοινής δράσης.

6ο: Να ενδιαφερθούν και να μεθοδεύσουν τρόπους για τη νεολαία, στο πλευρό της ΚΝΕ.

Σύντροφοι, αφορμή για τις παραπάνω σκέψεις και συγκεκριμένα για το «Εγώ» έδωσε η 3η ερώτηση των Θέσεων του Συνεδρίου «Πώς θα διαμορφωθεί μια λαϊκή μαχητική πλειοψηφία...».

Και βεβαίως, όλοι, οι αγώνες στο πνεύμα του ΑΑΔΜ με προοπτική το Σοσιαλισμό. Και με το δικό μας «Εγώ».

Με τις συντροφικές μου ευχές για το 16ο Συνέδριο του ΚΚΕ

Επίτιμος πρόεδρος του Παρ/τος ΠΕΑΕΑ Κηφισιάς

(1) Ι. Β. Λένιν: Λόγος στο 1ο Πανρωσικό Συνέδριο 25/8/1818

(2) Κρούσπαγια

(3) Ρόζα Λούξεμπουργκ