`Η θα εφαρμοστεί η πολιτική που ορίζει ο... οίκος Fitch ή «η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει κυριαρχικά της δικαιώματα»!

(Γιώργος Παπανδρέου - στο προχτεσινό Υπουργικό Συμβούλιο).

***

Ποιος να του το 'λεγε του Λεωνίδα ότι θα έφτανε στιγμή που η άγρια λιτότητα θα παρουσιαζόταν περίπου σαν συνώνυμη του «Μολών λαβέ»!

Ποιος το φανταζόταν ότι θα ζητούσαν τη «θυσία» του 14ου μισθού των εργαζομένων και θα έφταναν να την παρουσιάζουν σαν την θυσία του Παπαφλέσσα στο Μανιάκι!

Ποιος το περίμενε ότι θα ακούγαμε πως είναι εκδήλωση διασφάλισης της κυριαρχίας της Ελλάδας, να αποδεχτεί ο λαός της το σφαγιασμό των ασφαλιστικών του δικαιωμάτων!

*

Οποιος εργάτης, λοιπόν, αρνηθεί το «πάγωμα» του μισθού του, τότε - κατά τον πρωθυπουργό - ανοίγει την ...Κερκόπορτα» για να περάσουν «των εχθρών τα φουσάτα»!

Οποιος συνταξιούχος διαμαρτύρεται για τις συντάξεις πείνας είναι υπόλογος ότι υποσκάπτει την «εθνική κυριαρχία» της χώρας!

Οποιος άνεργος, συμβασιούχος, εργαζόμενος στα «stage» διεκδικήσει δουλειά, πραγματικό μισθό και πραγματική ζωή, είναι ένας σύγχρονος «Πήλιος Γούσης»!

*

Ολος αυτός ο σουρεαλισμός συνάδει απολύτως με τη μόνιμη τακτική της πλαστογράφησης των λέξεων, της παραποίησης της αλήθειας, του αναποδογυρίσματος των εννοιών.

*

Είναι οι ίδιοι που έχουν δηλώσει:

«Δεν έχουμε ταμπού στην εκχώρηση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στην ΕΕ»!

(Γιώργος Παπανδρέου, Τάμπερε - Οκτώβρης 1999, Σύνοδος Κορυφής ΕΕ).

*

Μιλούν για «εθνική κυριαρχία» και προωθούν τον εξανδραποδισμό του «έθνους» των εργαζομένων!

Λογικό. Στη γλώσσα τους, στην πολιτική τους,

«εθνική κυριαρχία»

είναι:

Τα «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ», η αναγνώριση «νόμιμων και ζωτικών συμφερόντων» της Τουρκίας στο Αιγαίο, οι τεμενάδες στους Αλμούνιες, τους Τρισέ και τους Γιούγκερ, οι υποκύψεις σε διεθνείς «οίκους λωποδυτών», η παράδοση της νομισματικής πολιτικής στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η πρόσδεση της χώρας στην «μπότα του Γερμανού τραπεζίτη» (σ.σ.: ο «ορισμός» της Συνθήκης του Μάαστριχτ από ...τον Αντρέα Παπανδρέου!), η υπαγωγή του Μισθολογικού, του Ασφαλιστικού και του Εργασιακού στο Εκοφίν!

***

Αυτά εννοούν όταν μιλούν για «εθνική κυριαρχία». Ο,τι δηλαδή συμφέρει την τάξη που εκπροσωπεί ο κ. Παπανδρέου και η οποία τάξη - των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών - δεν έχει πατρίδα, διότι πολύ απλά το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα.

Ακριβώς τα αντίθετα είναι όσα συνιστούν «εθνική κυριαρχία» για το λαό.