Στο Ασφαλιστικό, στην Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας ήταν αφιερωμένη η συνέντευξη Τύπου που έδωσε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Ο «Ρ» παρουσιάζει σήμερα την εισηγητική τοποθέτηση της Αλέκας Παπαρήγα και τη συζήτηση με τους δημοσιογράφους.

«Βρισκόμαστε κυριολεκτικά σε απόσταση αναπνοής από τον καταστροφικό τυφώνα συνδυασμένων μέτρων που εξαπολύει το ΠΑΣΟΚ με στόχο να ξεθεμελιώσει και τις τελευταίες κατακτήσεις που απέμειναν την τελευταία 20ετία στο θεσμό των συλλογικών συμβάσεων, στο συνταξιοδοτικό, στην Υγεία και την Πρόνοια.

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ σημειώσατε "Χ". Δηλαδή ισοπαλία στην αντιδραστική πολιτική. Ο επόμενος γίνεται χειρότερος από τον προηγούμενο, ακριβώς γιατί συνεχίζει την ίδια πολιτική και προσθέτει νέα βάρη στα προηγούμενα. Ενας και μοναδικός στόχος:

Η ενίσχυση της κυριαρχίας του κεφαλαίου και η αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, μέσα από την ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης, την πρωτοφανή λεηλασία του κοινωνικού πλούτου. Στόχος είναι η συνεχής αύξηση του κομματιού του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος που πηγαίνει απευθείας στους εκπροσώπους του κεφαλαίου και της άρχουσας τάξης χωρίς τη διαμεσολάβηση του κράτους.

Σταγόνα στον ωκεανό της κερδοφορίας - στάχτη στα μάτια του λαού για να καταθέσει θυσίες στην πλουτοκρατία και να αναπληρώσει χίλιες φορές πάνω την έκτακτη κράτηση που έδωσαν. Γι' αυτό και την έδωσαν ευχαρίστως αφού θα τους προσπορίσει νέα κέρδη.

Προκλητικές οι μεθοδεύσεις της κυβέρνησης να δημιουργήσει την εντύπωση πως για την κρίση πληρώνει και το κεφάλαιο. Με την έκτακτη εφάπαξ εισφορά της τάξης των 870 εκατ. ευρώ στα επιχειρηματικά κέρδη, σαν επιμερισμός των επιπτώσεων της κρίσης ανάμεσα στους εργαζόμενους και το κεφάλαιο, μόνο οργή μπορεί να προκαλέσει. Πρόκειται για μια ωμή και προκλητική κοροϊδία, αφού μιλάμε για ποσά που οι μεγαλοεπιχειρηματίες τα έχουν προεισπράξει στο πολλαπλάσιο.

Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, οι νέοι και οι γυναίκες, αλλά και οι μικροί αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροπαραγωγοί αγρότες έχουν μόνο μια επιλογή: Να κηρύξουν πόλεμο στα νέα μέτρα της κυβέρνησης, είτε αυτά που φέρνει άμεσα είτε αυτά που θα φέρει στους επόμενους μήνες.

Καμία συμμετοχή στο "διάλογο" - Μόνο αγώνας, μόνο αντεπίθεση, ούτε ένα λεπτό χαμένο. Η απάντηση είναι μια: Ολοι μαζί σαν μια γροθιά οργανωμένοι, ενωμένοι με όλες τις μορφές πάλης.

Δύο όπλα έχουν οι εργαζόμενοι στη φαρέτρα τους:

• Tην πολιτική τους πείρα των τελευταίων 20 χρόνων.
• Την οργάνωση της ενωμένης και ενιαίας αντεπίθεσής τους όλων των απασχολουμένων ανεξαρτήτως της μορφής των εργασιακών σχέσεων, ανεξάρτητα αν έχουν χαμηλό ή μεσαίο ή ακόμα και κάπως καλύτερο εισόδημα, όχι με στόχο να χάσουν όσο γίνεται λιγότερα, αλλά με στόχο να κατακτήσουν όσο γίνεται περισσότερα.

Μεγάλη είναι η ευθύνη των εργατοϋπαλλήλων, των λαϊκών στρωμάτων που ψήφισαν πρόσφατα ΠΑΣΟΚ, ή παρέμειναν στην ΝΔ, όλων εκείνων που τρέφουν μάταιες ελπίδες και αυταπάτες ή διστάζουν να τολμήσουν να κάνουν ένα βήμα εμπρός, γιατί από τη στάση όλων αυτών θα εξαρτηθεί αν θα χάσουν αυγά και καλάθια, ή αν θα καταγράψουν μια πρώτη μικρότερη ή μεγαλύτερη νίκη δική τους και προπάντων για τα παιδιά τους.

Εμείς, κομμουνιστές και κομμουνίστριες, οι ΚΝίτες και οι ΚΝίτισσες, οι φίλοι και οι οπαδοί, οι δυνάμεις που πορευόμαστε μαζί τα τελευταία χρόνια, είμαστε πανέτοιμοι να μπούμε μπροστά σε ένα δυναμικό με όλες τις μορφές πάλης αγώνα. Ομως δεν φθάνουμε μόνοι μας, η επίθεση είναι καθολική, καθολικός πρέπει να είναι και ο εργατικός, λαϊκός πόλεμος. Αν δεν γίνει αυτό, προειδοποιούμε: Θα θερίσουμε θύελλες, θα ανοίξει η όρεξη για ακόμα χειρότερα. Να αψηφήσουμε τα παραμύθια τους ότι όλοι πρέπει να πληρώσουν, ότι τα μέτρα που φέρνουν οφείλονται στην κρίση και στα ελλείμματα.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που σημειωτέον πήρε μόνο 10.000 ψήφους πάνω από αυτούς που πήρε όταν έχασε την διακυβέρνηση το 2004, ζητά από τους εργαζόμενους να κάνουν χαρακίρι, εξαίτιας όπως λένε:

• Των 30 δισ. ευρώ που εμφανίζουν σήμερα ως δημόσια ελλείμματα. Πρόκειται για ένα ελάχιστο ποσό σε σύγκριση με τα δισεκατομμύρια κέρδη που έχουν αποσπάσει με τη ληστεία των εργαζομένων οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες, οι μεγαλέμποροι, τα τρωκτικά. Μόνο μέσα στο 2009 και με πρόφαση τη στήριξη των επιχειρήσεων από τις συνέπειες της κρίσης, έχουν δοθεί επίσημα τουλάχιστον 50 δισ. ευρώ. Χώρια όλα τα άλλα που σφετερίστηκαν τα τελευταία χρόνια αξιοποιώντας την οικονομική πολιτική, πότε του ΠΑΣΟΚ και πότε της ΝΔ.
• Του ότι η χώρα βρίσκεται στο χείλος της χρεοκοπίας, είναι υπό επιτήρηση. Η οικονομική κρίση δεν είναι γενικά και αφηρημένα κρίση, είναι κρίση καπιταλιστική , η κρίση έρχεται αφού φθάσει η κερδοφορία στο απόγειό της, αφού το σύστημα βαρυστομάχιασε από την κερδοφορία. Η κρίση δεν είναι ψέμα, είναι υπαρκτή, παραμύθι και ψέμα είναι ότι ο καπιταλισμός θα γίνει ένα υγιές και ρωμαλέο σύστημα αν οι εργαζόμενοι δεχθούν να θυσιαστούν προκειμένου να ενισχυθούν οι επιχειρήσεις και να αυξηθούν ακόμα περισσότερο τα κέρδη τους. Είναι πρόκληση που αν δεν απαντηθεί θα την πληρώσει πολύ ακριβά το μεγάλο μέρος του λαού.
• Οτι είναι αναχρονισμός, δογματισμός, συντηρητισμός και συντεχνιασμός να διεκδικούν οι εργαζόμενοι μόνιμη και σταθερή δουλειά και άρα να αποδεχτούν να βρίσκουν ακόμα πιο δύσκολα δουλειά, να αμείβονται λιγότερο, να πληρώνουν περισσότερους φόρους. Να βγαίνουν αργότερα στη σύνταξη, ότι θα ζουν με μισθούς και συντάξεις - επιδόματα. Να ξαπλώνουν στην κλίνη του Προκρούστη δίνοντας αλλεπάλληλες εξετάσεις 5 και 10 , 100 και χίλιοι για μια θέση μέσω του δήθεν αδιάβλητου ΑΣΕΠ. Χωρίς να κοκκινίσει ο πρωθυπουργός πέταξε μέσα στην Βουλή κατά την ώρα του πρωθυπουργού ότι πέφτουν τα τείχη και ότι γυναίκες και νέοι θέλουν να δουλεύουν με τις ελαστικές μορφές απασχόλησης.

Ετοιμάζουν τον εθνικό μισθό και την εθνική σύνταξη για να σπρώξουν ακόμα πιο κάτω τους μισθούς, τα μεροκάματα και τις συντάξεις.

Διαχωρίζουν τα ταμεία συνταξιοδότησης από τις παροχές υγείας μόνο και μόνο για να τις αποσυνδέσουν από τους μισθούς, από την ασφάλιση, όχι για να αποδώσουν ίσες υψηλού επιπέδου παροχές σε όλους ανεξάρτητα της εργασιακής τους κατάστασης και του εισοδήματος αλλά για να επιβάλλουν ένα κατώτατο επίπεδο παροχών και από εκεί και ύστερα να περάσουν την θέση πληρώνεις-παίρνεις. Δεν πληρώνεις, πας στα ράντζα, μένεις έξω, ταλαιπωρείσαι, πεθαίνεις ακόμα και αν μπορείς να ζήσεις.

Δεν πρόκειται για έκτακτα προσωρινά μέτρα, αλλά για μέτρα με ορίζοντα είκοσι και πενήντα χρόνια. Και αν είναι προσωρινά, εννοούν ότι τα επόμενα θα είναι ακόμα πιο καταστροφικά.

Τα μέτρα έχουν σχεδιαστεί 40 χρόνια πριν, τώρα με την κρίση γίνεται μεγαλύτερη επιτάχυνση.

Θυμίζουμε ότι τα μέτρα για την κοινωνική ασφάλιση τα επεξεργάσθηκε στις αρχές της 10ετίας του '70 η Παγκόσμια Τράπεζα για την Χιλή του Πινοτσέτ ως πρόβα. Θυμίζουμε ότι τα μέτρα αυτά άρχισαν να παίρνονται από την Θάτσερ, ενώ πολύ πιο πριν ίσχυαν στις ΗΠΑ.

Θυμίζουμε ότι τα μέτρα αυτά φωλιάζουν στην συνθήκη του Μάαστριχτ, στην Λευκή και Πράσινη Βίβλο. Θυμίζουμε τον περίφημο κύριο Σπράου που ήταν σύμβουλος στην Χιλή και ήλθε στην Ελλάδα επί Σημίτη για να ετοιμάσει το πακέτο Γιαννίτση που έγινε μετά πακέτο Ρέππα, και που προηγούμενα ήταν πακέτο Σιούφα και μεταγενέστερα πακέτο Πετραλιά.

Στα χείλη τους η ανεργία είναι άλλοθι για να παραιτηθούν οι εργαζόμενοι από τις διεκδικήσεις, τους είναι μέσο τρομοκρατίας, εξαγοράς και προπάντων μέσο για να περάσει το διαίρει και βασίλευε.

Χρησιμοποιούν το μεγάλο αριθμό των ανέργων που είναι μεγαλύτερος απ' ό,τι δηλώνει ο ΟΑΕΔ σαν δύναμη πίεσης για να περάσουν ακόμα πιο πλατιά και βαθιά οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, αλλά και ως δύναμη πίεσης στους ήδη εργαζόμενους. Οσο μάλιστα η ανεργία θα αυξάνεται, τόσο οι επιχειρήσεις και οι εργοδότες θα ισχυροποιούν τη θέση τους συνολικά απέναντι στην εργατική τάξη.

Αποδεικνύουμε ότι είναι προαποφασισμένα

Σας θυμίζω τον όρο που λανσάρησε ο κ. Σημίτης «απασχολησιμότητα» , τον όρο της Κοινότητας που έχουν καραμέλα στο στόμα τους τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, εννοούμε την "ευελφάλεια". Ολα χάριν ενός σύγχρονου εργασιακού μεσαίωνα. Τον όρο που χρησιμοποίησε ο κ. Παπανδρέου περί της ενεργού γήρανσης.

Πριν να ξεσπάσει η κρίση:

• Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο από το 2001, στη Στοκχόλμη, πάρθηκε απόφαση ότι πρέπει να υπάρξουν άμεσες παρεμβάσεις στο σύστημα των συντάξεων, στην κατεύθυνση της αύξησης του εργάσιμου βίου, καθώς και της αύξησης των ορίων συνταξιοδότησης. Το επιχείρημά τους το χρησιμοποίησε και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, φανατικά πλασαρίστηκε επί Σημίτη με υπουργό στην κυβέρνηση τον νυν πρωθυπουργό, ότι οι εργαζόμενοι ζουν πολύ, ότι τα δημόσια ασφαλιστικά συστήματα είναι δαπανηρά και επιβαρύνουν τα δημόσια οικονομικά και, κατά συνέπεια, οι απασχολούμενοι θα πρέπει να προσαρμοστούν στις συνθήκες αυτές.
• Το ΕΚΟΦΙΝ, στο όνομα του οποίου πίνουν νερό ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ενώ δέος αισθάνονται τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, έχει εδώ και χρόνια υπογραμμίσει ότι στην Ελλάδα, που ευτυχώς υπάρχουν ταξικές δυνάμεις και δεν ζούμε μόνο κάτω από τον αστερισμό της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, υπάρχει ένα «άκαμπτο» πλαίσιο προστασίας των εργαζομένων, ότι υπάρχει και το θεωρούν κακό και αναχρονισμό, ο θεσμός των εθνικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, οι αποζημιώσεις λόγω απόλυσης. Το ΕΚΟΦΙΝ με τις υπογραφές των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ συστήνει την προσέλκυση στην εργασία γυναικών και νέων, που τάχα δεν θέλουν πλήρη δουλειά ώστε να ρίξουν ακόμα πιο κάτω τους μισθούς. Δεν είναι τυχαίο ότι θέλουν περισσότερες γυναίκες στα όργανα της ΕΕ ακριβώς για να είναι η ταμπέλα της εχθρικής τους πολιτικής.

Αποτελεί πρόκληση ότι στο όνομα της ισότητας των δυο φύλων καταργούν την 5ετή διαφορά μεταξύ γυναικών και ανδρών. Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι οι βιολογικές ανάγκες της εργαζόμενης γυναίκας, η προστασία της μητρότητας, η ένταση της ανισοτιμίας τους στο σημερινό εκμεταλλευτικό σύστημα επιβάλλουν τη διατήρηση της 5ετούς διαφοράς, όπως και την απαλλαγή των γυναικών από βαριές και ανθυγιεινές εργασίες. Επιπλέον, για όσες εργάζονται σε τέτοιες συνθήκες, επιβάλλεται μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στα 50. Αυτό είναι πολύ πιο αναγκαίο σήμερα που συνεχίζουν να ισχύουν όλες οι γνωστές κοινωνικές ανισότητες και οικογενειακές επιβαρύνσεις για την ανατροφή των παιδιών, τη φροντίδα της τρίτης ηλικίας, του νοικοκυριού και η ανισότητα στην εργασία.

Ζητάνε αποκέντρωση των συμβάσεων, να γίνουν εργοστασιακές, ατομικές, πεδίο δηλαδή που ο εκβιασμός περνάει πολύ πιο εύκολα. Και αυτό θα γίνει με το νέο νόμο που θα ψηφίσει το ΠΑΣΟΚ με τη συνένωση δήμων και περιφερειών.

Θέλουν τον ατομικό, κατακερματισμένο, εξουθενωμένο εργάτη και όχι τον συλλογικό εργάτη που αντιμάχεται τον καπιταλιστή εργοδότη αποτελεσματικά.

Να καθορίζεται η σύμβαση σε τοπικό, εργοστασιακό ή και σε ατομικό επίπεδο, ώστε στη θέση του συλλογικού εργάτη να μπει ο κατακερματισμένος και ανίσχυρος ατομικός εργαζόμενος.

Το Γιούρογκρουπ των 16 ζητάει:

• Ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, δηλαδή στο κατώτατο επίπεδο.
• Υποστήριξη της ενεργού απασχόλησης. Η προώθηση δηλαδή όλων των πολιτικών απασχόλησης που εδραιώνουν τις ελαστικές μορφές εργασίας και προάγουν την ευελφάλεια. Σήμερα η μεγάλη παγίδα ονομάζεται μαθητεία. Οι άνεργοι θα θεωρούνται μαθητευόμενοι και απασχολούμενοι ταυτόχρονα. Ούτε πραγματικοί μαθητευόμενοι θα είναι, ούτε πραγματικοί απασχολούμενοι. Θα είναι ο αγωγός που θα φέρει νέα κέρδη, νέα πλούτη στο κεφάλαιο.
• Ελαστικό σύστημα μισθών που θα συνδέεται με το ύψος της παραγωγικότητας της εργασίας και να λαμβάνει υπόψη τις συνθήκες στις τοπικές αγορές. Ο κατακερματισμός της εργατικής τάξης στην πράξη.
• Αποτελεσματική αύξηση στις ηλικίες συνταξιοδότησης.
• Ολοταχώς για μείωση των συντάξεων. Αυτό σημαίνει (εναλλακτικά ή σε συνδυασμό):

-- Μείωση των συντάξεων (μέσα από τον υπολογισμό τους με βάση τις αποδοχές στο σύνολο του εργάσιμου βίου).

-- Οριστικοποίηση της κατάργησης της 5ετούς διαφοράς στη συνταξιοδότηση ανδρών και γυναικών.

-- Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.

-- Υπονόμευση - κατάργηση των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων.

-- Μείωση των λεγόμενων εργοδοτικών εισφορών.

-- Αύξηση των παρακρατήσεων από το μισθό των εργαζομένων.

-- Παραγραφή των χρεών του Δημοσίου προς τα ασφαλιστικά ταμεία.

Ετοιμάζουν το σφαγιασμό του δικαιώματος στην πρόληψη και την Υγεία, με όχημα:

• Tο φάρμακο και τις συμπράξεις ασφαλιστικών ταμείων και ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων, με τη "συνέργεια και δικτύωση όλων των δομών παροχής της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας". Δηλαδή η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας συναποτελείται από δημόσιους, δημοτικούς, ιδιωτικούς φορείς και με την εμπλοκή των ΜΚΟ, ενισχύοντας έτσι τη δικτύωση με την εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών Υγείας, που θα σημάνει χαράτσια για τους ασφαλισμένους και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Δεν ασχολούνται σκοπίμως με τη συνεχή αύξηση των τιμών από τις φαρμακοβιομηχανίες και την εμπορία φαρμάκων. Οπως επίσης και το γεγονός της σύμπραξης των ασφαλιστικών ταμείων με ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα για εξετάσεις που λυμαίνονται Ταμεία και ασφαλισμένους. Μόνο η κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην ιατρική - ούτε στο φάρμακο - είναι η απάντηση, όλα τα άλλα μέτρα οδηγούν σε πολιτικές περικοπών.

Η μεγάλη κατανάλωση φαρμάκων και οι πολλές ιατρικές εξετάσεις που δε χρειάζονται (και με ευθύνη ορισμένων γιατρών που σχετίζονται με τις φαρμακοβιομηχανίες, αλλά και με ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα), δεν πρόκειται να χτυπηθεί ως σπατάλη, όσο δεν διαμορφώνεται ένα αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας και παροχής φαρμάκων.

• Την κάρτα Υγείας. Η κάρτα Υγείας θα αποτελέσει το μέσο για περιορισμό των παροχών που βαπτίζεται "εξορθολογισμός". Ετσι μένει ως υποχρέωση της κυβέρνησης το "βασικό πακέτο παροχών". Αποκαλυπτικές είναι οι περιγραφές της υπουργού: "Μιλάμε για την εγγύηση ενός βασικού πακέτου παροχών, το οποίο θα παρέχεται μέσα στο σύστημα αυτό για όλους τους συμπολίτες μας", έλεγε στη Βουλή, ενώ σε συνεντεύξεις της έχει παραδεχτεί ότι και για το ελάχιστο πακέτο θα πληρώσουν και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Γι' αυτό άλλωστε στην Εισηγητική Εκθεση του προϋπολογισμού για το 2010 δε γίνεται αναφορά σε ένα "συγκροτημένο ολοκληρωμένο σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας", όπως έλεγε η υπουργός στη Βουλή, αλλά απλώς ότι "διαμορφώνεται σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας σε κάθε δήμο"».