Eurokinissi

Σε αντίθεση με τα δύο μεγάλα κόμματα, το ΚΚΕ παλεύει για έναν αποκλειστικά κρατικό, ενιαίο φορέα ενέργειας, μηχανισμό της λαϊκής οικονομίας, με σκοπό την εξασφάλιση φτηνής λαϊκής κατανάλωσης, την πλήρη αξιοποίηση των εγχώριων πρώτων υλών, τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας, την ασφάλεια των εργαζομένων

Η τοποθέτηση του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Μιχ. Χρυσοχοΐδη, αρμόδιου για θέματα ενέργειας, πριν από λίγες μέρες στο Ενεργειακό Συνέδριο του «Εκόνομιστ», δεν οδήγησε καν στη γνωστή «κονταρομαχία» εντυπώσεων, ίσως επειδή το διεθνές ακροατήριο και η παρουσία των επικεφαλής των εγχώριων επιχειρήσεων, οδήγησαν σε μια «πολιτισμένη», τεχνοκρατική, προσέγγιση του θέματος. Ωστόσο, οι γνωστές επικαλύψεις των δύο κομμάτων στον τομέα της ενεργειακής πολιτικής, εμφανίστηκαν και πάλι σε όλο τους το μεγαλείο, αφορούν τις πρόσφατες τοποθετήσεις τους και αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν καν το δίλημμα της επιλογής ανάμεσά τους και σ' αυτή την περίπτωση.

Ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης ανέφερε αρχικά ότι «μια εκ των ουκ άνευ προϋπόθεση για να χαράξουμε ενεργειακή πολιτική, είναι η κλιματική αλλαγή». Εθεσε με αυτό τον τρόπο την «περιβαλλοντική» διάσταση της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ η οποία συνάδει με το ευαισθητοποιημένο «κοινό αίσθημα» για την προστασία του περιβάλλοντος. Η κυβέρνηση δεν κάνει κάτι αντίθετο. Πέρα από την απόφασή της να αποκηρύξει το λιθάνθρακα - έστω και αν οι αιτίες της δεν έχουν να κάνουν με την προστασία του περιβάλλοντος -, στις 18 του Φλεβάρη ο υπουργός Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης δήλωνε ότι χρειάζεται «τροποποίηση του ενεργειακού σχεδιασμού της χώρας» και «στροφή σε μια πιο πράσινη κατεύθυνση», ενώ με αφορμή την «Ωρα της Γης» και το σβήσιμο των φώτων για μία ώρα, δήλωνε στις 26 του Μάρτη: «Η προστασία του περιβάλλοντος είναι ψηλά στην ατζέντα του υπουργείου Ανάπτυξης». Και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ ξέρουν ότι με πρόσχημα την προστασία του περιβάλλοντος μπορούν να προωθηθούν σημαντικά οι «πράσινες μπίζνες» και δηλώνουν ότι θα συμβάλλουν σε αυτή την κατεύθυνση. Να σημειωθεί ότι η δήλωση Χρυσοχοΐδη για την «κλιματική αλλαγή» ήρθε αμέσως μετά την «δέσμευση» 61 ηλεκτροπαραγωγικών εταιρειών της Ευρώπης για εξάλειψη των εκπομπών άνθρακα έως το 2030... με το αζημίωτο. Ολοι μαζί, λοιπόν, στην... κοινή προσπάθεια.

Το ΠΑΣΟΚ δρομολόγησε την «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και ξεκίνησε την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, μεταξύ άλλων. Ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης σημείωσε ότι η ΔΕΗ «θα αποτελέσει για μας όχημα για την αναπτυξιακή προσπάθεια που πρέπει να κάνει η χώρα τα επόμενα χρόνια στον τομέα της ενέργειας». Για να ταυτιστεί με την κυβέρνηση της ΝΔ και τον υπουργό Ανάπτυξης, που επανειλημμένα έχει δηλώσει, όπως και στις 13 του Φλεβάρη: «Σε όλο αυτό το νέο πλαίσιο που διαμορφώνεται, η ΔΕΗ ήταν και παραμένει η κολόνα του ενεργειακού μας συστήματος. Στη ΔΕΗ στηριζόμαστε και θα στηριχθούμε».

Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας ελέγχονται πλέον για τα καλά από τους ενεργειακούς κολοσσούς. Εκεί είναι το χρήμα, δεδομένης και της υψηλής αποζημίωσης για ηλεκτροπαραγωγή από αυτές. Νέες διατάξεις προωθούνται για περισσότερη ελευθερία στην εγκατάσταση αιολικών και φωτοβολταϊκών πάρκων. Το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται ως η πολιτική δύναμη που θέλει να πάει τη χώρα... ένα βήμα πιο πέρα. Ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης επισήμανε: «Οχι πια εισαγωγείς και μεταπράτες, αλλά προσπάθεια για κατασκευή κλιμάτων, ή ολόκληρων εγκαταστάσεων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας». Ωστόσο φαίνεται να έχει τις ίδιες απόψεις και η κυβέρνηση. Ο Κ. Χατζηδάκης σημείωνε στις 19 του Μάρτη, με αφορμή την παρουσίαση του σχεδίου για το «Πράσινο Νησί»: «Θα συμβάλλει στην ανάπτυξη τεχνογνωσίας πάνω στη χρήση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Θα αποτελέσει πεδίο δοκιμών και ανάπτυξης των τεχνολογιών σε πραγματικές συνθήκες και θα αποτελέσει σημαντικό εργαλείο για την πολιτική της πράσινης οικονομικής ανάπτυξης της χώρας, αλλά και ένα εθνικό κεφάλαιο για περαιτέρω εκμετάλλευση και εξαγωγή».

Η Ερευνα και Τεχνολογία είναι ένας τομέας στον οποίο δίνει ιδιαίτερη σημασία η ΕΕ, με εκτενείς αναφορές και στη Στρατηγική της Λισαβόνας. Δύο είναι τα βασικά ζητούμενα. Οι δημόσιοι ερευνητικοί φορείς, εκπαιδευτικοί και μη, να δουλεύουν για λογαριασμό των επιχειρήσεων και να στραφούν σε εφαρμογές που θα οδηγήσουν σε επικερδή προϊόντα. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ συμφωνούν, με τον Μιχ. Χρυσοχοΐδη να δηλώνει ότι πρέπει «να ξαναβάλουμε το Πανεπιστήμιο να δουλέψει και να συνδεθεί με την πραγματική οικονομία» και τον Κ. Χατζηδάκη να λέει στις 8 του Γενάρη: «Να προχωρήσουμε προς την κατεύθυνση της σύνδεσης της έρευνας με την παραγωγή. Γιατί τα δύο αυτά μεγέθη ασύνδετα δεν μπορεί να έχουν τη δυναμική, η οποία απαιτείται. Είναι μια δύσκολη προσπάθεια, γιατί στη χώρα μας δεν υπάρχει ούτε η παιδεία, ούτε η τεχνογνωσία να προχωρήσουμε, αλλά είναι κρίμα να μην το κάνουμε την ώρα που διαθέτουμε και σπουδαία εκπαιδευτικά ιδρύματα και κυρίως σπουδαία μυαλά». Στις 26 του Φλεβάρη πρόσθετε ότι χρειάζεται «στενή συνεργασία ερευνητικών κέντρων και αγοράς, ώστε η έρευνα και η καινοτομία να αξιοποιούνται για τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας».

Στον τομέα της τροφοδοσίας με φυσικό αέριο, ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης δήλωνε στο Διεθνές Ενεργειακό Συνέδριο ότι «πρέπει να είμαστε πάρα πολύ τολμηροί, πάρα πολύ οραματικοί, εξαιρετικά επιθετικοί μέσω των διπλωματικών μας σχέσεων» για «τη διαφοροποίηση των πηγών εφοδιασμού της χώρας». Αυτό λένε και οι Αμερικάνοι, αυτό λένε και οι ηγέτες της ΕΕ, αυτό λέει το ΠΑΣΟΚ, αυτό λέει και η κυβέρνηση μέσω του Κ. Χατζηδάκη, που στις 16 του Μάρτη σημείωνε ότι ο ένας από τους δύο άξονες της ενεργειακής στρατηγικής της κυβέρνησης είναι: «Ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού με διαφοροποίηση των ενεργειακών πηγών. Για το σκοπό αυτό αξιοποιούμε τη γεωστρατηγική θέση της χώρας μας και την αναδεικνύουμε σε ενεργειακό κόμβο στην ευρύτερη περιοχή».

Ολα τα παραπάνω είναι ενδεικτικά σημεία ταύτισης της ενεργειακής πολιτικής των δύο κομμάτων. Υπάρχουν πολύ περισσότερες, συμπτώσεις. Συμφωνούν και οι δύο ότι πρέπει να ενισχυθούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα στον ενεργειακό τομέα και στις ΑΠΕ. Προωθεί το ένα νομοσχέδιο μετά το άλλο η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ ασκεί κριτική για τις... καθυστερήσεις. Ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης δήλωνε στο Συνέδριο ότι οι Ελληνες είμαστε γενικά ρυπαροί, επιβαρυντικοί για το περιβάλλον, και ο υπουργός Ανάπτυξης εξέθετε τα μέτρα για την εξοικονόμηση ηλεκτρικής ενέργειας σε συνδυασμό με την προστασία του περιβάλλοντος. Πάνω και πέρα από όλα αυτά, συναινούν και συναγωνίζονται στην υλοποίηση της «απελευθέρωσης» της αγοράς ενέργειας.

Στη βάση αυτών των συμπτώσεων, η επιλογή δεν προσφέρεται ως δυνατότητα. Μπορεί και οι δυο «μονομάχοι» να ισχυρίζονται πως η πολιτική τους έχει ως στόχο τη βελτίωση των συνθηκών ζωής του ελληνικού λαού, αλλά είναι ένα ακόμη ψέμα. Γιατί προσεγγίζουν την ευημερία των πολιτών μέσω της ευημερίας των επιχειρήσεων και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, πράγματα ασύμβατα μεταξύ τους. Είναι πολλά αυτά που μπορούν να ειπωθούν για το κατά πόσο αυτή η πολιτική είναι σε θέση, και έχει την πρόθεση, να υπηρετήσει το λαϊκό συμφέρον. Ωστόσο, είναι η αντίθετη άποψη, ο άλλος δρόμος, στον οποίο πρέπει να αναζητηθεί η λύση. Στην πρόταση του ΚΚΕ για την ενεργειακή πολιτική, τους στόχους που πρέπει να υπηρετεί, το πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον στο οποίο μπορεί να γίνει πράξη. Για κοινωνική κρατική ιδιοκτησία στις πρώτες ύλες, τα μέσα παραγωγής, τα δίκτυα μεταφοράς και διανομής. Για έναν αποκλειστικά κρατικό, ενιαίο φορέα ενέργειας, μηχανισμό της λαϊκής οικονομίας, με σκοπό την εξασφάλιση φτηνής λαϊκής κατανάλωσης, την πλήρη αξιοποίηση των εγχώριων πρώτων υλών, τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας, την ασφάλεια των εργαζομένων.