Κυριακή 26 Απρίλη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Προπαγάνδα μέχρι ... παράκρουσης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δεν έχουν όρια οι κατά καιρούς αργυρώνητοι διαστρεβλωτές του μαρξισμού. Πρόσφατο παράδειγμα «ρεπορτάζ» των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» που παρουσιάζει ένα ζωντανό απολίθωμα μίας άκρως αντιδραστικής και συντηρητικής κοινωνίας στο νησάκι Χιμέι της νότιας Ιαπωνίας σαν «πρότυπο μαρξιστικής λειτουργικής και ευημερούσας κοινωνίας εάν ποτέ μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο».

Γιατί; Μα γιατί στο νησάκι Χιμέι οι κάτοικοί του πληρώνονται με κατά το 1/3 λιγότερες αποδοχές, έχουν εφαρμόσει εδώ και μισό αιώνα το σύστημα της «εκ περιτροπής εργασίας» και δεν πραγματοποιούν εκλογές απ' το 1955 συναινώντας στην εξουσία της οικογένειας Φουτζιμότο! Αυτά, υποτίθεται, πως είναι πρότυπο «μαρξιστικής σκέψης» και «σοσιαλισμού» και φωτεινό παράδειγμα για την έξοδο απ' την τρέχουσα καπιταλιστική κρίση. Φυσικά στόχος είναι να γίνει ο απαραίτητος συνειρμός σε όλο τον κόσμο (μιας και το ρεπορτάζ αναδημοσιεύτηκε και σε άλλες χώρες και στη χώρα μας) ώστε οι εργαζόμενοι να θεωρήσουν το παράδειγμα του ιαπωνικού νησιού ως τη ...χρυσή λύση. Δηλαδή, να δεχτούν να κάνουν πίσω από εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, να φτωχύνουν και λίγο ...προκειμένου, λέει, να υπάρξει «βιώσιμη ανάπτυξη». Το άκρον άωτον δηλαδή της ...παράκρουσης. Σε αντίθετη κατεύθυνση πρέπει να κινηθεί η δράση των εργατών και των λαϊκών στρωμάτων: όχι μόνο να μη δεχθούν να πληρώσουν στο ελάχιστο την κρίση αλλά και να οργανώσουν τον αγώνα τους για να διεκδικήσουν όλο τον πλούτο που παράγουν.

Κερδοφόρα «κοινωνική ευθύνη»

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να βγάλεις λεφτά, αλλά μία προϋπόθεση: Η εκμετάλλευση των εργαζομένων και των οικογενειών τους.

Ενας από αυτούς τους τρόπους αφορά την εξαργύρωση της ...«κοινωνικής συνείδησης». Η οποία, όπως και πολλά άλλα πράγματα, δεν είναι ίδια για όλους. Αλλη έχει ο φτωχός και ο εργαζόμενος, άλλη ο πλούσιος, ο κεφαλαιοκράτης.

Για παράδειγμα, όταν η ΔΕΛΤΑ της «Vivartia», που με τη σειρά της είναι της MARFIN, ανακοινώνει ότι για λόγους «κοινωνικής ευθύνης» μειώνει την τιμή του φρέσκου γάλακτος, ο όρος «κοινωνική συνείδηση» σημαίνει γι' αυτήν περισσότερα κέρδη.

Πώς γίνεται αυτό; Απλά. Οταν είσαι μια εταιρία που:

  • το 2005 είχες κέρδη 4 εκατ. ευρώ, πουλώντας - μεταξύ άλλων - πανάκριβα το γάλα στις λαϊκές οικογένειες, που το αγόραζες «μπιρ παρά» από τους παραγωγούς,
  • το 2006 είχες κέρδη 24 εκατ. ευρώ για τους ίδιους λόγους,

τότε: το 2009 έχεις την οικονομική άνεση να επιλέξεις να μεγαλώσεις τα κέρδη σου, όχι με την αύξηση της τιμής του προϊόντος, αλλά με την αύξηση των αγοραστών σου, συνεχίζοντας να αγοράζεις το γάλα «μπιρ παρά» και ακόμη πιο κάτω, αυξάνοντας το μερίδιο της αγοράς, χτυπώντας τους ανταγωνιστές σου.

Κι αυτό, μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα που θα μπορέσεις να κάνεις άλλο «παιχνίδι» με τις τιμές και τους παραγωγούς, αλλά να είσαι, από πάνω, και «εθνικός ευεργέτης».

Το ΠΑΣΟΚ κρύβει την αντιμεταναστευτική πολιτική της ΕΕ...

«Η Επιτροπή αφήνει έκθετη την ελληνική κυβέρνηση» σχετικά με κάποια σημεία της Οδηγίας 2003/109/ΕΚ για το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντα. Αυτό μας πληροφορεί η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με αφορμή Ερώτηση της ευρωβουλευτή του Μ. Κοππά. Η πραγματικότητα είναι: Ούτε το ΠΑΣΟΚ είναι σε θέση να ασκήσει ουσιαστική κριτική για την αντιμεταναστευτική πολιτική της ΕΕ που εφαρμόζει η κυβέρνηση και που εφάρμοσε και το ίδιο ως κυβέρνηση. Η κυβέρνηση πράγματι «πατά» πάνω στην Οδηγία και την κάνει ακόμα πιο αισχρή, αξιοποιεί όλες τις δυνατότητες που παρέχονται από την Οδηγία για να διατηρήσει την ομηρία των παιδιών των μεταναστών. Και τέλος, η Επιτροπή κάθε άλλο παρά έκθετη αφήνει την κυβέρνηση, αφού η ΝΔ εφαρμόζει ακριβώς την κοινή μεταναστευτική πολιτική που χαράσσεται στην ΕΕ.

... και νοιάζεται για την «ευρωπαϊκή νομιμότητα»

Σύμφωνα με το ΠΑΣΟΚ η Επιτροπή αφήνει έκθετη την κυβέρνηση σχετικά με το παράβολο των 900 ευρώ που πρέπει να καταβάλλουν οι μετανάστες δεύτερης γενιάς. Η απάντηση όμως της Επιτροπής λέει ότι ο «αιτών ίσως χρειαστεί να καταβάλει παράβολο», κι απλώς τα κράτη - μέλη να φροντίσουν να μην αποτελεί το παράβολο πρόσθετο φραγμό. Αποτελεί το παράβολο των 900 ευρώ πρόσθετο φραγμό; Βεβαίως και αποτελεί. Απαγορεύει η Οδηγία την επιβολή παραβόλου; Οχι. «Εκθετη αφήνει την ελληνική κυβέρνηση και όσον αφορά την πρόσβαση σε μαθήματα ελληνικής γλώσσας των μεταναστών», λέει το δελτίο Τύπου του ΠΑΣΟΚ. Η απάντηση της Επιτροπής στην Ερώτηση του ΠΑΣΟΚ λέει ότι η Επιτροπή «χαιρετίζει την αυξανόμενη προσοχή των κρατών - μελών όσον αφορά την ένταξη» και ότι η οδηγία 2003/109/ΕΚ «εξουσιοδοτεί ρητά τα κράτη - μέλη να εφαρμόσουν τους όρους της ένταξης». Εξουσιοδοτεί δηλαδή και την κυβέρνηση της ΝΔ να εφαρμόσει τη διάταξη της Οδηγίας για παρακολούθηση μαθημάτων ελληνικής γλώσσας. Εν ολίγοις το ΠΑΣΟΚ για αντιπολιτευτικούς και μόνο σκοπούς εγκαλεί την κυβέρνηση στην ευρωπαϊκή ...«νομιμότητα», κάτι που πριν λίγο καιρό είχε κάνει και ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ, Δ. Παπαδημούλης για το ίδιο θέμα. Είναι όμως τέτοια η πολιτική αυτών των κομμάτων ώστε να κρύβουν συνειδητά ότι αυτή η ευρωπαϊκή νομιμότητα είναι που καταδικάζει τα παιδιά των μεταναστών σε παρανομία ή προσωρινή νομιμότητα με τις απαγορευτικές για πολλούς μετανάστες προϋποθέσεις που προβλέπει. Το παράβολο και μόνο των 900 ευρώ που δεν μπορεί να πληρωθεί φτάνει. Αλλά αυτή είναι και η νομιμότητα για το ΠΑΣΟΚ. Η νομιμότητα των ευρώ...

Ούρσουλα Μιρουέ

Η επιδίωξη του πλουτισμού είναι θεμιτή όταν δε γνωρίζει όρια και ηθικές αναστολές; Ενα πανάρχαιο ερώτημα. Στην εποχή μας, η φύση του κοινωνικού συστήματος που κυριαρχεί επιβάλλει τον πλουτισμό, καθώς θεωρεί θετικό ό,τι φέρνει χρήματα, κοινωνική «καταξίωση», «επιτυχία» αδιαφορώντας για την καταστροφή ακριβώς της ανθρώπινης βάσης της «επιτυχίας», την «πελατεία» του «επιτυχημένου». Η κρατούσα ιδεολογία της αστικής τάξης υποβαθμίζει τον απλό εργαζόμενο στη θέση του νεροκουβαλητή του «επιτυχημένου» και μάλιστα, τον ειρωνεύεται ως πολίτη β' κατηγορίας, ως «ηττημένο» της ζωής, ως ανίκανο «κορόιδο». Ο Μπαλζάκ έζησε και περιέγραψε τη μεταβατική εποχή ανάμεσα στο ξέφτισμα της παραδοσιακής φεουδαρχικής αριστοκρατίας και την άνοδο της νέας άρχουσας τάξης, της τάξης του χρήματος και των επιχειρήσεων, των καπιταλιστών. Στην περίοδο όπου εκτυλίσσεται η ιστορία της Ούρσουλα Μιρουέ γύρω στα 1830, τα δυο φαινόμενα, η άνοδος και το ξέφτισμα, βρίσκονται αντιμέτωπα αλλά και συντιθέμενα. Οι ήρωες ανήκουν και στις δύο κατηγορίες, αντιμάχονται μεταξύ τους αλλά και συμπορεύονται. Ενας κλασικός Μπαλζάκ, αριστοτέχνης του ύφους, σφραγίζει με τη μαεστρία του την αγωνία της ζωής, νέων και ηλικιωμένων και διατηρεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο έως την τελική λύση. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Ασίφ Αλί Ζαρντάρι

Με τη σιωπηλή συγκατάθεση της κυβέρνησης του Ισλαμαμπάντ υπό τον Πρόεδρο Ασίφ Αλί Ζαρντάρι - γνωστό παλαιότερα και ως κύριο 10% από τις προμήθειες στα σκάνδαλα που ήταν αναμεμειγμένος - το Πακιστάν μπαίνει όλο και περισσότερο στον πόλεμο του Αφγανιστάν. Μετά και τις ανακοινώσεις του Αμερικανού Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, ότι το Πακιστάν αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του πολέμου κατά της «τρομοκρατίας», που εξελίσσεται στο γειτονικό Αφγανιστάν, η πακιστανική κυβέρνηση εξακολουθεί να δείχνει ανοχή στις πυραυλικές επιθέσεις του αμερικανικού στρατού, ενώ συμβάλλει και η ίδια με «εκκαθαριστικές επιχειρήσεις» στις περιοχές των φυλών, παρά την υποτιθέμενη εκεχειρία που υπέγραψε με τους Ταλιμπάν στην κοιλάδα Σουάτ...

Οι «Ταλιμπάν», που κατέλαβαν την επαρχία Μπουνέρ στο Πακιστάν, έδωσαν ακόμα μία ευκαιρία για περαιτέρω στρατιωτικοποίηση της χώρας, αποδεικνύοντας τους στόχους κυβέρνησης και ΗΠΑ για γενίκευση του πολεμικού μετώπου.

Αλλωστε η αξιοποίηση των «Ταλιμπάν» από τις ΗΠΑ και τον παραδοσιακό τους σύμμαχο, που αποτελούσαν οι κυβερνήσεις του Πακιστάν, χρονολογείται από την εποχή της σοσιαλιστικής κυβέρνησης στο Αφγανιστάν, οπότε τους εξόπλισαν, τους εκπαίδευσαν και τους χρησιμοποίησαν για την ανατροπή της και φτάνει μέχρι σήμερα, καθώς «οι αντάρτες» αποτελούν το βολικό πρόσχημα για την επιβολή των ιμπεριαλιστικών σχεδίων στην περιοχή.


Α.Φ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ