«Το ΚΚΕ είναι στο απυρόβλητο, παρότι δεν έχει πρόγραμμα». Αυτή την παρόλα την εκστόμισε ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Α.Τσίπρας, μιλώντας, προχτές το πρωί, σε εκπομπή στη ΝΕΤ.

Κάποιος εκεί στον Συνασπισμό πρέπει να τον συμβουλεύει πού και πού. Γιατί, εντάξει. Να ισχυρίζεται πως οι ταξικοί αντίπαλοι του ΚΚΕ δεν το «πυροβολούν» είναι μια εκτίμηση που - βέβαια - εύκολα αντιμετωπίζεις μια και είναι παιχνιδάκι να αποδείξεις πως αυτός που την έχει ζει σε δικό του κόσμο, αλλά και να του προσάψεις - και ποιος δε θα σου δώσει δίκιο; - πως προτρέπει τους μηχανισμούς της άρχουσας τάξης να πολλαπλασιάσουν την αντιΚΚΕ δράση τους.

Το να ισχυρίζεται όμως δημόσια πως το ΚΚΕ δεν έχει πρόγραμμα, όταν από το '95 ακόμα είναι γνωστό και δημοσιευμένο το αποφασισμένο σε Συνέδριο πρόγραμμά του ε, αυτό πια πώς να το αντιμετωπίσεις; Να πεις "δεν ξέρει τι λέει" δεν είναι σωστό, γιατί είναι αρχηγός κόμματος και σαν τέτοιον οφείλεις να τον κρίνεις. Μόνο αν υποθέσεις πως εννοούσε ότι το ΚΚΕ δεν έχει πρόγραμμα καλύτερης διαχείρισης του καπιταλισμού, κάτι σαν και αυτό δηλαδή που, από τις πρώτες δημοσιεύσεις, φαίνεται πως καταλήγουν εκεί στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, μόνον τότε μπορείς να του δώσεις ένα δίκιο.

Αλλά τι να κάνουμε; Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Δεν παλεύουμε όλοι για τα ίδια συμφέροντα, γιατί αν εκεί στον ΣΥΝ πασχίζουν για το απραγματοποίητο, τον εξανθρωπισμό του καπιταλισμού από τη βαρβαρότητα, εξαπατώντας το λαό, το ΚΚΕ παλεύει για τη συσπείρωση των λαϊκών δυνάμεων για να τον ανατρέψουν. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Και προ πάντων, δεν είμαστε όλοι οπορτουνιστές.