• Να διατηρούν οι γυναίκες ένα θλιβερό «προβάδισμα» στην ανεργία: Εξι στους δέκα ανέργους (64,88%) είναι γυναίκες!
• Να αδυνατούν οι νέες κοπέλες να σχεδιάσουν και να φτιάξουν τη ζωή τους: μία στις τέσσερις γυναίκες ηλικίας 15-29 ετών είναι άνεργη!
• Να ισοδυναμεί η μητρότητα με διαβατήριο για την ανεργία: πάνω από τρεις (33,58%) στις δέκα άνεργες γυναίκες και πάνω από δύο στους δέκα ανέργους συνολικά (21,79%) είναι νέες από 26 μέχρι 35 ετών, δηλαδή γυναίκες σε αναπαραγωγική ηλικία!
• Να εγκλωβίζουν τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων στην ανασφάλεια, να αποτελεί - στον 21ο αιώνα - ακόμα και η οικονομική χειραφέτηση άπιαστο όνειρο: 7 στους 10 μακροχρόνια ανέργους (από 12 μήνες και πάνω) είναι γυναίκες!

• «Ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης»: Να εξασφαλίζουν οι εργοδότες εργαζόμενες που θα πληρώνονται από τις τσέπες της εργατικής τάξης (ΟΑΕΔ) με μεροκάματα κάτω απ' ό,τι προβλέπει η ΕΓΣΕΕ, και βέβαια με ημερομηνία λήξης.
• «Ελαστικές μορφές απασχόλησης»: Δηλαδή, απασχόληση με μισθούς, ωράρια, δικαιώματα... «ελαστικά» τόσο όσο απαιτεί η κερδοφορία της εκάστοτε επιχείρησης.

Το πού θέλουν να οδηγήσουν την εργατική τάξη της χώρας φαίνεται απ' τα πρότυπα που έχουν. Την ώρα που τα αστικά ΜΜΕ εμφανίζουν πολλές χώρες - μέλη της ΕΕ ως ιδανικούς προορισμούς για όσους αναζητούν εργασία, αφού η ανεργία εκεί - ισχυρίζονται - είναι πολύ μικρότερη, κανείς δε λέει ότι στις ίδιες χώρες η μερική απασχόληση καλπάζει, ειδικά στις γυναίκες: στη Γαλλία τρεις στις δέκα γυναίκες (30,9%) δουλεύουν σε θέσεις μερικής απασχόλησης. Στο Ηνωμένο Βασίλειο τέσσερις στις δέκα (42,9%). Στην Ολλανδία 7 στις 10 (74,7%). Αυτό το μέλλον... «ονειρεύονται» και για μας;