Είναι όμως κάποια δώρα - με ελάχιστο κόστος - που η αξία τους είναι ανυπολόγιστη, καθώς γίνονται και φορείς μεγάλων μηνυμάτων σε μια εποχή εκπτώσεων και κοινωνικής περιθωριοποίησης.

Ενα τέτοιο Δώρο είναι και το μπουκάλι με το κρασί που μας έστειλε χτες η Μονάδα Απεξάρτησης - γνωστή και ως περίπτερο "18 Ανω" - του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου. Το Δώρο συνοδεύεται από μια καλαίσθητη χειροποίητη κάρτα με την ευχές της θεραπευτικής ομάδας και των θεραπευομένων για "Καλή Ανάσταση".

Το κρασί είναι "παραγωγής" της ίδιας της Μονάδας Αποκατάστασης. Και το μπουκάλι φιλοτεχνήθηκε "διά χειρός" των ίδιων των θεραπευομένων - παραγωγών, με ένα όμορφο κόκκινο λουλούδι.

Και τα παιδιά αυτά έζησαν χειρότερες φουρτούνες στους ψεύτικους παραδείσους των παραισθήσεων. Μια προσωπικότητα συνήθως ανώριμη και με συναισθηματικές εξαρτήσεις μπορεί να έχει τη μοιραία συνάντηση με τη ναρκωτική ουσία και απ' την κοινωνική συμπεριφορά της απαξίωσης να περάσει στο ατομικό σύμπτωμα της τοξικομανίας.

Εκεί αρχίζει ο Γολγοθάς στον κόσμο των ναρκωτικών. Μα και η απόφαση για την απεξάρτηση είναι ένας άλλος Γολγοθάς. Γι' αυτό και τα παιδιά που αγωνίζονται για την απεξάρτηση εκφράζουν το πραγματικό νόημα της Ανάστασης στις μέρες μας. Και δυστυχώς, σ' αυτή την τιτάνια προσπάθεια - όπως απέδειξε τον τελευταίο χρόνο η ταλαιπωρία των θεραπευτών στο ίδιο το "18 Ανω" - η πολιτεία έχει ελάχιστη συνδρομή, αντί να είναι οργανωτής και πρωταγωνιστής. Τα παιδιά που παίρνουν την απόφαση και καταφέρνουν να απεξαρτηθούν μεταλλάσσονται. Απ' την έρημο της απαξίωσης περνούν σε ουμανιστικά επίπεδα και επιχειρούν να κατακτήσουν μια δημιουργική ζωή.

Μαζί με τις ευχές για χαρούμενες γιορτές και ευόδωση της προσπάθειάς τους, επαναλαμβάνουμε - μαζί με τα παιδιά - τον επίλογο απ' το θεατρικό έργο του Τομ Σόπαρντ: "Γεια σας δρόμοι της ψευδαίσθησης. Δε θέλουμε να θυμόμαστε. Δε θέλουμε να ξέρουμε. Η παράσταση μόλις αρχίζει".

Για το "Ρ", και ειδικότερα την ομάδα συντακτών που κατά καιρούς έγραψαν θέματα για το "18 Ανω".

Γιώργος ΜΟΥΣΓΑΣ