Ενώ περνούσε την είσοδο του μεγαλοπρεπούς μεγάρου ο Θανάσης, έφερε αυτομάτως στο νου του τα δεινά που είχε επισωρεύσει σ' αυτόν και όλες τις λαϊκές τάξεις η ΕΟΚ και έτσι του ήρθε να τραβήξει μια μούντζα και να το βάλει στα πόδια. Ο συνοδός του όμως λες και κατάλαβε τις σκέψεις του, του έριξε μια άγρια ματιά και τον "συνέφερε". Και ο Θανάσης "εκών άκων" μπήκε στο μέγαρο και, συρόμενος σχεδόν από τον ξάδελφό του, βρέθηκε μπρος στην ΕΟΚ, που ήταν στημένη στο μέσον της αίθουσας και υποδεχόταν τους καλεσμένους.

Βλέποντας ο Θανάσης για πρώτη φορά την "Ενωμένη" ενώπιόν του, παρατήρησε καταρχήν ότι ήταν "φτυστή"... ο Κολ. Και όταν εκείνη του άπλωσε το χέρι, είδε ότι είχε κάτι νύχια όμοια με γύπα και ανατρίχιασε. Διότι έβλεπε, "ιδίοις όμμασι", πλέον πού είχε πέσει ή μάλλον που είχαν ρίξει κι αυτόν και όλο το λαό όσοι ψήφισαν την "ένταξη" και τη "σύγκλιση".

- Μόνον... εξ αλληλογραφίας, ψέλλισε ταραγμένος εκείνος.

- Δηλαδή;

- Να, από τις "ντιρεκτίβες" που μας στέλνετε!

- Και πώς σας φαίνονται τα ραβασάκια μου;

- Σαν δίκοπα μαχαίρια, που κόβουν αλύπητα!

- Ελάτε, τώρα, υπερβολές.

- Τι υπερβολές, μαντεμουαζέλ; Κάθε φορά που στέλνετε μια ντιρεκτίβα, την πιάνουν τα "τσιράκια" σας εδώ και γίνεται σωστή "σφαγή". Αλλοτε μας κόβουν τους μισθούς, άλλοτε τα επιδόματα, άλλοτε τις κοινωνικές παροχές και ερωτώ: "Πού θα πάει επιτέλους αυτό το βιολί;".

Η ΕΟΚ φάνηκε να ενοχλείται από τον "παρείσακτο" που είχε βρεθεί στη γιορτή της και σιγομουρμούρισε: "ποιος ανόητος κουβάλησε αυτόν το φτωχοδιάβολο εδώ; για να με συγχύσει τέτοια μέρα;".

Επειτα όμως, θέλοντας να δείξει στον επισκέπτη της ότι υπάρχουν και αντίθετες απόψεις από τις δικές του, έγνεψε σ' έναν άλλον ευτραφή και καλοντυμένο προσκεκλημένο της να έρθει κοντά.

- Εσείς κύριε Καραβοκύρη, είπε, τι γνώμη έχετε για τις ντιρεκτίβες μου;- Περίφημες, περίφημες! είπε ο ευτραφής μασώντας το πούρο του. Πολύ μας βολεύουν εμάς τους μπίζνεσμεν.

- Σας μοιάζουν καθόλου με μαχαίρια δίκοπα, όπως λέει από δω ο κύριος;

- Οχι δα. Σαν... κουτάλες, ναι, αλλά σαν μαχαίρια με τίποτε!

Ο Θανάσης είχε φουντώσει πλέον και του ερχόταν να διαολοστείλει και την ΕΟΚ και τους προσκεκλημένους της. Δεν πρόλαβε όμως να εξωτερικεύσει αυτή την επιθυμία του, γιατί η εορτάζουσα του έτεινε το χέρι κι αυτός το έπιασε νευρικά για να της ευχηθεί. Μόνο που αντί να πει όπως, έπρεπε, "Χρόνια πολλά για τα σαράντα χρόνια σας", άλλα λόγια ήρθα στα χείλη του και έτσι ευχήθηκε στην "Ενωμένη"... "καλά σαράντα"!

Δυο ώρες αργότερα, όταν είχε λήξει η τελετή, ο Θανάσης εξομολογιόταν στον ξάδελφό του τον Λεωνίδα, που τον έβριζε, ότι η "ευχή" του δεν ήταν προσχεδιασμένη. Κατά κάποιο τρόπο, δηλαδή, του ξέφυγε, αλλά τελικά πολύ χάρηκε που την είπε και εξέφρασε έτσι τα συναισθήματα όλου του λαού προς την εορτάζουσα!

Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ