ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (της ανταποκρίτριάς μας Αλεξάνδρας ΦΩΤΑΚΗ).-
Με την απαίτηση για αυστηρή εφαρμογή του προγράμματος και των χρονοδιαγραμμάτων, χωρίς καμία παρέκκλιση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κρίνει αρχικά ικανοποιητικό το Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων της Ελλάδας για την αναθεωρημένη στρατηγική της Λισαβόνας, αλλά και απαιτεί «ιδιαίτερη προσοχή» από την κυβέρνηση, στην Εκθεση Προόδου, που παρουσιάστηκε χτες στις Βρυξέλλες. Με το μαχαίρι στο λαιμό για τα λαϊκά στρώματα που καλούνται να σηκώσουν το βάρος της πολιτικής της ΕΕ και της στρατηγικής της Λισαβόνας, γίνονται ακόμα πιο σαφείς οι κατευθυντήριες γραμμές για την εργασία, που έγινε απασχόληση, την παιδεία και τη διά βίου εκπαίδευση, τα πρόσθετα και σκληρότερα μέτρα οικονομικής λιτότητας με την αφορμή του δημοσιονομικού ελλείμματος, αλλά και της διάλυσης του ασφαλιστικού, καθώς η Ευρώπη γηράσκει...
Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, «σύμφωνα με τις γενικές κατευθυντήριες γραμμές που έχουν δοθεί, το Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων εντοπίζει και ανταποκρίνεται στις βασικές προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει η Ελλάδα, κυρίως στον τομέα των δημοσίων οικονομικών, την απασχόληση, την εκπαίδευση και τη διά βίου επιμόρφωση, όπως επίσης και σε κάποιους επιμέρους τομείς πολιτικής που αφορούν την οικονομία και το περιβάλλον».
Σύμφωνα με την Επιτροπή, η Ελλάδα οφείλει να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στη «δημοσιονομική σταθεροποίηση», υιοθετώντας πρόσθετα μέτρα σκληρής λιτότητας για τα λαϊκά στρώματα, τα οποία θα είναι μόνιμου και όχι προσωρινού χαρακτήρα και στον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης, ώστε να εξασφαλιστεί η οικονομία. Η επισήμανση για την ανάγκη μόνιμων μέτρων, επαναλαμβάνεται αρκετές φορές, ενώ γίνεται και κριτική για μέτρα προσωρινού χαρακτήρα. Επίσης πρέπει να εξασφαλίσει ότι τα μέτρα για την έρευνα, την τεχνολογία και την καινοτομία, στο πλαίσιο των αναγκών του κεφαλαίου, πάντα, «θα αποτελούν τμήμα μιας συνολικής στρατηγικής με τη συμμετοχή των δημοσίων και ιδιωτικών εταίρων».
Παράλληλα απαιτούνται ενισχυμένα μέτρα για την αγορά εργασίας, που θα μειώνουν εικονικά την ανεργία, προωθώντας την απασχόληση και την κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, ώστε να έχει κίνητρα το κεφάλαιο να δημιουργεί «θέσεις απασχόλησης».
Η Ελλάδα αποδεικνύεται καλός μαθητής στην οικονομία, αφού έχει ικανοποιητικούς ρυθμούς ανάπτυξης και η παραγωγικότητα των Ελλήνων εργαζομένων είναι πάνω από το μέσο όρο των «25». Χαμηλός κρίνεται ο ρυθμός δημιουργίας «θέσεων απασχόλησης», καθώς και το ποσοστό απασχόλησης, που φτάνει το 59,4% το 2004, ενώ οι στόχοι της Λισαβόνας είναι στο 70% έως το 2010, με το βάρος να πέφτει σε γυναίκες και ηλικιωμένους.
Ικανοποίηση εκφράζεται και για τους στόχους μείωσης της ανεργίας στο 8,4% το 2008, έναντι 10,5% το 2004, αλλά και στους τομείς της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και της διά βίου εκπαίδευσης. Παράλληλα, η ελληνική κυβέρνηση παίρνει εύσημα για την προγραμματισμένη αύξηση των επενδύσεων στην έρευνα και την τεχνολογία και των δημοσίων επενδύσεων για την παιδεία στο 5% το 2008, όπως και για την καλύτερη λειτουργία της αγοράς εργασίας με μεγαλύτερη προσαρμογή των εργαζόμενων στις ανάγκες των επιχειρήσεων...
Ανησυχία προκαλείται και από το γεγονός ότι το Πρόγραμμα της Ελλάδας δεν προωθεί σημαντικές αλλαγές στο συνταξιοδοτικό, για βελτίωση της επάρκειας και της βιωσιμότητάς του, δίνοντας έτσι έναυσμα για τη διάλυση του ασφαλιστικού.
Το θέμα του ασφαλιστικού, άλλωστε, θίγεται και στη Γενική Εκθεση Προόδου, όπου επισημαίνεται γήρανση του πληθυσμού και ανάγκη να εξασφαλιστεί ότι δε θα δουλεύουν οι λίγοι για να θρέφουν τους πολλούς...
Η Επιτροπή, τέλος, κάνει σαφείς τις απαιτήσεις της, προς την κατεύθυνση της αύξησης της ανταγωνιστικότητας και της γιγάντωσης της ευρωπαϊκής οικονομίας, σημειώνοντας στις απαιτήσεις της την ανάγκη για επένδυση στην παιδεία και την επιστημονική έρευνα, την απλούστευση των διαδικασιών για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, την επαγγελματική ένταξη, δηλαδή διά βίου εκπαίδευση για τους νέους και περαιτέρω παραμονή των ηλικιωμένων στη δουλιά και την ασφαλή και αποτελεσματική ενέργεια.