Πέμπτη 26 Γενάρη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Στόχος τους η καταδίκη του «σταλινισμού»

Πρέπει να τους το αναγνωρίσουμε. Οχι, μόνον επειδή το έκαναν, αλλά και γιατί - εμμέσως πλην σαφώς - πανηγυρίζουν και περηφανεύονται γι' αυτό. Ο λόγος γίνεται για τον ΣΥΝ, που έσπευσε να ζητήσει την υπογραφή των ευρωβουλευτών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ σ' ένα ψήφισμα καταδίκης του αντικομμουνιστικού μνημονίου, αλλά και των «εγκλημάτων του σταλινισμού». Κι αυτό παρότι οι ευρωβουλευτές αυτοί είχαν ήδη υπογράψει ψήφισμα καταδίκης του φασιστοειδούς μνημονίου (δημοσιεύτηκε στο «Ρ» της περασμένης Κυριακής). Προφανώς, το τελευταίο δεν ικανοποιούσε την ηγεσία του ΣΥΝ, αφού δεν καταδίκαζε το «σταλινισμό». Κι έτσι, έσπευσαν να δώσουν τη συμβολή τους, στη γενικότερη επιχείρηση πλαγιοκόπησης της καταδίκης του μνημονίου. Και, βέβαια, δεν παρέλειψαν να αναφέρουν στο σχετικό δελτίο Τύπου - για πολλοστή φορά, μάλιστα - ότι «οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ και του Πορτογαλικού Κομμουνιστικού Κόμματος (δεν υπέγραψαν το ψήφισμα) γιατί ζήτησαν, χωρίς να γίνει αποδεκτό, να διαγραφεί η αναφορά του ψηφίσματος στην "αυτονόητη καταδίκη των εγκλημάτων του σταλινισμού"».

Μπράβο, παιδιά... Παραδεχόμαστε πως κάνετε ό,τι μπορείτε, για να αμαυρώσετε μια μεγάλη περίοδο - τουλάχιστον - της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην πρώην Σοβιετική Ενωση. Αυτή, που οι ορκισμένοι εχθροί κάθε σοσιαλιστικής ιδέας θέλουν να τη «σβήσουν» με τη λέξη «σταλινισμός». Και, μάλιστα, σε μια κρίσιμη χρονική στιγμή, όπως καταλαβαίνει ο καθένας.

Συνέπειες της ιδιωτικοποίησης...

Η ραγδαία ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ στα πλαίσια της «απελευθέρωσης» της αγοράς ενέργειας - μια διαδικασία που ξεκίνησαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ από τις αρχές της δεκαετίας του '90 και έχουν στηρίξει οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες στη ΓΕΝΟΠ - έχει μετατρέψει την επιχείρηση να λειτουργεί πλέον όχι με κριτήριο την κοινή ωφέλεια αλλά το κέρδος. Ετσι, μπορούν να εξηγηθούν οι μεγάλες ελλείψεις τεχνικών και μέσων που παρατηρούνται στην επιχείρηση και συνέβαλαν στη δημιουργία πλήθος προβλημάτων κατά τη διάρκεια της κακοκαιρίας. Οπως και οι ελλείψεις προσωπικού με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ να δουλεύουν συνεχώς για περισσότερο από 24 ώρες προκειμένου να επισκευάσουν τις βλάβες και να αποκαταστήσουν την ομαλή τροφοδοσία με ηλεκτρικό ρεύμα. Είναι αναγκαίο λοιπόν οι εργαζόμενοι της επιχείρησης και ο λαός να βγάλουν τα συμπεράσματά τους για το πού οδηγεί και ποιον εξυπηρετεί η πολιτική ιδιωτικοποίησης των λεγομένων ΔΕΚΟ και να χτίσουν κοινό μέτωπο αγώνα βάζοντας στον... πάγο αυτή την πολιτική.

«Θεματοφύλακες» της ολιγαρχίας

Ανησυχούν, απ' ό,τι φαίνεται, οι «θεματοφύλακες» του συστήματος. Ισως, γιατί δεν περίμεναν το πρωτοφανές εύρος και τη δυναμική που έχει πάρει η λαϊκή καταδίκη του διαβόητου αντικομμουνιστικού μνημονίου. Κι έτσι, σπεύδουν να πάρουν τα μέτρα τους, ανασύροντας αραχνιασμένες και σκουριασμένες αντικομμουνιστικές αντιλήψεις και επιχειρήματα περασμένων δεκαετιών. Και βάζουν μπροστά τις «μηχανές». Για τα «γκουλάγκ» και τα «εγκλήματα του Στάλιν» κάνει λόγο ο ένας. Καμιά σχέση με τη δημοκρατία δεν έχουν οι κομμουνιστές κραυγάζει ο άλλος. Κι από κοντά ένας τρίτος αναρωτιέται... πονηρά τι αντίτιμο πήρε από το ΚΚΕ ο Κ. Καραμανλής, για να αντιταχθεί η κυβέρνηση της ΝΔ στο αντικομμουνιστικό ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Αναμενόμενες και κατανοητές είναι οι αντιδράσεις τους, τόσο στο περιεχόμενο, όσο και στο ύφος τους. Αλλωστε, είναι γνωστή η θεμελιώδης... αξία που πιστεύουν και υπηρετούν: Η εξουσία των λίγων κεφαλαιοκρατών σε βάρος των εργαζομένων και του λαού και όσα αυτή συνεπάγεται. Αυτή καθορίζει τα όρια και την ποιότητα της ...αλήθειας και της ...δημοκρατίας τους. Η ίδια καθορίζει τα όρια και την ποιότητα της ηθικής τους...

Ανέλαβαν οι αρμόδιοι

Πού να φτουρήσεις, καημένε Μανδραβέλη. Τουλάχιστον, σου 'μεινε η παρηγοριά, ότι ήσουν ο πρώτος, που στράφηκες ενάντια... στη σατανική επιδίωξη του ΚΚΕ, να αθωώσει τα εγκλήματα του σταλινισμού, να εξωραΐσει τις απάνθρωπες και εγκληματικές ιδέες του σοσιαλισμού και της ταξικής πάλης και να ξαναγράψει την ιστορία του 20ού αιώνα, βάζοντας το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω... Τώρα, ανέλαβαν να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους οι αρμόδιοι σ' αυτές τις περιπτώσεις «μαχητές» των ανάλογων εκστρατειών, με «ναυαρχίδα» το «Βήμα» κι από κοντά την απογευματινή του «συγκροτήματος» και την «Ελευθεροτυπία». Ανέλαβαν η Πανδώρα, ο Ψυχογιός, ο Σωμερίτης και ορισμένοι άλλοι.

Πραγματικό μπαράζ σχετικών άρθρων, σχολίων, κλπ. δημοσίευσε χτες το «Βήμα». Πλήθος τα αντικομμουνιστικά «επιχειρήματα» και τα εμετικά σχόλια, με αποκορύφωμα την κριτική στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που δεν υιοθέτησαν το φασιστικό ψήφισμα. Σ' ένα από τα σχετικά σημειώματα υπογραμμίζεται και το εξής: «Αν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ διέθεταν στοιχειώδη έστω αίσθηση ιδεολογικοπολιτικής παράδοσης θα 'πρεπε να υιοθετήσουν το αντικομμουνιστικό μνημόνιο. Ο φασισμός και ο κομμουνισμός ήταν τα μεγάλα εκτρώματα του 20ού αιώνα... Αν μπορούν να γίνουν συγκρίσεις, η κομμουνιστική φρίκη υπήρξε χειρότερη από τη φασιστική».

Στην κατάψυξη η πολιτική τους!

Εφτασε, λοιπόν, για άλλη μια φορά ο πρώτος χιονιάς για να αποκαλυφθεί ότι η χώρα μας ήταν, είναι και παραμένει αθωράκιστη. Εφτασαν λίγα μόλις εικοσιτετράωρα για να πιστοποιηθούν οι διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για τις ανύπαρκτες υποδομές και τα «χάρτινα» σχέδια «ετοιμότητας», που δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες, ούτε σε περιπτώσεις εκτάκτων καταστάσεων, αλλά ούτε καν σε φυσιολογικές εποχιακές συνθήκες: Να μην πλημμυρίζουμε, δηλαδή, όταν βρέχει, να μην καιγόμαστε όταν είναι καλοκαίρι, να μην παθαίνουμε «μπλακ άουτ» όταν χιονίζει... Το κυριότερο, ωστόσο, συμπέρασμα από όσα ζήσαμε τις τελευταίες μέρες είναι αυτό που συμπυκνώνει η χτεσινή ανακοίνωση του ΚΚΕ. Οτι, δηλαδή: «Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν κινδυνεύουν από μια φυσιολογική κακοκαιρία, αλλά από τις συνέπειες της πολιτικής που υπηρετεί την εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών και την απελευθέρωση της δράσης του κεφαλαίου. Από την έλλειψη επαρκών υποδομών για την προστασία της ζωής και της ασφάλειας».

Πώς εξηγείται, για παράδειγμα, το γεγονός ότι η Εθνική Οδός έπαθε «έμφραγμα» στο ύψος της κοιλάδας των Τεμπών, ένα οδικό τμήμα ανεπαρκέστατο, γνωστό και ως «λαιμητόμος» εξαιτίας των πολύνεκρων δυστυχημάτων που προκαλεί κάθε τόσο; Δεν ευθύνονται οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που επί 15 χρόνια αρνούνται να το αναβαθμίσουν, πριμοδοτώντας τώρα την κατασκευή του με τη μέθοδο της «σύμβασης παραχώρησης», μια μέθοδο που θα επιφέρει πανάκριβα διόδια για το λαό και τεράστια κέρδη στους μεγαλοεργολάβους και μεγαλοτραπεζίτες; Μήπως δεν είναι απόρροια της «γαλαζοπράσινης» λογικής του «λιγότερου κράτους» το γεγονός ότι το ελληνικό δημόσιο έχει πλέον απομείνει χωρίς μηχανολογικό εξοπλισμό, αναθέτοντας κάθε χρόνο το έργο του αποχιονισμού - με το αζημίωτο βέβαια - σε ιδιώτες εργολάβους;

Και αυτά δεν είναι παρά μόνο δύο παραδείγματα. Δυστυχώς, υπάρχουν και άλλα. Εχουμε την περίπτωση ολόκληρος ο Νομός Κεφαλονιάς να παραμένει στο σκοτάδι, ενώ προβλήματα στην ηλεκτροδότηση να αντιμετωπίσει ακόμη και η περιοχή του Βαρνάβα, λίγα μόλις χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας. Και τα δύο αυτά περιστατικά δεν αποκαλύπτουν περίτρανα το αποτέλεσμα της πολιτικής απελευθέρωσης και ιδιωτικοποίησης της ενέργειας - που εφαρμόζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κατ' επιταγήν της ΕΕ - και που ωφελεί μόνο την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου, ενώ την πληρώνει ο λαός και με αύξηση στην τιμή του ηλεκτρικού, αλλά και με τις παρενέργειες από τη λειψή συντήρηση των υποδομών;

Τα φαινόμενα, τέλος, της κερδοσκοπίας, που άρχισαν να σημειώνονται μόλις έκαναν την εμφάνισή τους οι πρώτες προγνώσεις της ΕΜΥ για την κακοκαιρία, μήπως δεν ενθαρρύνονται από την κυβερνητική πολιτική που δίνει «γην και ύδωρ» στο μεγάλο κεφάλαιο; Αλλωστε ένα μεγάλο ποσοστό της αυξημένης αυτής τιμής των καυσίμων είναι έμμεσοι φόροι, που με τη μορφή «κινήτρων» και άλλων χαριστικών μέτρων οδηγούνται στις τσέπες της πλουτοκρατίας. Κατά σύμπτωση, μάλιστα, χτες - την ώρα που ο λαός κρύωνε εξαιτίας της ληστείας με το πετρέλαιο - η Κυβερνητική Επιτροπή μελετούσε νομοσχέδιο για την παράδοση της ακίνητης δημόσιας περιουσίας στο ιδιωτικό κεφάλαιο! Αν, επομένως, δε θέλουμε να ξαναζήσουμε τέτοιες καταστάσεις, ας φροντίσουμε να στείλουμε αυτήν την πολιτική στην κατάψυξη...


Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ

Τα καιρικά...

ΕΧΕΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ η κυβερνητική προσέγγιση για τις επιπτώσεις της κακοκαιρίας και την αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκύπτουν σε όλη τη χώρα. «Αν εξαιρέσουμε», λένε, τα Τέμπη, τη Λήμνο, την Κεφαλονιά, την Ιθάκη, τη Λευκάδα, την Ικαρία, την Εύβοια, τα χωριά της Καρδίτσας και την ορεινή Ελλάδα, ...όλα πάνε καλά.

Μόνο που αυτό είναι ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος. Το γεγονός πως ολόκληρες περιοχές της χώρας (ορισμένες, υποτίθεται, και με εθνική ή κοινωνική σημασία) συνεχώς τις ...εξαιρούν. Κι όταν έχουμε συνεχείς εξαιρέσεις μιλάμε πλέον για αδιαφορία και εγκατάλειψη.

Κι όταν οι περιοχές αυτές δεν εξαιρούνται ευθέως από τον κρατικό μηχανισμό, εξαιρούνται έμμεσα. Γιατί τις «εξαιρούν» οι εφοπλιστές από τα δρομολόγια, που τα φτιάχνουν όπως θέλουν μετά την «απελευθέρωση» της ναυτιλίας. Τους «εξαιρεί» η διορισμένη από την κυβέρνηση διοίκηση της ΔΕΗ, που ασχολείται με το πώς θα αυτο-ξεπουληθεί αντί να κοιτάζει να ανανεώσει το δίκτυό της, και τόσοι άλλοι.

Είναι προφανές επίσης ότι η περίφημη (και «ριγμένη» για πολλοστή φορά από τον προϋπολογισμό) Πολιτική Προστασία συνίσταται πλέον στο πόσα πλάνα θα φανούν στα δελτία ειδήσεων με τον Φούρλα ή τον Βουλγαράκη να φοράνε κασκόλ και να χιονίζονται...

Ο άλλος πόλος αυτού του τραγέλαφου είναι φυσικά το ΠΑΣΟΚ και η αστεία αντιπολιτευτική τακτική του. Σε μετεωρολόγο μεταβλήθηκε, επί παραδείγματι, χτες, σε δηλώσεις του ο Κώστας Σκανδαλίδης. Συνέκρινε την ένταση των τωρινών χιονοπτώσεων με αυτές του 2002, υποστηρίζοντας ότι οι πρώτες είναι πολύ μικρότερης έντασης.

Ολα αυτά για ν' αποδείξει την ανικανότητα των σημερινών κυβερνώντων και να μας πει πως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τα 'βαλε με ...«τα στοιχεία της φύσης», ενώ η ΝΔ δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μια τόση δα χιονοπτωσούλα.


Το μόνο καλό στην ιστορία, όπως καταλαβαίνετε, είναι πως έχουμε κάτι να παρακολουθούμε και να γελάμε...

Ο καθένας με τον τρόπο του

Οπως όλοι γνωρίζουν, ο Κ. Καραμανλής και η κυβέρνηση της ΝΔ ισχυρίζονται ότι η αντιλαϊκή πολιτική των καπιταλιστικών διαρθρωτικών αλλαγών, της σκληρής μονόπλευρης λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων, της πολύμορφης ενίσχυσης της πλουτοκρατίας κλπ., κλπ., θα φέρει ανάπτυξη και, επομένως, τη δημιουργία δυνατοτήτων για ικανοποίηση αναγκών και των λαϊκών στρωμάτων. Και μπορεί, βέβαια, η μέχρι σήμερα εμπειρία να φανερώνει τα ακριβώς αντίθετα, αφού, τόσα χρόνια τώρα, ανάπτυξη είχαμε μπόλικη, αλλά μόνο τα επιχειρηματικά κέρδη πήγαιναν από το καλό στο καλύτερο, αλλά το γεγονός αυτό δεν παίρνεται υπόψη από τους κυβερνώντες.

Το τελευταίο, όμως, δε συμβαίνει μόνο με την κυβέρνηση. Το ίδιο ακριβώς κάνει και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Χαρακτηριστική απόδειξη η κριτική που άσκησε ο Γ. Παπανδρέου στην κυβέρνηση, στη διάρκεια της προχτεσινής συνεδρίασης του Συντονιστικού της Βουλής. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κατηγόρησε τον Κ. Καραμανλή ότι έχει στρατηγική επιλογή την παράκαμψη των μεγάλων προβλημάτων του τόπου, προκειμένου να αποφεύγει το ενδεχόμενο πολιτικό κόστος. Δηλαδή, ο Γ. Παπανδρέου όχι μόνο δε διαφωνεί με την αντιλαϊκή κατεύθυνση και το περιεχόμενο της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά θέλει την τελευταία περισσότερο τολμηρή και αποφασιστική. Με άλλα λόγια, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση βρίσκονται στα πόστα τους και υπερασπίζονται ο καθένας με τον τρόπο του τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας...

Συμβάλλει στον αποπροσανατολισμό

Η καλλιεργούμενη και επιχειρούμενη άρση της μονιμότητας στο δημόσιο στοχεύει στην ανατροπή των όποιων υφιστάμενων κατακτήσεων των εργαζομένων, στην επέκταση των αντιδραστικών εργασιακών σχέσεων και στη δημιουργία μιας Δημόσιας Διοίκησης, περισσότερο αποτελεσματικής στην εξυπηρέτηση του κεφαλαίου και λιγότερο «κοστοβόρας» σε ό,τι αφορά τα λαϊκά συμφέροντα. Αποτελεί άλλο ένα μέτρο της γενικότερης αντιλαϊκής επίθεσης, στο πλαίσιο της πολιτικής και λογικής του «ευρωμονοδρόμου», της στρατηγικής της Λισαβόνας, της ανταγωνιστικότητας, των νόμων της αγοράς κλπ., κλπ. Πολιτική, η οποία προωθείται, με τον έναν ή άλλον τρόπο, τόσο από την κυβέρνηση της ΝΔ, όσο και από το ΠΑΣΟΚ.

Αυτή είναι η αλήθεια και όσο δεν τη βλέπει η ηγεσία της ΑΔΕΔΥ δεν προσφέρει το παραμικρό στην τόσο αναγκαία, σήμερα, συσπείρωση και αντίσταση των εργαζομένων στο δημόσιο απέναντι σε όλα όσα γίνονται και ακόμη περισσότερο σ' αυτά που έρχονται. Αντίθετα, συμβάλλει στον αποπροσανατολισμό και την αποδυνάμωση των αγωνιστικών διαθέσεων των εργαζομένων, όσο καλλιεργεί τη λογική της «κοινωνικής συναίνεσης», κρύβει τις αιτίες των προβλημάτων και σκορπίζει αυταπάτες και ψευδαισθήσεις, για ένα κράτος που θα εξυπηρετεί δίκαια και ισομερώς τόσο τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών, όσο και των εργαζομένων.

Με... ξένα κόλλυβα!

Την υπογραφή ειδικής ρήτρας στη νέα Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) επιδιώκουν οι βιομήχανοι, διαβάσαμε σε σχετικά ρεπορτάζ. Σύμφωνα με αυτή, οι βιομήχανοι προτείνουν την κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων (ώστε να αυξηθούν οι μισθοί, χωρίς να δώσουν δεκάρα τσακιστή οι ίδιοι) και, επιπλέον, ζητούν τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών κατά 33,3%. Ολ' αυτά, βέβαια, «στις περιοχές που μαστίζονται από την ανεργία».

Δε λένε, βέβαια, οι βιομήχανοι ποιος θα πληρώσει το όποιο κόστος συνεπάγεται η πρότασή τους στο ΙΚΑ και το ασφαλιστικό σύστημα γενικότερα, για το οποίο, τόσο οι ίδιοι όσο και οι κυβερνώντες, κόπτονται για τα ελλείμματά του κλπ, κλπ. Προφανώς, θα 'χουν στο μυαλό τους τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή, τους φορολογούμενους εργαζόμενους και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα.

Με άλλα λόγια και με πρόσχημα την ανεργία, οι βιομήχανοι ζητούν μια ακόμη επιδότηση, για να κάνουν τα ήδη τεράστια κέρδη τους ακόμη μεγαλύτερα. Λες και δε γνωρίζουν οι πάντες, ότι «τσεπώνουν» ήδη κάθε λογής επιδοτήσεις, προνόμια, κίνητρα, κλπ, που τους έχουν προσφέρει απλόχερα οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αλλά η ανεργία βασιλεύει και μόνο τα κέρδη τους σημειώνουν το ένα ρεκόρ μετά το άλλο.

Οι... ανέσεις

Στην Ελλάδα το 52% των κατοίκων της δεν είναι σε θέση να προσφέρει στον εαυτό του τουλάχιστον μια εβδομάδα διακοπών (εκτός της κατοικίας του), το 37% δεν είναι σε θέση να ανταποκρίνεται πλήρως στις πάγιες οικονομικές υποχρεώσεις του, το 19% δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να θερμαίνει επαρκώς το σπίτι του και το 13% δεν μπορεί να έχει ένα πλήρες γεύμα ανά διήμερο». Τα παραπάνω είναι ορισμένα μόνο στοιχεία από την τελευταία μελέτη της επίσημης Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας («Γιουροστάτ»). Ολους τους προαναφερόμενους, όμως, η «Γιουροστάτ» δεν τους συμπεριλαμβάνει στους φτωχούς, αλλά σε όσους «στερούνται βασικών ανέσεων».

Με άλλα λόγια, οι στοιχειώδες σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, όπως η διαμονή σ' ένα σύγχρονο και άνετο σπίτι, η θέρμανση, οι ολιγοήμερες έστω διακοπές, ακόμη και η επάρκεια σίτισης, χαρακτηρίζονται ανέσεις, έστω και βασικές. Αναρωτιόμαστε, πώς χαρακτηρίζουν οι ιθύνοντες της Γιουροστάτ και οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι, τα όσα απολαμβάνουν οι κεφαλαιοκράτες;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
«ΝΟ ΡΑSΑRΑΝ»

Η χτεσινή ισχνή επικύρωση του «Αντικομμουνιστικού Μνημονίου» από την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, δεν αποτελεί αναπάντεχη εξέλιξη. Πρόκειται για ένα προαποφασισμένο ψήφισμα, με συγκεκριμένους στόχους και σκοπούς. Ερχεται να επιβεβαιώσει την ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης των ιμπεριαλιστών. Από την πρώτη κιόλας στιγμή το ΚΚΕ επισήμανε ότι το κείμενο του Μνημονίου, είναι απαραίτητο για την αστική τάξη, σε μια προσπάθεια να «βγουν από τη μέση» εκείνοι που στέκονται εμπόδιο στα σχέδιά της, στην ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, στην ένταση της εξαθλίωσης των λαών.

Η ταξική συσπείρωση των αντιδραστικών δυνάμεων, άσχετα σε ποια ομάδα ο καθένας ανήκει και άσχετα από διακυμάνσεις και την τεράστια προσπάθεια που έκαναν, προσπαθώντας να ποινικοποιήσουν το δικαίωμα στον αγώνα για μια πραγματικά καλύτερη κοινωνία, αποδείχτηκε λίγη μπροστά στην ίδια την Ιστορία, την πραγματικότητα που βιώνουν οι λαοί, αλλά και την αντίσταση των ριζοσπαστικών δυνάμεων, που με επικεφαλής τους κομμουνιστές, τέθηκαν στην πρωτοπορία του αγώνα ενάντια στο βιασμό της Ιστορίας από τα κατακάθια που ηγούνται της αντεπανάστασης στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, αλλά και τους οπαδούς τους στις χώρες της καπιταλιστικής Δύσης.

Φυσικά, δεν παύει να υπάρχει το γεγονός. Το οποίο αποκαλύπτει περίτρανα ότι προφανώς υπάρχει επιτακτική ανάγκη, για ολόκληρη την αστική τάξη, να χτυπηθούν ολομέτωπα εκείνοι που συνιστούν κίνδυνο για την κυριαρχία της: οι κομμουνιστές, οι αληθινοί ριζοσπάστες και αγωνιστές, όσοι αναζητούν διέξοδο και προβάλλουν την αναγκαιότητα αντίστασης και σύγκρουσης με τη Νέα Ιμπεριαλιστική Τάξη Πραγμάτων. Η «πύρρεια νίκη» των αντικομμουνιστικών δυνάμεων στη χτεσινοβραδινή ψήφιση του «Αντικομμουνιστικού Μνημονίου», δείχνει ότι το λαϊκό κίνημα έχει μακρύ δρόμο μπροστά του, προκειμένου να αντιπαλέψει αποτελεσματικά και οριστικά όσους επιβουλεύονται τις λαϊκές και δημοκρατικές ελευθερίες, όσους στρέφονται ενάντια στην εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, που αγωνίζονται για μια καλύτερη ζωή, έναν κόσμο απαλλαγμένο οριστικά από την εκμετάλλευση.

Οι αγώνες των λαών δυναμώνουν όλο και περισσότερο, η ανάγκη ανατροπής του σημερινού εκμεταλλευτικού κοινωνικοπολιτικού συστήματος ωριμάζει στη συνείδηση όλο και περισσότερων εργαζομένων. Γι' αυτό, ακόμα και το δήθεν δημοκρατικό προσωπείο της υποτιθέμενης «διαλλακτικής» και «πλουραλιστικής» κοινωνίας, πετιέται στον κάλαθο των αχρήστων. Ξεπροβάλλει η βαθιά ταξική φύση του συστήματος, ο αντικομμουνισμός συμπληρώνει το οπλοστάσιο των καπιταλιστών για την ποδηγέτηση του λαϊκού και εργατικού κινήματος. Η οριακή και γι' αυτό πολλαπλά κατάπτυστη απόφαση της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης δεν πρόκειται να νομιμοποιηθεί ούτε κατά το ελάχιστο στη συνείδηση των λαών. Θα μείνει στα χαρτιά. Απλά θα πυροδοτήσει νέα βήματα στην ταξική συσπείρωση της εργατικής τάξης, στην ανάπτυξη των αγώνων.

Δεν υπάρχουν περιθώρια για επανάπαυση. Δεν επιτρέπεται καμία οπισθοχώρηση. Η επίθεση, και όχι η άμυνα, πρέπει να είναι η απάντηση στους ιμπεριαλιστές. Κι είναι μόνο αυτή η απάντηση που μπορεί να κυοφορήσει την ελπίδα και την προοπτική. Για να καρποφορήσει η αγανάκτηση που όλο το προηγούμενο διάστημα χιλιάδες λαού διαδήλωσαν σε ευρωπαϊκές πόλεις, η κατακραυγή που ξεσηκώθηκε σε διάφορες μεριές του πλανήτη. Να μετουσιωθεί η λαϊκή οργή σε ενίσχυση κάθε μικρής και μεγάλης μάχης, σε ενίσχυση της αντιιμπεριαλιστικής πάλης και του διεθνισμού. NO PASARAN!



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ