Η είδηση είναι σοκαριστική από μόνη της. Προχτές το βράδυ, η θερμοκρασία στη Μόσχα έπεσε μέχρι 30 βαθμούς υπό το μηδέν και 7 άνθρωποι πέθαναν από το κρύο. Από τις αρχές Νοέμβρη, έχουν συνολικά επιβεβαιωθεί από τις επίσημες αρχές 116 νεκροί από τον ίδιο λόγο. Σε πολλά ΜΜΕ γίνεται λόγος για εξαιρετικά δυσμενείς καιρικές συνθήκες, σε επίπεδα ρεκόρ, όμως αυτές οι θερμοκρασίες στη ρωσική πρωτεύουσα δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Αυτό που έχει αλλάξει σ' αυτήν τη χώρα του βορρά δεν είναι το κλίμα, αλλά το κοινωνικό σύστημα. Εκεί οφείλεται η σημερινή κατάσταση να πεθαίνουν άνθρωποι από το κρύο.

Τα τελευταία χρόνια στη Μόσχα, με τον ερχομό της άνοιξης, όταν λιώνουν τα χιόνια στα πάρκα της πόλης, αποκαλύπτονται οι λεγόμενες «χιονονιφάδες». Ετσι λένε τα πτώματα απόκληρων, συνήθως αστέγων, που βρίσκονται από τα συνεργεία καθαριότητας. Το 2004 βρέθηκαν σχεδόν 3.500 τέτοια πτώματα μη αναγνωρισμένα. Στη Μόσχα, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, υπάρχουν πάνω από 100.000 άστεγοι, που ζουν στο δρόμο και φυτοζωούν από τα σκουπίδια.

Αυτά είναι τα εγκλήματα της «δημοκρατίας», της καπιταλιστικής παλινόρθωσης, που οδήγησε στην εξαθλίωση χιλιάδες ανθρώπους, φτάνοντάς τους στο κατώτερο επίπεδο, που υποτιμάει και την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη. Ο καπιταλισμός τόσο στις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, όσο και στις άλλες σοσιαλιστικές ευρωπαϊκές χώρες σήμανε επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου των λαϊκών στρωμάτων και χτύπημα των κατακτήσεων και δικαιωμάτων, πρωταρχικά του δικαιώματος σε αξιοπρεπή ζωή. Η χλιδή των νεόπλουτων μεγαλοκαπιταλιστών, που λυμαίνονται σήμερα την τεράστια λαϊκή περιουσία, τις υποδομές, τους φυσικούς πόρους, τροφοδοτείται από την υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων.

Σήμερα, σε μια περίοδο που ξεκινάει νέος γύρος επίθεσης στο λαϊκό κίνημα - το αντικομμουνιστικό μνημόνιο που προωθείται στο Συμβούλιο της Ευρώπης από την αντίδραση είναι μια πλευρά του - κάθε καλοπροαίρετος άνθρωπος μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του για το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε στην ήπειρό μας. Τέτοια φαινόμενα, όπως αυτό των παγωμένων αστέγων στη Μόσχα, ήταν άγνωστα. Ο σοσιαλισμός, από την πρώτη στιγμή, έβαλε στο επίκεντρο της προσοχής του τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.

Σ' αυτό το κοινωνικό σύστημα, το παιδί, ο νέος, η γυναίκα, η μητέρα, οι ηλικιωμένοι ήταν πρώτη προτεραιότητα. Η Παιδεία, η Υγεία, ο Πολιτισμός ως κοινωνικά αγαθά, η εργασία με δικαιώματα ήταν εξασφαλισμένα και με τη φροντίδα της λαϊκής εξουσίας γνώριζαν συνεχή πρόοδο. Αυτά τα πρωτόγνωρα στην ιστορία της ανθρωπότητας επιτεύγματα δεν μπορούν να σβηστούν από το «τεφτέρι» της Ιστορίας. Οι αδυναμίες και τα λάθη που έγιναν στην πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, η υπονόμευση και από τα «μέσα», δεν μπορούν να κρύψουν τη μία αλήθεια: Οτι ο σοσιαλισμός, με όλα του τα ψεγάδια, απέδειξε την ανωτερότητά του απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.