Επιστρατεύοντας τις συνήθεις κορόνες περί «συμμετοχής» των πολιτών, «ανθρώπων πάνω από τα κέρδη» κλπ., ο Φ. Μπερτινότι, πρόεδρος του ΚΕΑ, είπε ξεκάθαρα στην ομιλία του στο συνέδριο του ΚΕΑ, ποια είναι η Ευρώπη η άλλη, η εφικτή: «Μια Ευρώπη που βασίζει στη δημοκρατία το ρόλο της στον κόσμο και το διαφορετικό της οικονομικό και κοινωνικό σύστημα, και μάλιστα σε μια ιδιαίτερη μορφή δημοκρατίας, τη συμμετοχική. Εκείνη, που γεννιέται από την εποικοδομητική διαχείριση των συγκρούσεων, κοινωνικών, καθώς και ιδεολογικών».

Κλείνουν τα μάτια οι «αριστεροί» του ΚΕΑ στην ανειρήνευτη ταξική πάλη, προσποιούμενοι ότι δεν υπάρχει (ξεπερασμένα πράγματα στην ενωμένη Ευρώπη...). Γιατί η διαχείριση των συγκρούσεων δεν αποσκοπεί - από τη φύση της ως διαχείριση - σε κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη, δεν είναι σε καμία περίπτωση σοσιαλιστικό όραμα. Εκείνο που σκοπεύει να πράξει, και σωστά το ονομάζει «διαχείριση», είναι να προσανατολίσει τη δυσαρέσκεια του λαού σε λύσεις συναινετικές, συμβιβαστικές και τελικά ανώφελες για το λαό. Δίνει άλλοθι στο κεφάλαιο (αφού οι πολίτες «συμμετέχουν») να προωθεί χωρίς αντιστάσεις την πολιτική του και, μάλιστα, προωθεί την αντίληψη ότι αυτό αποτελεί κέρδος για τους εργαζόμενους.

Αλλά, πάλι, τι θα άλλαζε στην τσέπη της λαϊκής οικογένειας, αν υπήρχε μια «συμμετοχική δημοκρατία» που να «διαχειρίζεται εποικοδομητικά τις συγκρούσεις», δηλαδή να μην αφήνει τις ταξικές συγκρούσεις να ξεσπάσουν για να μη... διαταράξει τη «δημοκρατία»; Το μόνο που θα άλλαζε είναι οι δυνάμεις που θα έπαιζαν το ρόλο του διαχειριστή του καπιταλισμού και που με λιγότερο ή περισσότερο κομψό τρόπο θα προωθούσαν την εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Φαίνεται πως ο δρόμος που αποφάσισαν, δηλαδή να καλύψουν το... κενό της σοσιαλδημοκρατίας και να την επαναφέρουν στην «αριστερά», περνάει μέσα από την υιοθέτηση τόσο της ίδιας και απαράλλακτης πολιτικής, αλλά και της ανάλογης φρασεολογίας, καταργώντας ακόμα και την αναφορά στον καπιταλισμό και το κεφάλαιο. ΄Η μήπως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που ελέγχει τις προτάσεις του ΚΕΑ, εξέδωσε κάποια λίστα επιτρεπόμενων εκφράσεων, προκειμένου να εξακολουθήσουν να θεωρούνται «πιστοί στις αρχές της ΕΕ»;