«Ποιος δε βλέπει, ω Ελληνες, τον αφανισμόν, οπού εις την Ελλάδα προξενεί τη σήμερον το ιερατείον; (...). Ω άνθρωποι όντως βάρβαροι, χυδαίοι και εχθροί φανεροί της πατρίδος μας και του ιδίου Χριστού (...) Ω κακόν χρόνον να έχητε και εσείς και η παρηγοριά σας! (...). Υποχρεώνετε τους Ελληνες αντί να μισήσουν την τυραννίαν και να προσπαθήσουν να ελευθερωθούν, εξ εναντίας να την αγαπώσι (...). Ω αναίσχυντοι! Αυτοί οι αμαθέστατοι, αφού ακούσουν ελευθερίαν, τούς φαίνεται μια αθανάσιμος αμαρτία...».

***

«Αλλο βιβλίον δεν ευρίσκετο, ειμή τα πονήματα των ιερέων. Κάθε φιλόλογος άλλον δεν ημπορούσε να αναγνώση, ειμή τα θαύματα και τους βίους των αγίων, και οι ταλαίπωροι Ελληνες, αγκαλά και φιλελεύθεροι, υστερημένοι όμως από το φως της φιλοσοφίας, έγιναν σχεδόν δούλοι κατά συνήθειαν, μεθυσμένοι δε από την αμάθειαν και δεισιδαιμονίαν, υπήκουον και εφοβούντο τους τυράννους των, χωρίς να ηξεύρουν το διατί. Ενας αφορισμός του αρχιερέως ετρόμαζεν τόσα μιλλιούνια ανθρώπων! ω δεισιδαιμονία, πόσον φοβερά είσαι ανάμεσα εις τα ανθρώπινα πάθη, και πόσον ουτιδανώνεις την ανθρωπότητα, όταν κυριεύεις τας ψυχάς των απλών και αμαθών λαών, οι οποίοι τόσον αμαυρώνονται οπού τρέμουσιν εις την ψευδή λαλιάν σου, καθώς τα βρέφη φοβούνται έναν όφιν ξύλινον, ή ένα χαλκούν λέοντα!».

***

«Ω συ μιαρά Σύνοδος της Κωνσταντινουπόλεως! (...) Συ είσαι μια μάνδρα λύκων (...) Η λύσσα σου διά τα χρήματα είναι απερίγραπτος (...) να με συγχωρήσουν αν με άκραν τόλμην αποφασίζω να ελέγξω αυστηρώς τους αναξίους και αμαθείς καλογήρους και να αποδείξω με γεωμετρικήν βεβαιότητα το πόσον κακόν προξενούσι τη σήμερον εις την Ελλάδα (...) Αλλά πού να διηγηθώ, όσα η μιαρά των ψυχή εφευρίσκει. Φθάνει λοιπόν να ηξεύρετε ότι, όσα και αν κάμνωσι, τα κάμνωσι διά χρημάτων (...). Τόσον εβαρβαρώθη και ουτιδανώθη η κλάσις της ιερωσύνης των Ελλήνων...».

*

«Ελληνική Νομαρχία» εκ του «Ανωνύμου Ελληνος».