Η Λουίζα Ράζου |
Από τη Συνδιάσκεψη εκλέχθηκε η Επιτροπή Περιοχής Πελοποννήσου - Κεφαλλονιάς - Ζακύνθου του ΚΚΕ, ενώ γραμματέας της ΕΠ εκλέχτηκε η Λουίζα Ράζου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.
Στις εργασίες της Συνδιάσκεψης παραβρέθηκε ο Κώστας Παρασκευάς, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και οι Γεράσιμος Αραβανής και Γιώργος Μαυρίκος, μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ.
Στην αρχή της εισήγησης η Λ. Ράζου αφού επισήμανε πως η Συνδιάσκεψη γίνεται «σε συνθήκες κορύφωσης της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας με το ξέσπασμα του άδικου ιμπεριαλιστικού πολέμου ενάντια στο λαό του Ιράκ», επικέντρωσε στη συνέχεια στα αποτελέσματα της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης στη χώρα και στην περιοχή. Αναφερόμενη στα ορατά πλέον αποτελέσματα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων σε ολόκληρη την περιοχή, επισήμανε τις ιδιαίτερα βαριές συνέπειες για τα λαϊκά στρώματα. «Η ανεργία διογκώνεται, ιδιαίτερα στα αστικά κέντρα Πάτρα - Καλαμάτα κ.ά., σαν αποτέλεσμα της συρρίκνωσης κλάδων, της προώθησης των αντιδραστικότερων εργασιακών σχέσεων, του ξεκληρίσματος της αγροτιάς».
Στη συνέχεια υπογράμμισε πως «ο χαρακτήρας της επίθεσης που δέχεται η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα επιβάλλουν να δουλέψουμε ώστε να προωθείται η συσπείρωση στο μαζικό κίνημα, να δυναμώνει η πολιτική συνείδηση των εργατοϋπαλλήλων σε αντιιμπεριαλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση και μέσα από την ίδια τους την πείρα να συναντώνται με μας στην ανάγκη για βαθιές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας. Να κερδίζει έδαφος η πρόταση πάλης για λαϊκή οικονομία και λαϊκή εξουσία». Και συμπλήρωσε τονίζοντας: «Για να έχουμε αποτελέσματα σε μια τέτοια κατεύθυνση, απαιτείται καλή γνώση της πολιτικής μας, η παρακολούθηση των πολιτικών εξελίξεων, της τακτικής και της δράσης των άλλων πολιτικών δυνάμεων στο χώρο που απευθυνόμαστε. Να είμαστε σε θέση να εξετάζουμε την πείρα των αγώνων. Να δουλεύουμε έτσι ώστε οι διεργασίες που συντελούνται στις εργατικές - λαϊκές συνειδήσεις να μετατρέπονται σε πολιτικά συμπεράσματα που θα οδηγούν στον απεγκλωβισμό από τα κόμματα της πλουτοκρατίας και του οπορτουνισμού».
Τέτοια πείρα συγκεντρώνεται από τους αγώνες για την κοινωνική ασφάλιση, τις απεργιακές κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ, την αντιιμπεριαλιστική δράση, τις Δημοτικές και Νομαρχιακές εκλογές, τη "Δράση: Θεσσαλονίκη 2003"», για να προσθέσει πως υπάρχει η εκτίμηση ότι συσπειρώνουμε δυνάμεις στα μέτωπα που ιεράρχησε το 16ο Συνέδριο με τις αποφάσεις του, αλλά «η προσπάθεια αυτή δεν είναι αρκούντως επαρκής, είναι όμως ενδεικτική, έχουμε πολύ δρόμο ακόμα και πρέπει να επιμείνουμε στον εξοπλισμό του Κόμματος ώστε να κατακτούν οι δυνάμεις μας την ικανότητα να χειρίζονται ζητήματα, να ξεπερνιούνται συγχύσεις, να αποφεύγονται λάθη που δυσκολεύουν την προώθηση της πολιτικής μας, να μην τεμαχίζουμε τη γραμμή μας. Αυτό το ζήτημα θα λύνεται μέσα από την αδιάκοπη προσπάθεια για την ανάπτυξη της πάλης για τα λαϊκά προβλήματα ανοίγοντας την πολιτική ταξική τους διάσταση».
Τόσο η εισήγηση, όσο και οι αντιπρόσωποι στις ομιλίες τους στάθηκαν ιδιαίτερα στη βελτίωση της λειτουργίας των ΚΟΒ, τονίζοντας την ανάγκη: Να οργανώνεται η πολιτική δράση με μονιμότητα που θα βασίζεται σε καλή γνώση του χώρου και των δυνατοτήτων. Να κατακτιέται ενιαία αντίληψη για τις προτεραιότητες, τους τρόπους και τις μεθόδους δουλιάς, τη συσπείρωση δυνάμεων σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Να αναδείχνεται η πείρα από τις συσπειρώσεις, τις κινητοποιήσεις, ώστε να βγαίνουν τα ανάλογα συμπεράσματα για τον τρόπο δουλιάς της κάθε οργάνωσης. Να εντοπίζονται οι αδυναμίες και να διορθώνονται. Κομβικό σημείο σε αυτή την προσπάθεια αποτελεί η αποτελεσματική λειτουργία των ΚΟΒ, οι οποίες πρέπει να διακρίνονται για την πλήρη συμμετοχή των κομματικών μελών σε αυτές, την ανάληψη πρωτοβουλιών, την ανάδειξη νέων στελεχών, τη μελέτη και διάδοση των κομματικών εντύπων κ.ά.
Σε ό,τι αφορά στην ΚΝΕ, επισημάνθηκε πως συνεχίζει να αναπτύσσει σημαντικά τις δυνάμεις της, η δράση της είναι αισθητή στη νεολαία κι έχει αποτελέσματα στην άνοδο του κινήματός της και υπογραμμίστηκε η ανάγκη να είναι μόνιμη και σταθερή η βοήθεια των κομματικών καθοδηγητικών οργάνων για την καλύτερη αφομοίωση της πολιτικής πρότασης του Κόμματος και την παραπέρα ισχυροποίηση της Οργάνωσης.
Μιλώντας στη Συνδιάσκεψη ο Κώστας Παρασκευάς, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, επισήμανε πως οι εκτιμήσεις του Κόμματος αναφορικά με την ένταση της επιθετικότητας του ιμπεριαλισμού μετά το 1991 και τις επιπτώσεις του στους λαούς της Γης, επιβεβαιώθηκαν, όχι γιατί το ΚΚΕ έχει μαντικές ικανότητες αλλά γιατί στην προσπάθειά του το καπιταλιστικό σύστημα να ξεπεράσει την κρίση του καταφεύγει νομοτελειακά στην επιλογή του πολέμου. Οι αιτίες που γέννησαν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο σε βάρος του λαού του Ιράκ υπάρχουν και θα υπάρχουν ακόμα και μετά το τέλος του πολέμου, καθώς πάλι το καπιταλιστικό σύστημα δε θα μπορέσει να βγει από αυτή την κρίση.
Στη συνέχεια υπογράμμισε τη σημασία που έχει η μελέτη της πείρας από τη δράση του Κόμματος και τους αγώνες του λαϊκού κινήματος για τη γρήγορη προσαρμογή της δουλιάς στις απαιτήσεις των καταστάσεων και την καλύτερη τακτική που θα ακολουθεί κάθε φορά το Κόμμα, με κατεύθυνση τη συσπείρωση δυνάμεων και την προετοιμασία τους για την προώθηση των στρατηγικών του στόχων, το Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Μέτωπο, ως μόνη διέξοδος για τα λαϊκά στρώματα.
Επίσης, κάλεσε, με πρώτα τα στελέχη του Κόμματος αλλά και τα μέλη, «να ανεβάσουμε τη συνολική προσφορά μας στο Κόμμα» τονίζοντας σχετικά: «Να φροντίσουμε να ανέβει το στοιχείο της συνειδητής πειθαρχίας και της κομμουνιστικής αυταπάρνησης. Η στάση των στελεχών σε αυτό το ζήτημα θα παίξει τον πρωταρχικό ρόλο στη διαπαιδαγώγηση των δυνάμεων του Κόμματος και της ΚΝΕ».