ΑΓΚΥΡΑ.-- Προ της απειλής να χάσει την ψηφοφορία στη Βουλή για την «παροχή διευκολύνσεων» στις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ -καθώς, πέρα από το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα, που είχε δεσμευτεί να καταψηφίσει το σχετικό κείμενο, το ρήγμα στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης είχε βαθύνει επικίνδυνα, με 60-100 βουλευτές να απειλούν με αρνητική ψήφο - η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Αμπντουλάχ Γκιουλ και του «πρωθυπουργού εν αναμονή» Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αναγκάστηκε να την αναβάλει. Ως δικαιολογίες της τακτικής αυτής υποχώρησης προβλήθηκαν η ανάγκη να υπάρξει έγκριση από το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας (ΣΑΕ) στο σχέδιο στάθμευσης και διέλευσης 62.000 Αμερικανών στρατιωτών μαζί με 255 μαχητικά και 65 ελικόπτερα από το τουρκικό έδαφος προς το Ιράκ, αλλά και το ότι δεν έχει γίνει ψηφοφορία στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ επί μιας δεύτερης απόφασής του, πλέον της 1441. Η δεύτερη αυτή ένσταση, που προβάλλουν πολλοί Τούρκοι βουλευτές, ανάμεσά τους και ο πρόεδρος της Βουλής Μπουλέντ Αρίντζ, μάλλον θα βγει από τη μέση αύριο, καθώς η κυβέρνηση φέρεται να έχει υποσχεθεί στις ΗΠΑ να επιτρέψει στα στρατεύματά τους να αναπτυχθούν εντός ημερών. Τυπικά, η ψηφοφορία επανακαθορίστηκε για το Σάββατο.

Πέραν, όμως, των σκληρών παζαριών εντός κυβερνώντος κόμματος, εκκρεμούν ακόμη οι «καταληκτικοί όροι» της συμφωνίας με τους Αμερικανούς, όχι σε ό,τι αφορά την οικονομική βοήθεια, αλλά όσον αφορά στο μέλλον του Ιράκ - και αυτή η συζήτηση δεν είναι καθόλου «απλή». Μία πληροφορία του ιδιωτικού ειδησεογραφικού τηλεοπτικού δικτύου NTV που μεταδόθηκε χτες αναφέρει ότι οι Αμερικανοί «θα οπλίσουν και θα αφοπλίσουν τις κουρδικές οργανώσεις της αντιπολίτευσης στο Βόρειο Ιράκ υπό την επίβλεψη Τούρκων στρατιωτικών». Μοιάζει ωστόσο απίθανο να δέχτηκαν κάτι τέτοιο οι Αμερικανοί και ακόμη και αν όντως η πληροφορία είναι ακριβής, μια τέτοια συμφωνία είναι θνησιγενής - ο πόλεμος έχει πάντοτε τη δική του λογική. Ούτως ή άλλως, η τουρκική αγωνία όσον αφορά το ενδεχόμενο δημιουργίας κουρδικού κράτους (πράγμα που είναι βέβαιο πως θα οδηγήσει σε ανάφλεξη και στο εσωτερικό της Τουρκίας, που η ύπαρξη 12-16 εκατομμυρίων Κούρδων εγγυάται) είναι δεδομένη, όπως δεδομένη είναι και η εχθρότητα που εκδηλώνεται ανοιχτά, πλέον, ανάμεσα στην Αγκυρα και τις ισχυρές ιρακινές κουρδικές οργανώσεις. Δεν είναι τυχαία η επιστολή που έστειλαν από κοινού ο ηγέτης του Δημοκρατικού Κόμματος του ΚουρδιστάνΜασούντ Μπαρζάνι και ο ηγέτης της Πατριωτικής Ενωσης ΚουρδιστάνΤζαλάλ Ταλαμπάνι στον Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους, τον οποίο προειδοποιούσαν ότι θεωρούν την Τουρκία «κίνδυνο μεγαλύτερο από τον Σαντάμ», σύμφωνα με τη διατύπωση της εφημερίδας «Κρίστιαν Σάιενς Μόνιτορ». Τυχαία δεν είναι επίσης η χτεσινή δήλωση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που μετέδωσε το πρακτορείο «Ανατολία», ότι ο Μασούντ Μπαρζάνι έχει «επιλέξει λάθος στόχο», δηλαδή την Τουρκία. Ακόμη σημαντικότερη είναι η δήλωση Ερντογάν ότι υπάρχει «μεγάλη αβεβαιότητα στην περιφέρεια, αβεβαιότητα που θα πρέπει να άρουν οι Τούρκοι στρατιώτες εισερχόμενοι στην περιοχή»! Αυτό για το οποίο μιλά ο ηγέτης του ΑΚΡ, βεβαίως, είναι η εισβολή και η κατοχή του Βορείου Ιράκ από τον τουρκικό στρατό - το επιτελείο, υπό τον Χιλμί Οζκιόκ, δε θα μπορούσε να το θέσει καλύτερα...

Οι ενδείξεις είναι πως η τουρκική ηγεσία αναμένει τον πόλεμο «σύντομα», πράγμα που καταδεικνύει και η εκκένωση της πρεσβείας της στη Βαγδάτη, όπως και η οδηγία που εξέδωσε προς τους υπηκόους της να εγκαταλείψουν τη γειτονική της χώρα «αμέσως».