Στους εργαζόμενους του ΟΤΕ, που από τους πρώτους γνώρισαν την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, της παράδοσης δημόσιας περιουσίας στο κεφάλαιο, που είδαν να χάνονται χιλιάδες μόνιμες θέσεις εργασίας, την ίδια ώρα που άνοιγαν οι πόρτες του Οργανισμού στους εργολάβους και στην υπερεκμετάλλευση, σ' αυτούς που μέσα σε μια τετραετία παρακολούθησαν τη μετατροπή του ΟΤΕ σε όμιλο ανωνύμων εταιριών και φέουδο επώνυμων μεγαλοσυμφερόντων, μίλησε χτες ο Αντώνης Σκυλλάκος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Γι' αυτό και οι συζητήσεις κατά τη διάρκεια της περιοδείας στα εργαστήρια του ΟΤΕ Καλλιθέας, επικεντρώθηκαν σε αυτό που έρχεται, στη «μετά - ΟΝΕ εποχή», που δίκαια ανησυχεί τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων.

Τι θα γίνει με το ασφαλιστικό, τι θα γίνει με τον ΟΤΕ; Είναι ερωτήματα που βασανίζουν τους εργαζόμενους.

Δε χωράει καμία αυταπάτη για το τι σημαίνει «μετά - ΟΝΕ εποχή», υπογράμμισε ο Αντώνης Σκυλλάκος, αφού οι ιδιωτικοποιήσεις, η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, η αυστηρότερη εισοδηματική πολιτική και νέα φορολογικά βάρη, είναι οι νέες δεσμεύσεις του διετούς προγράμματος σύγκλισης που υπέβαλε η κυβέρνηση και πήρε την έγκριση του ΕΚΟΦΙΝ. Απέναντι στο «Σύμφωνο Σταθερότητας», που το μόνο που σταθεροποιεί είναι η λιτότητα για τους εργαζόμενους και τα υπερκέρδη του κεφαλαίου, οι εργαζόμενοι πρέπει να αντιπαραθέσουν το δικό τους «σύμφωνο». Το σύμφωνο υπεράσπισης των συμφερόντων τους. Σε αυτή την ανάγκη απαντάει η πρόταση του Μετώπου του ΚΚΕ, πρόταση πάλης και δημιουργίας ακόμα και πλειοψηφικού κοινωνικού ρεύματος, κόντρα στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό.

Στις εκλογές, δε φιλοδοξούμε ν' αυξήσουμε απλώς τις ψήφους μας, τόνισε ο Αντώνης Σκυλλάκος, θέλουμε η ψήφος στα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ να οδηγήσει σε μεγαλύτερη αντίσταση, προπαντός κοινωνική, να γίνει η ατμομηχανή για τον άλλο δρόμο που θ' ανταποκρίνεται στα συμφέροντα των εργαζομένων και της χώρας.

«Επιτέλους, τολμήστε και κάτι άλλο. Δοκιμάστε μας...», ήταν το κάλεσμα σ' αυτούς που ενώ δεν ελπίζουν τίποτα από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ παραμένουν εγκλωβισμένοι στην αίσθηση ότι «η κατάσταση δεν αλλάζει». Η ιστορική πείρα μάς διδάσκει ότι τίποτα δεν κρατά για πάντα, σημείωσε ο ομιλητής. Παράδειγμα αποτελεί και η επανάσταση του 1917, η ιστορία του δικού μας λαού, αλλά και οι κατακτήσεις της εργατικής τάξης τον 20ό αιώνα. Αναφερόμενος στην πολιτική του ΣΥΝ και του ΔΗΚΚΙ, υπογράμμισε ότι δε διευκολύνουν την αντίσταση του κόσμου. Με τις προτάσεις τους, είτε για κεντροαριστερά, είτε για μετεκλογική συνεργασία σε περίπτωση που δεν υπάρξει αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ, δε βοηθιέται ο κόσμος να ξεφύγει από τις παγίδες των δύο μεγάλων κομμάτων.

«Ναι, αλλά και εσείς δεν κάνετε ελιγμούς...», ακούστηκε η άποψη. Ελιγμός με ελιγμό διαφέρει, ήταν η απάντηση του στελέχους του ΚΚΕ. Ελιγμούς κάνουμε. Αλλά όχι τέτοιους που ν' ακυρώνουν τη θέση μας ενάντια στο ΝΑΤΟ και την ιμπεριαλιστική πολιτική του, ενάντια στην ΟΝΕ... Εμείς δεν πατάμε σε δύο βάρκες!