Με αντιφασιστική εκδήλωση στο Πρεντάπιο τίμησε η Εθνική Ενωση Ιταλών Παρτιζάνων (ANPI) - η οργάνωση των μαχητών και των απογόνων όσων πολέμησαν κατά της φασιστικής εξουσίας του Μπενίτο Μουσολίνι - τη φετινή 28η Οκτωβρίου, απαντώντας στους νοσταλγούς του φασισμού.

Στην εκδήλωση συμμετείχε και η Τούλα Μητσέα, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ).

Στις 28 Οκτωβρίου 1944, χάρη και στον αγώνα των παρτιζάνων, απελευθερώθηκε από τον φασισμό το Πρεντάπιο, όπου οργανώθηκε η φετινή εκδήλωση από το τοπικό παράρτημα της ANPI.

«Θα απαντήσουμε στην πορεία των νοσταλγών του Μουσολίνι που πραγματοποιήθηκε χθες στο χωριό του, Πρεντάπιο, με έναν αντιφασιστικό μουσακά. Η επιλογή της ημέρας δεν είναι τυχαία, πρόκειται για την επέτειο της καταραμένης επίθεσης του φασιστικού καθεστώτος σε βάρος της Ελλάδας», δήλωσε ο Μίρο Γκόρι, πρόεδρος του παραρτήματος.

Την περασμένη Κυριακή νοσταλγοί του Ιταλού δικτάτορα συγκεντρώθηκαν στο Πρεντάπιο για την επέτειο των 103 ετών από την επιβολή της φασιστικής δικτατορίας, μέσω της «Πορείας προς τη Ρώμη».

«Γνωρίζουμε ότι ο ιταλικός λαός δεν ήθελε τον πόλεμο, και έτσι δεν υποστήριξε αποφασιστικά την εισβολή της φασιστικής Ιταλίας στη χώρα μας. Ενα σημαντικό τμήμα των αστικών κομμάτων της Ιταλίας ανέχτηκαν την αναρρίχηση του Μουσολίνι στην εξουσία και συμμετείχαν στις κυβερνήσεις του. Αυτό έγινε για να αντιμετωπιστεί η "δίχρονη κόκκινη περίοδος" 1921 - 1923, κατά την οποία ξέσπασε σοσιαλιστική επανάσταση στην Ιταλία, κάτω από την επίδραση της Οκτωβριανής Επανάστασης, που έπρεπε να την καταπνίξουν και να εγκαθιδρύσουν φασιστικό καθεστώς, για να μην ξεσηκωθεί ξανά η εργατική τάξη», επεσήμανε στην ομιλία της η Τ. Μητσέα, αναφερόμενη μάλιστα και στο βιβλίο «Αναμνήσεις ενός κουρέα» του Τζοβάνι Τζερμανέτο, μέλους της ΚΕ του ΚΚΙ, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Οπως είπε στη συνέχεια, «πολλοί Ιταλοί στρατιώτες στην Ελλάδα τάχθηκαν με το αντιστασιακό κίνημα και πέρασαν στον ΕΛΑΣ, τον λαϊκό στρατό του ΕΑΜ, που συσπείρωνε τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού στον αγώνα κατά της ναζιστικής κατοχής. Πολλοί αντιφασίστες Ιταλοί εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς ναζί στη χώρα μας».

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στον Ιταλό σύντροφο Αμος Παμπαλόνι, ο οποίος συνδεόταν με την Αντίσταση και το ΚΚΕ: «Ο Παμπαλόνι έδρασε ως ηγέτης αντιφασιστών Ιταλών αξιωματικών και οπλιτών στην Κεφαλονιά, μαζί με τις ΕΑΜικές οργανώσεις και τη στήριξη του λαού της Κεφαλονιάς, πολεμώντας τους Γερμανούς ναζί. Αρνήθηκαν να παραδώσουν τα όπλα στους Γερμανούς και πολέμησαν με ηρωισμό».

«Γνωρίζουμε και τιμούμε την ηρωική δράση του παρτιζάνικου κινήματος στην Ιταλία, με πρωτοπορία της Αντίστασης τους κομμουνιστές, τις Ταξιαρχίες "Γκαριμπάλντι". Οργανώθηκαν ιστορικές απεργίες τον Μάρτη του 1943 σε όλα τα βιομηχανικά κέντρα της Ιταλίας και σαμποτάζ, παρά την εκτεταμένη καταστολή. Το απεργιακό κύμα τροφοδότησε την παρτιζάνικη δράση και τρόμαξε το φασιστικό καθεστώς και τους συμμάχους του», συνέχισε η Τ. Μητσέα, προσθέτοντας ότι εκείνη την περίοδο αναπτύχθηκε σε όλη την Ευρώπη ένοπλο εργατικό - λαϊκό κίνημα, που προκάλεσε μεγάλους τριγμούς στην καπιταλιστική εξουσία.

Στην Ελλάδα, υπογράμμισε, «ο λαός μας, συσπειρωμένος στο ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, με οργανωτή και καθοδηγητή το ΚΚΕ, που σάλπισε από την πρώτη στιγμή την Αντίσταση, μεγαλούργησε στον αγώνα κατά των φασιστών κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους για την απελευθέρωση της πατρίδας».

Το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα δεν μπόρεσε να διαμορφώσει στρατηγική που θα συνδύαζε την πάλη κατά του φασισμού με τον αγώνα για την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας, τόνισε η Τ. Μητσέα.

«Το ΚΚΕ, ενώ υπήρχαν οι συνθήκες και οι δυνατότητες για τη διεκδίκηση της εργατικής εξουσίας, επηρεασμένο από τη λαθεμένη στρατηγική του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος προχώρησε σε υποχωρήσεις» και «αποφάσισε τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση της λεγόμενης "εθνικής ενότητας", με πρωθυπουργό τον Γ. Παπανδρέου, που επεδίωξε τον αφοπλισμό των αντάρτικων ομάδων και τη διάλυση του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ».

«Αντίστοιχα, και το Ιταλικό ΚΚ κάλεσε όλα τα κόμματα σε συμμετοχή στην κυβέρνηση "εθνικής ενότητας" με πρωθυπουργό τον Μπαντόλιο. Η απελευθέρωση συνοδεύτηκε από την αποκατάσταση της λειτουργίας του καπιταλιστικού κράτους, και έτσι η πολυτραγουδισμένη "Κόκκινη Ανοιξη" δεν έφτασε...».

«Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι δεν είναι προς όφελος του λαού η συμμετοχή του ΚΚ στην αστική διακυβέρνηση. Εχει επιβεβαιώσει ότι δεν μπορεί να υπάρξει "εθνική ενότητα" ανάμεσα στις λαϊκές δυνάμεις και στην αστική τάξη», τόνισε η Τ. Μητσέα και συμπλήρωσε ότι «τα συμπεράσματα από την Ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου αποτελούν εφόδια για να μπορούμε να προβλέπουμε, να προετοιμάζουμε, να αντιστεκόμαστε στις συνθήκες που διαμορφώνουν οι επικίνδυνες εξελίξεις σήμερα, στον δρόμο του αγώνα των λαών για να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους, σε μια κοινωνία χωρίς εκμεταλλευτές».