Με την κατάθεση το βράδυ της περασμένης Παρασκευής του νέου αντεργατικού εκτρώματος που έχει στην προμετωπίδα του την επέκταση της 13ωρης εργασίας και σε έναν εργοδότη και την απογείωση της «ευελιξίας» εισάγοντας νέες μορφές δουλειάς - λάστιχο, η κυβέρνηση προωθεί τη νομοθέτηση μιας ακόμα καρμανιόλας για τη δουλειά και τη ζωή της εργατικής τάξης.

Και ενώ η συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής ξεκινά μεθαύριο, Πέμπτη 9 Οκτώβρη, ώστε να ψηφιστεί την επόμενη βδομάδα, η υπουργός Εργασίας συνεχίζει την πρόκληση με τα περί «στήριξης στον εργαζόμενο και "προστασίας στην πράξη"», όπως τιτλοφορείται και το νομοσχέδιο.

Στην πραγματικότητα, η αθλιότητα που κατατέθηκε στη Βουλή ικανοποιεί - όπως και το αρχικό κείμενο - όλες τις απαιτήσεις της εργοδοσίας, από την οποία άλλωστε γράφτηκε, όπως κατήγγειλαν και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στο υπουργείο Εργασίας.

Με αφορμή την κατάθεση του νομοσχεδίου η Ν. Κεραμέως δήλωσε προκλητικά για τη διαδικασία της διαβούλευσης που προηγήθηκε ότι ήταν ...«εξαιρετικά γόνιμη διαδικασία», μέσα από την οποία «ενσωματώσαμε μεγάλο αριθμό προτάσεων που προήλθαν από τους κοινωνικούς εταίρους και τα σχόλια της διαβούλευσης». Και επέμεινε ότι «πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που απαντά στις ανάγκες της σύγχρονης αγοράς εργασίας και που προήλθε από τον πυρήνα της, τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις...».

Αυτά τα λέει μόλις λίγες μέρες μετά τη μεγάλη απεργία, με χιλιάδες απεργούς και με τα συνδικάτα σε όλη τη χώρα να απαιτούν την απόσυρση του εκτρώματος, ενώ ακόμα και στη διαβούλευση την οποία επικαλείται, χιλιάδες ήταν τα σχόλια με τα οποία καταδικαζόταν το νομοσχέδιο. Οι μόνοι που το «επικρότησαν» ήταν κάτι εκπρόσωποι εργοδοτικών ενώσεων και βιομηχάνων (π.χ. ξενοδόχοι) που με τα σχόλιά τους ζητούσαν ακόμα μεγαλύτερη «ευελιξία».

Στην κατεύθυνση αυτή, το υπουργείο Εργασίας αντιστρέφει την πραγματικότητα, μπας και εμφανίσει τις αντιδραστικές διατάξεις του νομοσχεδίου ως «αίτημα των εργαζομένων», ενώ εμφανίζει το 13ωρο ως «μέτρο ενίσχυσης». Ομολογεί ουσιαστικά ότι εν έτει 2025 και ενώ η κυβέρνηση καμαρώνει για τους ρυθμούς ανάπτυξης, ενώ τα κέρδη των ομίλων απογειώνονται, οι εργαζόμενοι, αν θέλουν να δουν έστω λίγα ευρώ παραπάνω για να βγάλουν τον μήνα, θα πρέπει να επιστρέψουν στον μεσαίωνα της δουλειάς «από νύχτα σε νύχτα». Να συμπιέσουν ακόμα περισσότερο τον ελεύθερο χρόνο τους, να ζουν για να δουλεύουν χωρίς κανένα προσωπικό ή οικογενειακό προγραμματισμό, γιατί έτσι επιτάσσει η ζούγκλα της αγοράς εργασίας, η απαίτηση για δουλειά όσο και όπως θέλει η εργοδοσία.

Γι' αυτό και το τερατούργημα αυτό της κυβέρνησης, παίρνοντας τη «σκυτάλη» από τους προηγούμενους νόμους διάλυσης του σταθερού εργάσιμου χρόνου, δίνει το «ελεύθερο» στην εργοδοσία να εφαρμόζει τα πιο άγρια αντεργατικά μέτρα διευθέτησης του ωραρίου με το μικρότερο δυνατό «κόστος»: Περισσότερες και πιο φθηνές υπερωρίες, 10ωρα χωρίς προσαύξηση στο μεροκάματο ακόμα και όλο τον χρόνο, κατακερματισμός της άδειας αναψυχής καταργώντας τον ενιαίο χαρακτήρα της το καλοκαίρι, διήμερες προσλήψεις με ένα απλό sms εκθέτοντας τους εργαζόμενους σε μεγάλους κινδύνους για την υγεία και την ασφάλειά τους κ.ο.κ.

Ακολουθεί αναλυτικά η παρουσίαση του νομοσχεδίου.