«Οδηγός» μας είναι οι σημειώσεις του γιατρού Στέφανου Χουζούρη, ο οποίος υπηρέτησε το 1948 στο Γενικό Νοσοκομείο του Γράμμου.

«Το πρωί με σύνδεσμο κίνησα για το νοσοκομείο. Μπαίνοντας στο χώρο του, νόμισα ότι έμπαινα σε χαμένη μέσα στα δάση θορυβώδη μεγαλούπολη. Ξεχώρισα παράγκες μεγάλες, που ήταν θάλαμοι των τραυματιών και ανάμεσά τους πανύψηλα πεύκα. Με κύκλωσε πολύς θόρυβος από πολλούς ανθρώπους. Ολοι τους περπατούσαν βιαστικά, μιλούσαν βιαστικά για να προλάβουν ν' αντεπεξέλθουν στα σοβαρά καθήκοντα που τους ανέθετε ένα πρωτοφανές σε κίνηση, δραστηριότητα και απόδοση νοσοκομείο. Μακριά ακούγονταν πότε δυνατότερα, πότε αδύνατα κανονίδι, εκρήξεις βομβών που ρίχνανε αεροπλάνα και όλμοι...

Το νοσοκομείο είχε πλήρεις υπηρεσίες, ό,τι μπορούσε να έχει ένα νοσοκομείο πόλης. Είχαμε μαγειρεία με γυναίκες ηλικιωμένες σ' ένα βαθύ ρέμα με πανύψηλες οξιές για να μην προδίδεται η παρουσία τους από τον καπνό, νερό, που το παίρναμε από το ποτάμι, είχαμε άφθονα δοχεία, πιάτα, σαπούνι, κλίβανο για τα ρούχα, κλίβανο αποστείρωσης χειρουργικού υλικού, φαρμακείο, άφθονο επιδεσμικό υλικό που μας στέλνανε οι σοσιαλιστικές χώρες και φιλανθρωπικές οργανώσεις δυτικών χωρών, τραυματιοφορείς...

Το χειρουργείο ικανοποιητικά εξοπλισμένο, καταπιανόταν αν οι περιπτώσεις ήταν επείγουσες και με επεμβάσεις ιδιαίτερα εξειδικευμένες... Εκατοντάδες σωθήκανε από το θαυματουργό μαχαίρι εκείνου του χειρουργού, ατελείωτα ήταν τα ξενύχτια στο χειρουργείο τις μέρες των πολύνεκρων μαχών. Είχαμε συνεργείο παρασκευής φυσιολογικού ορού...

Τώρα θα σταθώ λίγο στην τροφή του τραυματία. Τίποτα δεν τους έλειπε. Ούτε η κρέμα τους ούτε το ρυζόγαλο ούτε το γάλα ή το πρόβειο γιαούρτι, το κρέας που κάθε μέρα ήταν μαγειρεμένο με ρύζι ή ζυμαρικά. Τους βαριά τραυματίες τους είχαμε σε χωριστό θάλαμο, όπου επικρατούσε απόλυτη ησυχία και ήταν πλαισιωμένοι από περισσότερο προσωπικό. Οι υπόλοιποι γελούσαν και τραγουδούσαν γεμάτοι κέφι, χωρίς να σκέφτονται τι τους βρήκε και τι τους περιμένει...

Συχνά είχαμε τραυματίες, που με ανοιχτά τραύματα θέλανε να φύγουν για το μέτωπο...».

Σε αυτό το μέρος το ΚΚΕ εγκαινίασε το περασμένο καλοκαίρι την υπαίθρια Εκθεση του Νοσοκομείου του ΔΣΕ στον Γράμμο. Ενα Μουσείο που έγινε πραγματικότητα χάρη σε προσφορές μελών και φίλων του, απογόνων μαχητών του ΔΣΕ, αλλά και χάρη στην εθελοντική εργασία συντρόφων από όλη την Ελλάδα...

Η ΚΕ του ΚΚΕ διοργανώνει Ημερίδα με θέμα «Μνημεία και μουσεία αγώνων του λαού» και παρουσίαση του νέου ιστότοπου mnimia.kke.gr, με εικονικές περιηγήσεις από ιστορικούς τόπους, μνημεία και μουσεία του ΚΚΕ από όλη την Ελλάδα, την Πέμπτη 18 Απρίλη στις 7 μ.μ., στην Αίθουσα Συνεδρίων του ΚΚΕ, στην έδρα της ΚΕ στον Περισσό.

Μετά την Ημερίδα θα λειτουργήσει ο ιστότοπος mnimia.kke.gr.

Στην Ημερίδα θα μιλήσουν:

Ο Τάσος Αντωνίου, μέλος του Τμήματος Προπαγάνδας της ΚΕ του ΚΚΕ: «Παρουσίαση του νέου διαδικτυακού τόπου mnimia.kke.gr και των εικονικών περιηγήσεων σε ιστορικούς τόπους, μνημεία και μουσεία του ΚΚΕ».

Η Κέλλυ Παπαϊωάννου, αρχιτέκτονας μηχανικός, υποψήφια διδάκτορας ΑΠΘ, μέλος του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ του ΚΚΕ: «Η ιστορική μνήμη και ο ρόλος των μνημείων και των μουσείων».

Η Δέσποινα Τσιρώνη, αρχιτέκτονας μηχανικός, μέλος της Επιτροπής Μνημείων και Μουσείων της ΚΕ του ΚΚΕ: «Η διαδικασία παραγωγής μνημείων και μουσείων».

Ο Αρης Σαραφιανός, αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας της Ευρωπαϊκής Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων: «Ιμπεριαλιστική μνημοκτονία και η υλική ανάκτηση της Ιστορίας από το ΚΚΕ - Τοπόσημα, γλυπτά, ανασκαφές των αγώνων και η σημασία τους σήμερα».

Η Εύα Μελά, ζωγράφος - χαράκτρια, μέλος του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ του ΚΚΕ, και ο Αντώνης Μυρωδιάς, γλύπτης, μέλος του ΔΣ του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας: «Η συμβολή των εικαστικών στην ανάδειξη και προβολή της ιστορικής μνήμης».

Ο Φάνης Παρρής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ και υπεύθυνος του Ιστορικού Αρχείου της ΚΕ: «Ζωντανή μνήμη. Μνημεία και μουσεία τιμής και γνώσης».

Η είσοδος στην Ημερίδα είναι ελεύθερη.