Με μια ξεχωριστή εκδήλωση στον κινηματογράφο «ΤΡΙΑΝΟΝ» τίμησε χτες η Διατμηματική Επιτροπή της ΚΕ του ΚΚΕ για τα Δικαιώματα Μεταναστών και Προσφύγων την Παγκόσμια Μέρα κατά του Ρατσισμού και των Φυλετικών Διακρίσεων, με την ανταπόκριση του κόσμου να είναι συγκινητική. Η εκδήλωση περιελάμβανε την ειδική προβολή του εξαιρετικού ντοκιμαντέρ «The Other Half», του φωτορεπόρτερ Γιώργου Μουτάφη, που παραβρέθηκε. Πρόκειται για μια καταγγελία της αγριότητας των επαναπροωθήσεων, του κυνηγητού στα σύνορα, των απωλειών ζωών, που βιώνουν οι ξεριζωμένοι μετανάστες και πρόσφυγες από την πολιτική της ΕΕ και των αστικών κρατών - μελών της και της χώρας μας εις βάρος τους. Για 15 χρόνια, ο φωτορεπόρτερ γίνεται αυτόπτης μάρτυρας της ροής των μεταναστών, ακολουθώντας τους στα σκοτεινά περάσματα των ευρωπαϊκών συνόρων. Η κάμερα φτάνει σε σημεία απρόσιτα, καταγράφει ιστορίες που ξεπερνούν τα ανθρώπινα όρια και αποκαλύπτει πώς ζει το «άλλο μισό».

Στο καλωσόρισμά της, η Κατερίνα Γεράκη, υπεύθυνη της Διατμηματικής Επιτροπής της ΚΕ για τα Δικαιώματα Μεταναστών και Προσφύγων, αφού ευχαρίστησε τον δημιουργό του ντοκιμαντέρ σημείωσε ότι «ο Γ. Μουτάφης είναι ένας καταξιωμένος φωτορεπόρτερ, που έχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, ένας πολεμικός ανταποκριτής που έχει ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και έχει βρεθεί κυριολεκτικά μέσα στη φωτιά του πολέμου, σε όλα τα μέτωπα που δυστυχώς έχουν ξεσπάσει τα τελευταία χρόνια στις συνθήκες όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, Αφγανιστάν, Λιβύη, Ιράκ, Παλαιστίνη, Ουκρανία και αλλού».

Ανέφερε ότι το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ που «ντύνεται» με την μουσική του Δ. Μυστακίδη «είναι συγκλονιστικό, συγκινεί, προβληματίζει, ενεργοποιεί στον αγώνα της αλληλεγγύης για την προστασία των κατατρεγμένων θυμάτων της σύγχρονης καπιταλιστικής βαρβαρότητας». Και πρόσθεσε ότι ο δημιουργός «δεν είναι ένας απλός παρατηρητής των όσων απεικονίζει με την κάμερά του, των όσων ζει και βιώνει αυτό "Το Αλλο Μισό", οι ξεριζωμένοι πρόσφυγες και μετανάστες, οι "λαθραίοι" κι οι "παράνομοι" της αστικής προπαγάνδας: Επαναπροωθήσεις, άγρια καταστολή και εκμετάλλευση, κυνηγητό, πολύνεκρα ναυάγια, πνιγμένα μωρά. Ανθρωπος στο μπόι των ανθρώπων, ο ίδιος γίνεται μέρος της ιστορίας τους, συμπάσχει τον πόνο τους, περπατά μαζί τους στα ίδια δύσβατα και επικίνδυνα μονοπάτια, κλαίει και τραγουδά μαζί τους στα βάσανά τους, σηκώνει το ποτήρι του για να πιει στην υγειά τους, στη δύναμη και στην ελπίδα για μια καλύτερη ζωή, μακριά από τον θάνατο και την καταστροφή. Μέσα από την άμεση προσωπική του πείρα, αντιλαμβάνεται την ευθύνη και το καθήκον του, ως άνθρωπος, ως δημιουργός, και το επιτελεί υποδειγματικά. "Η τέχνη δεν πρέπει να αντανακλά σαν τον καθρέφτη, μα σαν φακός να μεγεθύνει", γράφει ο Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι. Κι ο Γιώργος Μουτάφης, κάνει ακριβώς αυτό. Με τον φωτογραφικό του φακό αποκαλύπτει, καταγγέλλει, αφυπνίζει, γίνεται η φωνή της οργής απέναντι στην αδικία, ένας αγωγός του καλέσματος στην πάλη της αλληλεγγύης και της διεκδίκησης για έναν κόσμο χωρίς πολέμους, εκμετάλλευση και ξεριζωμό, έναν κόσμο "λέφτερο, ανοιχτό, γεμάτο ελπίδα" σύμφωνα με τα λόγια του Ναζίμ Χικμέτ.

Ο Γιώργος Μουτάφης δεν αναπαράγει το ψευδεπίγραφο αφήγημα του "ουδέτερου" παρατηρητή. Ποιος, άραγε, μπορεί να μένει ουδέτερος μπροστά στη θέα ενός πνιγμένου μωρού, μπροστά στο έγκλημα; Μας δείχνει την Πύλο και την κάθε Πύλο, που δεν πρέπει να ξεχαστεί. Το ντοκιμαντέρ του είναι υπόμνηση, είναι υπόσχεση. Στην ανάδειξη των αιτίων, στην αποκάλυψη των ενόχων, στην τιμωρία. Γιατί μόνο έτσι, φωτίζεται η πραγματική διέξοδος από τα δεινά και τα βάσανα των λαών».

Η ομιλήτρια τόνισε ακόμα:

«Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού σημαδεύεται από την ανείπωτη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού και χιλιάδων ανυπεράσπιστων παιδιών από το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ, από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στο έδαφος της Ουκρανίας που εξακολουθεί να μαίνεται εδώ και δύο χρόνια με αμέτρητα θύματα, από το ασύλληπτο ρεκόρ των 114 εκατ. εκτοπισμένων ανθρώπων ως τον μεγαλύτερο αριθμό ξεριζωμένων στην ανθρώπινη ιστορία.

Ο ρατσισμός και η ξενοφοβία διαπερνούν οριζόντια την άγρια πολιτική της ΕΕ και όλων των αστικών κυβερνήσεων σε βάρος των ξενιτεμένων. Μοιάζει αντιφατικό, αλλά δεν είναι. Δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, που συμπληρώνουν η μία την άλλη: ΕΕ και αστικά κράτη αντιμετωπίζουν τους μετανάστες και πρόσφυγες άλλοτε σαν "υβριδική απειλή" και "λαθραίους εισβολείς" των συνόρων με πελώριους φράχτες, επαναπροωθήσεις και σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης και διαλογής, και άλλοτε σαν μια "μεγάλη ευκαιρία" ενός κατάλληλου φθηνού εργατικού δυναμικού με διαλυμένα δικαιώματα για τους επιχειρηματικούς ομίλους μέσω δουλεμπορικών συμφωνιών. Αυτός είναι ο πυρήνας του απαράδεκτου νέου Συμφώνου της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Ασυλο. Αυτή η πολιτική πρέπει να καταδικαστεί από τον ελληνικό λαό στις επερχόμενες ευρωεκλογές, με την ψήφο στο ΚΚΕ. Γιατί η ψήφος στο ΚΚΕ στις ευρωεκλογές είναι η μοναδική ψήφος εναντίωσης στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τον πόλεμο και την εμπλοκή της χώρας σ' αυτούς. Η μοναδική ψήφος που δίνει δύναμη στους κοινούς αγώνες Ελλήνων και μεταναστών εργατών για ζωή και δουλειά με δικαιώματα».

Και κατέληξε: «Κι επειδή η 21η Μαρτίου είναι ταυτόχρονα Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, μετά από τον Μαγιακόφσκι και τον Χικμέτ, θα κλείσουμε αυτόν τον χαιρετισμό με τον δικό μας κομμουνιστή ποιητή, Γιάννη Ρίτσο: "Εμείς αδελφέ μου, τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο". Μ' αυτόν τον στίχο, το ΚΚΕ απευθύνει κάλεσμα αλληλεγγύης και προλεταριακού διεθνισμού. Γιατί οι λαοί, οι εργάτες, οι άνθρωποι του μόχθου, ανεξάρτητα από φυλή, εθνική καταγωγή, χρώμα, θρησκεία, φύλο, σεξουαλικό προσανατολισμό ή άλλα προσωπικά γνωρίσματα, έχουν κοινά βάσανα και κοινά συμφέροντα, για να δυναμώσουν το δικό τους ποτάμι αγώνα και διεκδίκησης για τη ζωή και το μέλλον που μας αξίζει στον 21ο αιώνα. Στον δρόμο της πάλης για την ανατροπή του σάπιου συστήματος των πολέμων, της εξαθλίωσης και του ξεριζωμού, μπορούν να τσακίσουν τον φασισμό, τον ρατσισμό και τις κάθε είδους διακρίσεις και να επιβάλουν τις δικές τους αξίες της συλλογικότητας, της ταξικής ενότητας και της πραγματικής αλληλεγγύης».

Ο δημιουργός του ντοκιμαντέρ, που προβληματίζει και ενεργοποιεί, Γ. Μουτάφης, ευχαρίστησε το ΚΚΕ για την τιμή να προβάλει τη δουλειά του. Εξαρχής δήλωσε την αλληλεγγύη του στον λαό της Παλαιστίνης. που αυτή την περίοδο σφαγιάζεται στη Γάζα και αναφέρθηκε στη διαδρομή της ζωής του από το Μενίδι, όπου μεγάλωσε στα μονοπάτια των ξεριζωμένων, που, όπως είπε, «προέρχονται από τους πολέμους που είναι επενδύσεις και κέρδος σε βάρος των λαών, με την ΕΕ να κλείνει τα περάσματα και να συνεχίζουν οι διακινητές που τρίβουν τα χέρια τους και τα κυκλώματα που είναι μέρος ενός συστήματος». Τόνισε ότι παρότι δεν ήταν πολιτικά συνειδητοποιημένος, μέσα από τη δουλειά του, τα ρεπορτάζ στις απεργίες, στο Πέραμα, στα σύνορα με το δράμα των προσφύγων και μεταναστών, στα νησιά, στον Εβρο, στην Λαμπεντούζα, στην Θέουτα και αλλού, το αίσχος στη Μανωλάδα, γνωρίζοντας την αδικία και μέσα από την επαφή με τους συναδέλφους ήρθε κοντά με το ΚΚΕ. Οπως σημείωσε χαρακτηριστικά «θέλω να καταγγείλω αυτό το διαρκές έγκλημα που συμβαίνει καθημερινά στα σύνορα, τις επαναπροωθήσεις. Δεν έχει αλλάξει τίποτα, όσες κυβερνήσεις και αν πέρασαν». Και κατέληξε ότι «είναι μονόδρομος να στηρίξουμε στις ευρωεκλογές το ΚΚΕ, είναι το μοναδικό κόμμα με τη φιλοσοφία, με την πολιτική που τουλάχιστον εμένα με εκφράζει και πρέπει να το στηρίξουμε».

Μετά την προβολή του ντοκιμαντέρ ακολούθησε και συζήτηση με τον δημιουργό.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν επίσης τα μέλη του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Νίκος Σοφιανός και Γιάννης Πρωτούλης, επίσης περιφερειακός σύμβουλος Αττικής με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», ο Κώστας Παπαδάκης, μέλος της ΚΕ και ευρωβουλευτής του Κόμματος, η Κωνσταντίνα Κούνεβα, υποψήφια βουλευτής του ΚΚΕ στις πρόσφατες εκλογές.