Ο Ντράγκι, που έχει αναλάβει να εκπονήσει μέχρι τον Ιούνη έκθεση για την ανταγωνιστικότητα της ΕΕ, παρουσίασε τα πρώτα συμπεράσματα, αναφέροντας ότι οι τρεις πυλώνες στους οποίους βασίστηκε η ΕΕ (Ενέργεια από τη Ρωσία, εξαγωγές από την Κίνα και εξοπλισμοί από τις ΗΠΑ) δεν είναι πλέον τόσο σταθεροί όσο πριν, και μόνο για την «πράσινη» και την «ψηφιακή» μετάβαση η ΕΕ θα έπρεπε να δαπανά 500 δισ. ευρώ ετησίως. Το χρηματοδοτικό χάσμα μεταξύ Ευρώπης και Ηνωμένων Πολιτειών όσον αφορά τις επενδύσεις ισοδυναμεί με μισό τρισεκατομμύριο ευρώ ετησίως και το ένα τρίτο αυτού θα ήταν δημόσιο χρήμα, είπε ο Ντράγκι στους υπουργούς, σύμφωνα με πηγές από το περιβάλλον του.

Στον «αφρό» έρχονται έτσι οι προτάσεις για έναν νέο κοινό δανεισμό της ΕΕ (λίγα μόλις χρόνια μετά την απόφαση για το Ταμείο Ανάκαμψης), συζήτηση που φέρνει στην επιφάνεια και τις πολύ μεγάλες αντιθέσεις στο εσωτερικό της ιμπεριαλιστικής ένωσης για τον επιμερισμό του, με κοινή συνισταμένη τις δεδομένες αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις που θα συνοδεύουν μια τέτοια απόφαση. Μπροστά εξάλλου βρίσκονται και οι νέες μεταρρυθμίσεις για την «ολοκλήρωση» της ιμπεριαλιστικής ένωσης, π.χ. για τις χρηματαγορές, με φόντο τη σημαντική οικονομική επιβράδυνση της ΕΕ, ιδιαίτερα της Γερμανίας. και το ενδεχόμενο της εκδήλωσης νέας καπιταλιστικής κρίσης.

Σημείο «ομοφωνίας», πέρα από τις αντιθέσεις στα υπόλοιπα, είναι η ανάγκη για νέα μνημόνια. Χαρακτηριστικά ήταν τα όσα είπε ο επίτροπος Οικονομικών Τζεντιλόνι την περασμένη βδομάδα, παρουσιάζοντας την έκθεση για τη μέχρι τώρα υλοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης, όπου σημειώνεται πως το Ταμείο έφερε μια νέα διάσταση στα χρηματοδοτικά μέσα της ΕΕ, διότι η χρηματοδότηση των επενδύσεων εξαρτάται από την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων και όλα τα σχέδια απαιτείται να αντιμετωπίζουν «το σύνολο ή ένα σημαντικό μερίδιο των συστάσεων ανά χώρα (CSR). Μετά από δύο χρόνια εφαρμογής του RRF, το μερίδιο των συστάσεων όπου σημειώθηκε πρόοδος αυξήθηκε μεταξύ 2021 - 2023 από 52% σε 69%».

Ενδεικτικά στο μεταξύ και για τα στενότερα περιθώρια της οικονομικής πολιτικής που έχουν στα χέρια τους, με τις αντιφάσεις να μεγαλώνουν, όπου το «γιατρικό» για το ένα ζήτημα γίνεται «φαρμάκι» για τα άλλα, είναι όσα είπε ο Ντράγκι στην Ουάσιγκτον την περασμένη βδομάδα: «Ενας κόσμος που χαρακτηρίζεται από αλλεπάλληλους κλυδωνισμούς στην προσφορά κάνει τις προσπάθειες σταθεροποίησης μέσω της λήψης νομισματικών μέτρων πολύ πιο δύσκολη. Τα χρονικά πλαίσια αυτής της πολιτικής είναι γενικά πολύ μεγάλα για να περιορίσουν τον πληθωρισμό που προκαλείται από την προσφορά, ή για να αντισταθμίσουν την προκύπτουσα οικονομική συρρίκνωση. Το είδαμε αυτό με την άνοδο των τιμών της Ενέργειας μετά τον πόλεμο τον Φεβρουάριο του 2022. Η αύξηση των επιτοκίων ξεκίνησε μόλις το καλοκαίρι και είχε πολύ περιορισμένο αντίκτυπο. Τα δημοσιονομικά μέτρα που έλαβαν οι κυβερνήσεις της ΕΕ για τη στήριξη της αγοραστικής δύναμης των πολιτών και οι οικονομικές ενισχύσεις που χορήγησαν στις επιχειρήσεις είναι τα μέτρα εκείνα που κατάφεραν ουσιαστικά να περιορίσουν τις επιπτώσεις αυτής της κρίσης».

Με τις προτάσεις Ντράγκι, προσαρμοσμένες στα ιδιαίτερα «θέλω» της αστικής τάξης, έσπευσε να συνταχθεί και ο υπουργός Οικονομίας Κ. Χατζηδάκης. Παράλληλα, ζήτησε να «τρέξουν» πιο αποφασιστικά η ολοκλήρωση της Τραπεζικής Ενωσης, η προώθηση της Ενωσης Κεφαλαιαγορών, η Κοινή Ευρωπαϊκή Πολιτική στην Ενέργεια και ιδιαίτερα στα ενεργειακά δίκτυα, που σηματοδοτούν νέα βάρβαρη επίθεση στους λαούς όλης της ΕΕ, λέγοντας ότι ο κατακερματισμός των αγορών κεφαλαίου έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα και στην εξεύρεση κεφαλαίων για ανάπτυξη.

Στο μεταξύ και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Γ. Στουρνάρας, μιλώντας στο Λίβερπουλ χτες, σημείωσε ότι «η θεσμική αρχιτεκτονική της ΕΕ είναι ακόμη ατελής σε διάφορους τομείς, όπως ιδίως η Τραπεζική Ενωση και η θέσπιση πλαισίου για τη διαχείριση τραπεζικών κρίσεων και την εγγύηση των καταθέσεων», σε σχέση δε με τον πληθωρισμό είπε ότι «η μάχη με τον πληθωρισμό δεν έχει κερδηθεί ακόμα, ενώ η αβεβαιότητα είναι πολύ υψηλή», κλοτσώντας το «τενεκεδάκι» για μια πρώτη μείωση των επιτοκίων τον Ιούνη. «Δείχνοντας» εξάλλου κι αυτός ως γνώμονα την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων και ως υπεύθυνους της ακρίβειας τους μισθούς, είπε ότι «η πρόσφατη ελαφρά επιβράδυνση των μισθολογικών αυξήσεων είναι ενθαρρυντική και πολλά θα εξαρτηθούν από την εξέλιξη των περιθωρίων κέρδους».