Θλίψη, συγκίνηση, οργή, αλλά και διάθεση να συνεχίσουν τον αγώνα για να γίνουν η φωνή όλων των νεκρών συμφοιτητών τους: Αυτά τα συναισθήματα κυριάρχησαν στη συγκέντρωση που διοργάνωσαν, το Σάββατο, φοιτητικοί σύλλογοι της Θεσσαλίας, της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης στον τόπο του εγκλήματος, στα Τέμπη.

Στη συγκέντρωση συμμετείχαν και εκπρόσωποι του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, εργατικών σωματείων, εργαζόμενοι στον σιδηρόδρομο. Μάλιστα, το Εργατικό Κέντρο Λάρισας, σε συνεργασία με το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας και με Λαρισαίους καλλιτέχνες, δημιούργησε ένα γκράφιτι που έγραφε το σύνθημα «Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας».

Η συγκέντρωση ξεκίνησε με την κατάθεση λουλουδιών στη μνήμη των αδικοχαμένων συμφοιτητών τους. Ρίγη συγκίνησης σκόρπισε η απαγγελία στίχων από το ποίημα «Σχήμα της απουσίας», του Γ. Ρίτσου από φοιτήτρια του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ενώ ακολούθησαν χαιρετισμοί. Ακολούθησε ενός λεπτού σιγή, ενώ ξεχωριστό στιγμιότυπο ήταν όταν έγινε ανάρτηση πανό των φοιτητικών συλλόγων Λάρισας ακριβώς πάνω από το σημείο της σύγκρουσης των τρένων, με το σύνθημα «Το σύστημά τους είναι στο αίμα βουτηγμένο, ποτέ δεν θα ξεχάσουμε το έγκλημα στο τρένο».

Η συγκέντρωση έκλεισε με το τραγούδι «Κάποτε θα 'ρθουν» του Π. Σιδηρόπουλου, που τραγουδήθηκε από μέλη του Παραρτήματος Λάρισας του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, αλλά και από όλο το πλήθος που συνόδευε συγκινημένο.

Ο Γιάννης Σκόκας, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, καλωσόρισε τους φοιτητικούς συλλόγους και σημείωσε: «Τηρούμε την υπόσχεση το έγκλημα αυτό να μη συγκαλυφθεί. Το σύνθημα που φωνάξαμε εκείνες τις μέρες, "`Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας", παραμένει στο μυαλό και την ψυχή μας. Σε λίγες μέρες, στις 28 Φλεβάρη, που συμπληρώνεται ένας χρόνος από το τραγικό έγκλημα, οργανώνουμε με όλες μας τις δυνάμεις την πανθεσσαλική απεργία για να απαιτήσουμε να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη, να αποδοθούν εδώ και τώρα οι ευθύνες».

«Σε αυτό το σημείο μπορεί κάποιοι να έρχονται πρώτη φορά, όμως είμαστε από τότε κάθε μέρα εδώ, με το μυαλό και την ψυχή μας. Εναν χρόνο πριν σε αυτό εδώ το σημείο βγήκαν καρβουνιασμένες ψυχές, χάθηκαν συνάδελφοί μας που μοιραζόμασταν τα ίδια έδρανα, που δίναμε μαζί τον αγώνα για να μπορούμε να σπουδάζουμε», τόνισε στην κεντρική ομιλία, εκ μέρους των φοιτητικών συλλόγων της Αθήνας, ο Αγγελος Θωμόπουλος, πρόεδρος του Συλλόγου των Τοπογράφων Μηχανικών του ΕΜΠ.

«Στεκόμαστε με σεβασμό απέναντι σε όλες αυτές τις ψυχές που χάθηκαν, δείχνουμε την αλληλεγγύη μας στις οικογένειές τους που ξέρουν ότι μας έχουν στο πλευρό τους. Εναν χρόνο πριν λαός και νεολαία συγκλονιστήκαμε από την είδηση, σαν να σταμάτησε στιγμιαία η καρδιά μας στο αντίκρισμα των εικόνων. Κλάψαμε για τους νεκρούς μας, όμως τα δάκρυα αυτά έγιναν οργή και η οργή έγινε αγώνας. Αγωνιστικό ποτάμι δίνοντας υπόσχεση πως θα πάρουμε εκδίκηση! Πως δεν θα αφήσουμε το έγκλημα αυτό να ξεχαστεί, να συγκαλυφθεί. Αυτήν την υπόσχεση σήμερα την κάνουμε πράξη και θα συνεχίσουμε σε αυτόν τον δρόμο. Δεν πρόκειται να σταματήσουμε, δεν πρόκειται να ξεχάσουμε, δεν πρόκειται να τους αφήσουμε να συγκαλύψουν το έγκλημα», πρόσθεσε.

«Θα πάρουμε εκδίκηση», είπε, σημειώνοντας πως «από τις κινητοποιήσεις των φοιτητών μέχρι τα μπλόκα της αγροτιάς και την απεργία που ετοιμάζει η πρωτοπόρα εργατιά το δηλώνουμε: Οι αγώνες μας είναι δίκαιοι, όλοι μαζί με μια φωνή, με μια γροθιά θα νικήσουμε, όσο δυνατός κι αν φαίνεται ο αντίπαλος, όσους μηχανισμούς κι αν αξιοποιεί - κρυφούς και φανερούς - μπορούμε να βάλουμε τη σφραγίδα μας στις εξελίξεις! Δίνουμε όρκο και υπόσχεση γι' αυτό. Το χρωστάμε σε όσους θέλησαν να στείλουν στους γονείς τους πως έφτασαν αλλά δεν έστειλαν ποτέ, το χρωστάμε στους συμφοιτητές μας που χάθηκαν, στην Αναστασία, στην Θώμη, στην Χρύσα, στην Αναστασία, στον Αναστάση, στην Φραντζέσκα, στον Γιώργο, στην Ελένη, στην Κλαούντια, στην Αγάπη, στην Ιφιγένεια, στον Αγγελο, στον Κυπριανό, στην Αναστασία, στην Ελπίδα».

«Είμαστε εδώ για να δηλώσουμε ότι θα συνεχίσουμε να κάνουμε πράξη το σύνθημα που φωνάξαμε πριν έναν χρόνο, ότι "Στέρεψαν τα δάκρυα και έγιναν οργή, η νέα γενιά δεν σας συγχωρεί"», σημείωσε ο Μαρσέλ Βελικάυ, εκ μέρους των φοιτητικών συλλόγων της Λάρισας.

«Είμαστε εδώ για τους συμφοιτητές μας που δεν έστειλαν ποτέ "έφτασα". Είμαστε εδώ γιατί ξέρουμε πως θα μπορούσαν να ήταν εδώ μαζί μας και εκείνοι, όμως η ασφάλειά μας θεωρείται κόστος από την πολιτική που θυσιάζει τις ανθρώπινες ανάγκες για το κέρδος», ανέφερε ο Ντενίς Κουμανάκου, ο οποίος μίλησε εκ μέρους των φοιτητικών συλλόγων Θεσσαλονίκης.

«Εδώ και τώρα χρειάζεται να τιμωρηθεί η πολιτική της ΕΕ, των κυβερνήσεων που οδήγησε σε αυτό το έγκλημα. Η νέα γενιά καταδικάζει αυτήν την πολιτική που θυσιάζει τη ζωή της για τα κέρδη», δήλωσε η Βασιλική Μπουλούζου, από τον Φοιτητικό Σύλλογο Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ.

Σημαντική παρέμβαση έγινε από τον Ηλία Τρευλό, εκ μέρους της ΔΕΣΚ Σιδηροδρομικών, ο οποίος επισήμανε για μια ακόμη φορά ότι «δεν εισακούστηκαν ποτέ οι διεκδικήσεις μας, οι διεκδικήσεις των εργαζομένων και οι προειδοποιήσεις μας για τα ανύπαρκτα μέτρα ασφαλείας στους σιδηροδρόμους. Εναν χρόνο μετά, το έγκλημα συνεχίζεται, γιατί μαζί με τη συγκάλυψη των ευθυνών δεν έχει διορθωθεί τίποτα που να διασφαλίζει την ασφάλεια των εργαζομένων στον σιδηρόδρομο αλλά και των επιβατών. Κάνουμε δική μας υπόθεση, μαζί με εσάς, τα παιδιά μας, την οργάνωση της απεργίας στις 28 Φλεβάρη, να "βουλιάξει" όλη η χώρα».