Οπως ήταν αναμενόμενο, ο μεγάλος σεισμός στην Ιαπωνία προκάλεσε συζητήσεις και στη χώρα μας, που είναι επίσης σεισμογόνος. Ιδιαίτερο υπήρξε το ενδιαφέρον για το σύστημα προειδοποίησης που έχει αναπτύξει η Ιαπωνία για τις περιπτώσεις σεισμού, χωρίς βέβαια να αποτελεί πανάκεια για την προστασία του λαού, αφού, όπως φάνηκε, οι μεγάλες ελλείψεις στη συντήρηση κτιρίων και υποδομών εξαιτίας της κρατικής υποχρηματοδότησης είναι παράγοντας μεγάλου κινδύνου σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο. Οπως εξήγησε στην ΕΡΤ ένας ειδικός στις φυσικές καταστροφές, η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας μπορεί να συμβάλει στην πρόληψη και, σε συνδυασμό με άλλα αναγκαία μέτρα, ένα σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης να αποδειχτεί σωτήριο για χιλιάδες ζωές. Λυδία λίθος είναι ο αριθμός μετρητών και σεισμογράφων, ώστε να εξασφαλίζονται όσο το δυνατόν πιο ακριβείς καταγραφές. Ομως, στην Ελλάδα, σύμφωνα με τον καθηγητή, «δεν κάνουμε αρκετές μετρήσεις ούτε για τον καιρό, ούτε για τους σεισμούς, ούτε για τις πλημμύρες» επειδή «παραδοσιακά το ελληνικό κράτος δεν πληρώνει την συντήρηση όλων αυτών των συστημάτων». Εφερε μάλιστα ως παράδειγμα τους παλιρροιογράφους του Εθνικού Αστεροσκοπείου, που δεν συντηρούνται με χρήματα του ελληνικού κράτους, αλλά χάρη στην «φιλοπατρία των Ελλήνων ερευνητών και επιστημόνων». Προφανώς, τα κρατικά επιτελεία έχουν κάνει τους υπολογισμούς τους με τον αλγόριθμο του κόστους - οφέλους και αποφάσισαν ότι το «τρεχάτε ποδαράκια μου» και η ατομική ευθύνη την ώρα της καταστροφής, άντε και η πενιχρή αποζημίωση των πληγέντων, στοιχίζουν λιγότερο από την πρόληψη, που δεν φτάνει ούτε μέχρι τη συντήρηση στοιχειωδών εργαλείων καταγραφής!