Πριν λίγες μέρες ο υπουργός Πολιτικής Προστασίας Β. Κικίλιας απέδωσε τις καταστροφικές πυρκαγιές στην «παρατεταμένη ξηρασία», λέγοντας ότι οι τελευταίες βροχές έπεσαν στις 15 Ιούνη και ότι η ανομβρία που ακολούθησε προκάλεσε ξεραΐλα, επομένως και περισσότερη καύσιμη ύλη για τις φωτιές. Χτες ο πρωθυπουργός είπε την ίδια ιστορία ...ανάποδα! Οτι δηλαδή οι μεγάλες βροχοπτώσεις του Μάη και του Ιούνη συνέβαλαν στο να αυξηθεί η «βιομάζα» μέσα στα δάση που καίνε οι φωτιές. Τελικά δεν καταλάβαμε: Οι βροχές ήταν καλές ή κακές για τα δάση και την προστασία τους από τη φωτιά; Αν οι βροχές δεν αρέσουν στην κυβέρνηση και δεν της αρέσει και η ανομβρία, τότε ποια κλιματική κατάσταση θεωρεί ιδανική για να μη θρηνούμε κάθε χρόνο εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους; Θα τη βόλευε για παράδειγμα ένας πολικός χειμώνας, όπου δεν ανάβει φωτιά ούτε με ...φλόγιστρο; 'Η μήπως ένα πιο τροπικό κλίμα, ώστε ακόμα κι αν ξεσπάσει πυρκαγιά να σβήσει με την πρώτη βέβαιη βροχή; Οι αστειότητες της κυβέρνησης είναι πρόκληση, στο φόντο της στάχτης και της μαυρίλας που σκεπάζει τη χώρα. Είναι όμως απόδειξη και του ανορθολογισμού που καλλιεργείται γύρω από τις αλλαγές στο κλίμα, αφού αξιοποιεί τα επιστημονικά δεδομένα όπως τη βολεύει για να δικαιολογήσει την τεράστια κρατική στήριξη στα «πράσινα» κέρδη και την επιλεκτική ανικανότητα του κράτους να προστατέψει την περιουσία, τη ζωή του λαού και τα δάση.