Μετά το έγκλημα στα Τέμπη, κυβέρνηση και κρατικός μηχανισμός έριξαν την ευθύνη στην «αβλεψία του σταθμάρχη», αναγγέλλοντας την «εξυγίανση του Δημοσίου» από «χρόνιες παθογένειες». Κάτι σαν τη Μάνδρα δηλαδή, όπου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μιλούσε για «ανθρώπων έργα» και εμφανιζόταν ως εκείνη που θα διορθώσει τα στραβά στη λειτουργία του κράτους, πρώτα απ' όλα στις ...πολεοδομίες. Οταν καιγόταν το σύμπαν στη Μαγνησία και τα βλήματα από την αποθήκη πυρομαχικών στη Νέα Αγχίαλο έσκαγαν μερικά χιλιόμετρα από τα σπίτια ανθρώπων, η κυβέρνηση και ο κρατικός μηχανισμός έριξαν την ευθύνη στην «αβλεψία» όσων δεν φρόντισαν για αποψίλωση. Στη συνέχεια, υποσχέθηκαν παρεμβάσεις για να υπάρχει «μεγαλύτερη υπευθυνότητα». Κάτι σαν το Μάτι δηλαδή, που η προηγούμενη κυβέρνηση απέδιδε ευθύνες σε όσους έφτιαξαν τα ρυμοτομικά σχέδια και εμφανιζόταν ως εκείνη που θα διορθώσει και πάλι τις «παθογένειες» στο κράτος.