Με ...κομμένο καπίστρι μπαίνει η κυβέρνηση στην υλοποίηση νέων αντιλαϊκών «μεταρρυθμίσεων», όπως έδειξαν και οι προγραμματικές δηλώσεις. Το προκλητικότερο όμως είναι η προσπάθεια να παρουσιάσει μια «μαγική εικόνα», όπου θα ευημερούν ταυτόχρονα οι επιχειρηματικοί όμιλοι και τα εργατικά - λαϊκά στρώματα, που δουλεύουν στην εργασιακή «ζούγκλα», με καθηλωμένους μισθούς και την ακρίβεια να τους εξανεμίζει. Οτι θα είναι ευχαριστημένα τα μονοπώλια, που έχουν στήσει φαγοπότι με το Ταμείο Ανάκαμψης, τα σχέδια «πράσινης μετάβασης» και την «επενδυτική βαθμίδα», αλλά θα είναι ικανοποιημένος και ο λαός, που πληρώνει πάνω από το 95% των παλιών και νέων φόρων, την ώρα που βυθίζεται παραμέσα στην ενεργειακή φτώχεια. Οτι θα πανηγυρίζουν τόσο οι τράπεζες, που καταγράφουν δισ. κερδοφορίας, όσο και οι δανειολήπτες, που πληρώνουν τρεις και τέσσερις δόσεις παραπάνω, ή ξεσπιτώνονται από τα funds. Και όλα αυτά, βέβαια, στο «καλό σενάριο» που θα υπάρχει ανάπτυξη και η οικονομία δεν θα βυθιστεί άμεσα στην επόμενη κρίση. Γιατί, όπως καταγράφει η πρόσφατη έκθεση του ΙΟΒΕ, «αν και το ενδεχόμενο ομαλής προσγείωσης των οικονομιών παραμένει πιθανό, οι συνεχιζόμενες παρεμβάσεις και η διατήρηση των επιτοκίων σε υψηλά επίπεδα για μεγαλύτερη διάρκεια αυξάνει τον κίνδυνο μιας πιο απότομης πτώσης στην οικονομική δραστηριότητα». Δηλαδή, το «φάρμακο» για τη μια αρρώστια του σάπιου συστήματος είναι «φαρμάκι» για την άλλη και ανακυκλώνει τα αδιέξοδα για τον λαό. Γι' αυτό δεν χωράει καμία αναμονή: Η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών περνάει μόνο μέσα από τον αγώνα, τη σύγκρουση με αυτήν τη βάρβαρη πολιτική.