(...) Πρέπει και οφείλουμε στα παιδιά μας, στο μέλλον αυτού του τόπου, να σηκώσουμε κεφάλι, να μη βάλουμε πλάτη στα σχέδιά τους και να ξαναπάρουμε πίσω τα κλεμμένα που βγήκαν από τον μόχθο μας.

Σωτήρες δεν υπάρχουν, τους ζήσαμε όλους αυτούς που τάζουν προεκλογικά μερικά ψίχουλα νομίζοντας ότι θα ξεγελάσουν τη φτώχεια όπου μας καταδικάζουν και μετεκλογικά συνεχίζουν χωρίς ντροπή να μας «παραμυθιάζουν» πως θα έρθουν τάχα καλύτερες μέρες, οι οποίες δεν έρχονται ποτέ, παρά μόνο χειρότερες, γιατί μόνο χειρότερο γίνεται το σύστημα που υπηρετεί τα κέρδη των λίγων.

Μόνο ο λαός σώζει τον λαό.

Η προσωπική μου συμπόρευση και η στήριξή μου είναι στις δυνάμεις του εργατικού κινήματος, στους πρωτοστάτες του. Επειτα από μια μακρά πορεία στον χώρο της Αριστεράς, αποκομίζοντας τη θετική πείρα της επίμονης προσπάθειας στη συμβολή της συλλογικής οργάνωσης και διεκδίκησης των εργαζομένων, αλλά και την αρνητική από τα πολιτικά εγχειρήματα που ήταν εγκλωβισμένα στον κυβερνητισμό «εντός των τειχών» και τελικά μας οδήγησαν σε νέες απογοητεύσεις, καλώ όλους τους εργαζόμενους και εργαζόμενες, όποια πολιτική επιλογή και αν είχαν κάνει έως τώρα, να κοιτάξουν στα μάτια τον εαυτό τους, να συνειδητοποιήσουν πως ανήκουν στην εργατική τάξη και να ενισχύσουν το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.

Για να δυναμώσει το εργατικό κίνημα, η συμμαχία της μεγάλης πλειοψηφίας των καταπιεσμένων, των ανθρώπων του μόχθου.

Για να αντιπαλέψουμε όλοι οι εκμεταλλευόμενοι μαζί την επόμενη κυβέρνηση, που θα είναι από χέρι αντιλαϊκή, όποια σύνθεση κι αν έχει και με όποια επίθετα αυτή θα αυτοπροσδιοριστεί.

Για να είναι κυβέρνηση που θα φοβάται το εργατικό κίνημα.

Για να έχουμε ένα ΚΚΕ ισχυρό, ως ασπίδα μας στο σήμερα, για ανάσες ανακούφισης και νέες κατακτήσεις στο μέλλον.

Για να ανοίξει ο δρόμος για ριζικές αλλαγές, για τον σοσιαλισμό, για να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για να κοιτάμε με ελπίδα το αύριο!

(Ολόκληρη η δήλωση στο «902.gr»)