Μετά τη νέα απεργία και παρά το όργιο τρομοκρατίας, η εργοδοσία υποχρεώθηκε να συζητήσει το πλαίσιο αιτημάτων της ΕΝΕΔΕΠ
RIZOSPASTIS |
Από προηγούμενη Γενική Συνέλευση |
Αυτήν τη μάχη συνεχίζουν γερά, για την υπογραφή ικανοποιητικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, με αυξήσεις στους μισθούς, για μέτρα προστασίας της ζωής τους στους χώρους δουλειάς.
Οπως οι ίδιοι λένε, το χρωστάνε στον Δημήτρη Δαγκλή, «τον Μητσάρα», που στις 25 Οκτώβρη διαμελίστηκε από ακατάλληλη και επικίνδυνη γερανογέφυρα. Το χρωστάνε στους εκατοντάδες σακατεμένους συναδέλφους τους, στους οποίους, από τις 28 Απρίλη τα ξημερώματα, ήρθε να προστεθεί και ο 34χρονος Τάκης Πέτας, όταν έκανε βουτιά 12 μέτρων και γλίτωσε τελευταία στιγμή τη ζωή του, ενώ νοσηλεύεται ακόμα με πολύ σοβαρά κατάγματα σε όλο του το σώμα.
Το χρωστάνε στους ίδιους και τις οικογένειές τους, που θέλουν να ζουν με αξιοπρέπεια και χωρίς την αγωνία αν ο άνθρωπός τους, ο άντρας τους, το παιδί τους, θα γυρίσει όπως έφυγε από το σπίτι για το μεροκάματο, σώος και υγιής.
Τη δύναμη για να συνεχίσουν την αντλούν από τις μεγάλες παρακαταθήκες που καταγράφει μέχρι τώρα ο αγώνας τους, με έναν από τους κορυφαίους συγκλονιστικούς σταθμούς να είναι τα όσα έζησαν την περασμένη Κυριακή, όταν το λιμάνι μετατράπηκε σε τόπο συνάντησης των μαζικών Πρωτομαγιάτικων συγκεντρώσεων που έγιναν σε Πειραιά, Αθήνα, Ελευσίνα, Λαύριο και άλλες περιοχές της Αττικής.
RIZOSPASTIS |
Η ανταπόκριση ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Χιλιάδες ήταν οι εργαζόμενοι που έσπευσαν στο πλευρό τους μετατρέποντας το εμπορικό λιμάνι σε τόπο γιορτής της 1ης Μάη, εκφράζοντας με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη τους στους απεργούς (βλέπε αναλυτικά στις σελίδες 20 - 21).
Το απόγευμα της Κυριακής, αμέσως μετά το μεγάλο γλέντι, έγινε νέα Γενική Συνέλευση, όπου οι εργαζόμενοι συζήτησαν για την πορεία που καταγράφει μέχρι τώρα ο αγώνας τους.
Εκτίμησαν ότι ανάγκασαν COSCO, εφοπλιστές, διεθνείς ναυτιλιακές εταιρείες και κυβέρνηση να συζητούν το δικό τους διεκδικητικό πλαίσιο, που μέχρι τώρα απέρριπταν, πετώντας τους το ξεροκόμματο των 3 ευρώ τη μέρα ως ...«αύξηση».
Κατήγγειλαν για άλλη μια φορά ότι οι εταιρείες δεν συζητούν την εφαρμογή των μέτρων προστασίας των εργαζομένων, παρά τις δεσμεύσεις τους μετά τον 7ήμερο απεργιακό αγώνα που «έφερε» ο τραγικός θάνατος του Δημήτρη Δαγκλή.
Ολα αυτά την ώρα που και αυτήν την περίοδο COSCO και «συνεργαζόμενες εταιρείες» βγάζουν κέρδη χωρίς προηγούμενο, τα οποία είναι βουτηγμένα στον δικό τους ιδρώτα, στον μόχθο και το αίμα.
Οπως τόνισε, οι εργαζόμενοι θα προσέρχονταν στη χτεσινή συνάντηση που συγκάλεσε το υπουργείο Ναυτιλίας για να θέσουν ξεκάθαρα ένα σύντομο χρονοδιάγραμμα στην COSCO και την κυβέρνηση προκειμένου να απαντήσουν στα δίκαια αιτήματά τους, το πολύ έως τις 6 Μάη. Αν και πάλι οι προτάσεις της εργοδοσίας και της κυβέρνησης δεν ικανοποιούν τα αιτήματα που θέτουν οι εργαζόμενοι, θα ξαναπάρουν πάλι ακόμα πιο δυνατά και αποφασιστικά την κατάλληλη απάντηση.
Εξάλλου, όπως αναφέρθηκε στη Γενική Συνέλευση, τη δύναμη των εργατών και το πόσο αποφασισμένοι είναι να διεκδικήσουν το δίκιο τους, τα «ένιωσαν» πολύ έντονα με την καθολική συμμετοχή τους στην απεργία από τα ξημερώματα της Πέμπτης.
Τα «ένιωσαν» όταν «κατάφεραν» να στείλουν μόλις 60 από του 2.100 εργαζόμενους για δουλειά, από τους οποίους οι μισοί ήταν τσιράκια της εργοδοσίας, παρά την τεράστια επιχείρηση (με ΜΑΤ, ΟΥΚ, ΔΙ.ΑΣ., ΔΡΑΣΗ) να σπάσουν την απεργία. Αλλά και την Κυριακή 1η Μάη, όταν βρέθηκαν στο πλευρό των λιμενεργατών χιλιάδες εργαζόμενοι από σωματεία όλης της Αττικής.
Από την περιφρούρηση της απεργίας |
Τα λόγια του αυτά, με τα οποία έκλεισε η Γενική Συνέλευση, πνίγηκαν σε χειροκροτήματα και συνθήματα, επιβεβαιώνοντας το κλίμα αγωνιστικής αισιοδοξίας και την πίστη στο δίκιο τους, που κυριαρχούν ανάμεσα στους εργαζόμενους της COSCO.
Μετά από όλα αυτά, χτες το απόγευμα ορίστηκε στο υπουργείο Ναυτιλίας συνάντηση μεταξύ του σωματείου ΕΝΕΔΕΠ και των COSCO, «D Port», των «συνεργαζόμενων εταιρειών» με αυτές (βλέπε εταιρείες εφοπλιστών, εμποροβιομήχανων κ.ά.), και των Ενώσεών τους, όπως το Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο, η Διεθνής Ναυτιλιακή Ενωση (ΔΝΕ) κ.ά., πάνω στο διεκδικητικό πλαίσιο που προβάλλουν οι εργαζόμενοι και περιλαμβάνει: