«Η απαράδεκτη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και ο πόλεμος που μαίνεται, αποτέλεσμα των ανταγωνισμών με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, έχουν οδηγήσει στον ξεριζωμό εκατομμύρια Ουκρανούς, κυρίως γυναίκες και παιδιά. Οι δολοφονίες αμάχων, είτε στην Ουκρανία είτε σε Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ, Συρία, Λιβύη είναι η πιο φριχτή όψη του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Πρέπει να καταδικάζονται καθολικά, κι όχι με επιλεκτικές "ευαισθησίες" που οδηγούν στην "αθώωση" του ενός ή του άλλου στρατοπέδου.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας από την πρώτη στιγμή βρεθήκαμε στο πλάι των Ουκρανών προσφύγων που έφτασαν στη χώρα μας, όπως κάνουμε διαχρονικά. Κάναμε παρέμβαση για να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα, να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα, με ευθύνη της κυβέρνησης, για τη φιλοξενία των προσφύγων σε ανθρώπινες συνθήκες, την πλήρη υγειονομική κάλυψή τους, την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων και την κάλυψη όλων των αναγκών τους.

Αντίστοιχα, απαιτούμε να εξασφαλιστεί η υποδοχή και φιλοξενία όλων των προσφύγων από την Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων των ρωσόφωνων, των αλλοδαπών και μεταναστών εργαζομένων και φοιτητών που ζούσαν στη χώρα. Να εξασφαλιστούν η διαδικασία αίτησης και απονομής ασύλου με βάση τη Συνθήκη της Γενεύης, τα δικαιώματά τους στην αξιοπρεπή διαβίωση και εργασία.

Οι διακρίσεις όμως ΕΕ και κυβερνήσεων, όπως και της ΝΔ στην Ελλάδα, μεταξύ κατατρεγμένων από την Ουκρανία κι εκείνων από το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Συρία και τη Λιβύη, είναι απαράδεκτες. Πίσω από αυτή τη στάση των "δύο μέτρων και δύο σταθμών" κρύβεται η επιδίωξη να βρουν οι ευρωπαϊκοί επιχειρηματικοί όμιλοι φθηνό, εύκολα προσαρμόσιμο εργατικό δυναμικό.

Συνοδεύονται από αντιδραστικές δηλώσεις περί "πραγματικών, ομόδοξων, χριστιανών προσφύγων". Ενώ η στρατηγική της ΕΕ για τους υπόλοιπους πρόσφυγες προβλέπει είτε καταστολή, επαναπροωθήσεις και απελάσεις είτε κολαστήρια τύπου Μόριας και νέες υπερδομές - φυλακές, ακόμη και για ανήλικους και ασυνόδευτα παιδιά.

Ολοι οι πρόσφυγες είναι θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων. Αλληλεγγύη προς τους ξεριζωμένους επομένως σημαίνει αγώνας για την εξασφάλιση των δικαιωμάτων τους αλλά και πάλη των λαών ενάντια στα σχέδια εμπλοκής της χώρας τους στη σύγκρουση. Αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, δυνάμωμα της αυτοτελούς πάλης για τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, ενάντια στο σύστημα που γεννά και τρέφει τον πόλεμο, την προσφυγιά και την εκμετάλλευση».