Τετάρτη 9 Μάρτη 2022
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 21
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΥΡΙΖΑ
Απολογητής της εμπλοκής και σημαιοφόρος πολεμοκάπηλων σχεδιασμών

Την ώρα που η αναβάθμιση της εμπλοκής της χώρας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο προμηνύει περιπέτειες για τον λαό και τη χώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν χάνει ευκαιρία να διαβεβαιώνει την αστική τάξη, όπως και ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, για τη στοίχισή της στους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς τους, αλλά και ότι μπορεί να στρατεύσει τον λαό στους σχεδιασμούς αυτούς.

Στο πλαίσιο αυτό, ο Αλέξης Τσίπρας σε τελευταία του συνέντευξη για μια ακόμα φορά απογείωσε την κοροϊδία, επικρίνοντας την κυβέρνηση για το γεγονός ότι έστειλε πολεμικό εξοπλισμό στην Ουκρανία «μονομερώς, όχι στο πλαίσιο μιας ευρωπαϊκής απόφασης» μιλώντας για ...επιπολαιότητες του Κυρ. Μητσοτάκη, που δεν ενημέρωσε σχετικά τους πολιτικούς αρχηγούς. Προφανώς δηλαδή για την εμπλοκή που κλιμακώνεται σε όλα τα επίπεδα με ΝΑΤΟική και ευρωενωσιακή «βούλα» και τη Συμφωνία για τις βάσεις που εκείνος προετοίμασε, με την Ελλάδα να έχει γίνει τις μέρες αυτές ένα απέραντο αμερικανοΝΑΤΟικό ορμητήριο, δεν υπάρχει κανένα θέμα για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αλλωστε ο Αλ. Τσίπρας όχι μόνο απέφυγε να απαντήσει στο αν η Ελλάδα θα έπρεπε να εμπλακεί σε ενδεχόμενο επίθεσης σε χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά αντί απάντησης αρκέστηκε να δηλώσει ότι «την απάντηση την έχει δώσει η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου ότι δεν πρόκειται να υπάρξει καμία αμερικανική και ΝΑΤΟική εμπλοκή, διότι αυτό θα οδηγούσε σε πυρηνικό πόλεμο». Δηλαδή αν ο Λευκός Οίκος αποφασίσει αλλιώς, όλα είναι ανοιχτά! Ο,τι ακριβώς λέει και η κυβέρνηση της ΝΔ, που αφήνει ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο αποστολής και στρατιωτικών δυνάμεων «αν ζητηθεί από το ΝΑΤΟ».

Υποστήριξε άλλωστε πως η Ελλάδα δεν θα πρέπει να είναι ουδέτερη, αλλά σαφώς υπέρ της Ουκρανίας, η οποία, όπως είπε, καλά κάνει και ζητά στρατιωτική στήριξη από ΝΑΤΟ και ΕΕ, ενώ δήλωσε ότι η Ελλάδα πρέπει «να υπερασπιστεί τις κυρώσεις, την ενταξιακή προοπτική της Ουκρανίας στην ΕΕ, να στείλει ανθρωπιστικό υλικό».

Αλλωστε, ο Αλ. Τσίπρας ξεκαθάρισε κι εκείνος ορθά κοφτά πως «ποτέ δεν ήταν σύμμαχος η Ρωσία, η Ελλάδα είναι χώρα του ΝΑΤΟ, είναι χώρα της ΕΕ», υποστηρίζοντας απλά πως για τα συμφέροντα της αστικής τάξης και την αναβάθμισή της, πρέπει να παίξει τάχα έναν «διαφορετικό ρόλο» - μαζί προφανώς με εμπλοκή στα στρατιωτικά σχέδια - αυτόν της «γέφυρας διαλόγου», βασικά του ΝΑΤΟικού «διαύλου» προς τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Στο πλαίσιο αυτό, άλλωστε, υπερασπίστηκε τις κολιγιές της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με τις ΗΠΑ και τον τότε Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ και υποστήριξε πως έδρασε στο πλαίσιο της «ενεργητικής εξωτερικής πολιτικής» και ότι υπερασπίστηκε την «εθνική γραμμή» με αποτέλεσμα την ενίσχυση της «γεωπολιτικής δυναμικής» της χώρας, εννοώντας τη γεωπολιτική αναβάθμιση της αστικής τάξης μέσω και των συμφωνιών για νέες βάσεις, που αποτελεί κοινή γραμμή των αστικών κομμάτων που την υλοποιούν κατά γράμμα ως κυβέρνηση.

Στο ίδιο πνεύμα, ο τομεάρχης Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Κατρούγκαλος σε άρθρο του στα «ΝΕΑ» υποστηρίζει «ισχυρές και στοχευμένες οικονομικές κυρώσεις» σε βάρος της Ρωσίας σαν το μέσο για να τελειώσει ο πόλεμος και επικρίνει την κυβέρνηση για την αποστολή «θανατηφόρου υλικού (...) χωρίς διαβούλευση»!

Μάλιστα, ισχυρίζεται πως αυτή η επιλογή αποτελεί τάχα «ανατροπή του πάγιου δόγματος εξωτερικής πολιτικής», το οποίο δεν είναι άλλο από το δόγμα της εμπλοκής στα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, που ακριβώς υπηρετεί και η κυβέρνηση της ΝΔ με τις αποφάσεις αυτές, ενώ απογειώνοντας την κοροϊδία της υποτιθέμενης... φιλειρηνικής εμπλοκής στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, μιλάει για εξωτερική πολιτική της χώρας, που και «θα τηρεί τις διεθνείς συμβατικές της δεσμεύσεις της» - τους επιθετικούς ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς - αλλά και θα ασκεί «την απαραίτητη πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική».

Από το «μενού» δεν λείπει και η προσπάθεια να παρουσιαστούν τα σχέδια της ΕΕ για τη λεγόμενη «στρατηγική αυτονομία», που σηματοδοτούν ακόμα πιο αντιδραστική, επιθετική και στρατιωτικοποιημένη σε βάρος των λαών ΕΕ, ως «εγγύηση για την ελληνική ασφάλεια» (!), χαρακτηρίζοντας «καλό το σενάριο» όπου «η Ευρώπη αποκτά, επιτέλους, status μεγάλης δύναμης, με χαρακτηριστικά στρατηγικής αυτονομίας», αφού σε αυτή την περίπτωση ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα θα παίξει ρόλο «γέφυρας ανάμεσα στο πολιτικό, ευρωπαϊκό μας σπίτι και άλλες μεγάλες δυνάμεις, όπως η Κίνα, η Ρωσία, ο αραβικός κόσμος». Κάνοντας μάλιστα τα «κουμάντα» του και για την επόμενη διάψευση αυτών των κάλπικων προσδοκιών για τον ρόλο της ΕΕ, ο Κατρούγκαλος βάζει τάχα ως «προϋπόθεση» η πολιτική της ΕΕ να είναι όντως «αυτόνομη» και όχι «απλώς καθρέφτης του ΝΑΤΟ», κάνοντας πως δεν ξέρει για τις ευρωενωσιακές αποφάσεις για τον πλήρη συντονισμό των δύο πόλων του ευρωατλαντισμού.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ