Ο σύντροφος Γιάννης γεννήθηκε στη Νίσυρο το 1952 από γονείς φτωχούς αγρότες, ο μικρότερος από 4 αδέρφια. Εζησε εκεί έως τα 15 του, οπότε έφυγε για τη Λέρο για να τελειώσει το σχολείο.

Στη συνέχεια μετακόμισε στην Αθήνα, όπου σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Πολυτεχνείο έως το 1975.

Μέσα από το φοιτητικό κίνημα, κατά τη διάρκεια της χούντας ήρθε σε επαφή με την ΚΝΕ και εντάχθηκε στις γραμμές της το 1974, και στη συνέχεια στο ΚΚΕ.

Τα επόμενα χρόνια δούλεψε στον κλάδο των Κατασκευών σε διάφορα νησιά, πριν από την οριστική του εγκατάσταση στη Ρόδο, όπου δούλεψε πολλά χρόνια ως αυτοαπασχολούμενος πολιτικός μηχανικός.

Υπερασπίστηκε το χαρακτήρα του Κόμματος στην περίοδο της κρίσης του 1991, ενώ μετά τη διάσπαση εξελέγη για πρώτη φορά μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής και πάλεψε για να ανασυγκροτηθεί η Οργάνωση.

Εκτοτε εκλεγόταν τακτικά στη Νομαρχιακή Επιτροπή και στη συνέχεια στην Τομεακή Επιτροπή, ώσπου κλονίστηκε η υγεία του. Είχε διατελέσει και Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής από το 2003 έως το 2005.

Εξελέγη επανειλημμένα νομαρχιακός και περιφερειακός σύμβουλος με το συνδυασμό του ΚΚΕ και συνέβαλε με τη συγκροτημένη και αναλυτική σκέψη του στη διαμόρφωση τεκμηριωμένων θέσεων.

Είχε διατελέσει μέλος της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ στο Περιφερειακό Τμήμα Δωδεκανήσου με την «Πανεπιστημονική», αλλά και μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Δωδεκανήσου παλιότερα.

Ηταν μέλος της Μαθηματικής Εταιρείας και ασχολιόταν ιδιαίτερα με την τριγωνομετρία.

Ο Γιάννης ήταν σύντροφος μαχητικός, πάντα πρόθυμος, με ανεβασμένο το στοιχείο της αυτοθυσίας, και δεν υποτιμούσε καμία δουλειά, από την πιο απλή - πρακτική μέχρι την πιο σύνθετη. Τα τελευταία χρόνια έδινε καθημερινά τη μάχη για να αντιμετωπίσει τα πολύ σοβαρά προβλήματα της υγείας του, που τον είχαν καταβάλει.

Η Τομεακή Επιτροπή Νότιας Δωδεκανήσου του ΚΚΕ τον αποχαιρετά με θλίψη. Η πολιτική του κηδεία πραγματοποιήθηκε στο Νεκροταφείο Ταξιάρχη το Σάββατο 22 Αυγούστου.