Τα παιδιά μας, χωρίς κανένα μέτρο στήριξης όλο το διάστημα, τα παιδιά του φτωχόκοσμου δηλαδή, γιατί τα παιδιά των πλουσίων και εν μέσω καραντίνας είχαν τους θεραπευτές τους, είχαν τις πισίνες τους και ό,τι άλλο χρειάζονταν.

Για τα παιδιά με Ειδικές Ανάγκες η Εκπαίδευση είναι κομβικής σημασίας, καθώς επίσης η κοινωνικοποίηση, η κατανόηση κοινωνικών κανόνων αλλά και οι αναγκαίες θεραπείες και η αποσυμφόρηση της έντασης την οποία νιώθουν, που λόγω της φύσης του προβλήματος έχουν ανάγκη ειδικού για να τη διαχειριστούν. Για παράδειγμα, παιδιά με νοητική υστέρηση ή παιδιά με εγκεφαλική παράλυση, για διαφορετικούς λόγους, όταν σταματήσουν τις θεραπείες για μεγάλο χρονικό διάστημα ή πάψουν να εφαρμόζουν στην καθημερινότητά τους τις δεξιότητες που έχουν κατακτήσει, πισωγυρίζουν, αποδομούνται, θέλουν χρόνο για να επανέλθουν στο προηγούμενο επίπεδο.

Εχουμε πολλές περιπτώσεις παιδιών που δεν μπορούν να εκτονώσουν τη συσσωρευμένη ένταση με αποτέλεσμα να ξεσπούν σε εκρήξεις, κρίσεις θυμού, επιθετικότητα, υπέρμετρο άγχος και κρίσεις πανικού. Με τους γονείς να μην μπορούν να τα διαχειριστούν διότι απλούστατα δεν είναι ειδικοί. Η υποτροπή, όμως, για ένα παιδί με αυτισμό, ψυχιατρικό πρόβλημα ή πολλαπλή αναπηρία, που έχει ταυτόχρονα νοητική υστέρηση, είναι επώδυνη και σε πολλές περιπτώσεις αυξάνει και τη βαρύτητα της ίδιας της αναπηρίας του. Προκαλεί ζημιές ανεπανόρθωτες. Μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν παιδιά που δεν μπορούν να αντιληφθούν γιατί είναι κλεισμένα στο σπίτι και γιατί πρέπει να πάρουν μέτρα προστασίας.

Υπάρχουν, επίσης, περιπτώσεις παιδιών που δεν οπισθοδρομούν εμφανώς, όμως υιοθετούν μία ρουτίνα εγκλεισμού, έναν ιδρυματισμό, ο οποίος είναι επιζήμιος για τη σωματική και ψυχική τους υγεία. Αυτό θα έχει ως συνέπεια πολλά από αυτά να δυσκολευτούν να προσαρμοστούν αργότερα σε κανονικές συνθήκες.

Με δεδομένη τη βεβαιότητα (σύμφωνα με την επιστημονική κοινότητα) ότι το εμβόλιο θα αργήσει και ότι θα έχουμε και δεύτερο κύμα πανδημίας, καταλαβαίνουμε ότι τα παιδιά δεν μπορούν να μείνουν για πολύ καιρό ακόμη στο σπίτι. Για τα περισσότερα από αυτά, το σχολείο καθώς και οι θεραπείες είναι αναγκαίες. Να λάβουμε όμως υπόψη ότι ως θεραπείες ορίζονται, εκτός της ψυχοθεραπείας, της εργοθεραπείας, της λογοθεραπείας, της φυσικοθεραπείας, η άθληση, η ειδική γυμναστική, η κολύμβηση, το θεατρικό παιχνίδι, η δημιουργική απασχόληση, που σε καμία περίπτωση δεν θεωρούνται πολυτέλεια αλλά θεραπευτική διαδικασία για την εξέλιξη του παιδιού.

Σε αυτές τις συνθήκες καλούμε κάθε γονιό, τους εργαζόμενους, τους εκπαιδευτικούς να συμπαραταχθούμε στον αγώνα να ανοίξουν και να λειτουργήσουν τα Ειδικά Σχολεία, τα Κέντρα Ειδικής Αγωγής και Αποκατάστασης, Δημιουργικής Απασχόλησης και Ημερήσιας Φροντίδας με όρους ποιότητας και ασφάλειας κατά τη μεταφορά και στους χώρους με όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας. Με την πρόσληψη όλου του αναγκαίου προσωπικού και τη μονιμοποίηση συμβασιούχων και αναπληρωτών. Είναι ένα στοίχημα που πρέπει να το κερδίσουμε γιατί οι συνθήκες το απαιτούν, ενώ ταυτόχρονα έχουν επιβεβαιωθεί πέρα για πέρα η ρεαλιστικότητα και η αναγκαιότητα των προτάσεών μας.

Η υποβάθμιση και η εμπορευματοποίηση της Ειδικής Αγωγής αποτελούν διαρκές και διαχρονικό έγκλημα, που έχει συντελεστεί από όλες τις μέχρι τώρα κυβερνήσεις, οι οποίες ακολουθούν τις κατευθύνσεις της ΕΕ και του κεφαλαίου, φυσικά με τη στήριξη των συμβιβασμένων, διεφθαρμένων αναπηρικών οργανώσεων ΕΣΑμεΑ (τριτοβάθμια οργάνωση των ΑμεΑ) και ΠΟΣΓΚΑΜΕΑ (δευτεροβάθμια οργάνωση των γονέων). Ετσι, έκλεισαν, απαξίωσαν και υποβάθμισαν Ειδικά Σχολεία και αυτά που λειτουργούν σε καμία περίπτωση δεν καλύπτουν τις ανάγκες, είναι υποστελεχωμένα, με ελλείψεις σε εκπαιδευτικό, βοηθητικό και επιστημονικό προσωπικό. Πολλές φορές τσουβαλιάζονται στα ίδια τμήματα παιδιά με διαφορετικές αναπηρίες (τυφλά, κωφά, με αυτισμό ή νοητική υστέρηση) και εκπαιδευτικές ανάγκες (μαθησιακές δυσκολίες κ.λπ.). Αλλά ακόμα και εκεί που υπάρχουν σχολεία για ξεχωριστές αναπηρίες, σε πολύ λίγες περιπτώσεις υπάρχει εξειδικευμένο προσωπικό, αλλά και τα αναλυτικά προγράμματα και τα βιβλία είναι ίδια με αυτά του τυπικού σχολείου, όπως γίνεται για τα σχολεία κωφών και τυφλών. Καμία επιστημονική εξειδίκευση και προσαρμογή.

Δεν πρέπει επίσης να διαφεύγει της προσοχής μας η κατάσταση στο τυπικό σχολείο, με τα περιορισμένα Τμήματα Ενταξης, με ανάλογα προβλήματα στη σύνθεση του Ειδικού Σχολείου, πάρκινγκ παιδιών στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, και την ανεπάρκεια στην Παράλληλη Στήριξη, που δεν καλύπτουν όλα τα παιδιά που χρήζουν Ειδικής Αγωγής. Αλλά και σε αυτά που λαμβάνουν την όποια βοήθεια, δεν είναι εξατομικευμένη, δεν καλύπτει όλα τα μαθήματα και πολλές φορές ο καθηγητής εμφανίζεται στα μέσα της χρονιάς. Ετσι, η ιδιωτική Παράλληλη Στήριξη αποτελεί μονόδρομο για τη στήριξη πολλών παιδιών.

Από την άποψη αυτή επιβάλλεται άμεσα να γίνουν μαζικές προσλήψεις προσωπικού όλων των ειδικοτήτων - ιδιαίτερα κοινωνικοί φροντιστές, επιμελητές - αλλά και προσωπικού καθαριότητας. Γιατί η «λύση» της εκ περιτροπής λειτουργίας των σχολείων ούτε στο επίπεδο των θεραπειών και της εκπαίδευσης των παιδιών απαντά ούτε στα απαραίτητα μέτρα ασφάλειας. Την εκ περιτροπής λειτουργία άφησε να εννοηθεί ως ενδεχόμενο η κυβέρνηση στις ανακοινώσεις της Πέμπτης, που για να τη διευκολύνουν ζητούσαν η ΕΣΑμεΑ και η ΠΟΣΓΚΑΜΕΑ.

Με τη διάσπαση των θεραπειών στα απογευματινά κέντρα δεν εξασφαλίζεται η απαραίτητη επιστημονική συνέχεια, με αποτέλεσμα άλλο πρόγραμμα να ακολουθεί το παιδί στο σχολείο και άλλο στο κέντρο. Γι' αυτό και πάγια θέση των γονιών και του αγωνιστικού αναπηρικού κινήματος είναι όλες οι θεραπείες να γίνονται αποκλειστικά και μόνο στο σχολείο, στο Ειδικό ή το Γενικό.

Υπάρχουν επίσης παιδιά που λόγω κάποιας δεύτερης πάθησης (εκτός της αναπηρίας), π.χ. διαβήτη ή καρδιοπάθειας, χρειάζονται ένα πιο ελεγχόμενο, πιο ασφαλές περιβάλλον για τις θεραπείες τους και την εκπαίδευσή τους. Εδώ επίσης είναι αναγκαίο το παιδί να μη μείνει εκτός δραστηριότητας. Δεν πρέπει να θεωρήσει και για την ψυχολογία του ότι μένει εκτός. Πρέπει να του εξασφαλιστεί με όρους ασφάλειας και ποιότητας, σε ελεγχόμενους χώρους αλλά και κατ' οίκον θεραπεία και εκπαίδευση με ευθύνη του κράτους, αν δεν γίνεται αλλιώς. Γιατί το παιδί με κινητική αναπηρία, διαβήτη ή καρδιοπάθεια έχει και αυτό δικαίωμα στο παιχνίδι, ακόμα και στην άθληση και τον πολιτισμό. Πάντα με όρους ασφάλειας. Υπάρχει επιστημονική γνώση και πρέπει να χρησιμοποιηθεί. Να αξιοποιηθεί επίσης η τεχνολογία ώστε το παιδί να έχει πρόσβαση σε αυτήν, φυσικά δωρεάν.

• Σε πρόσληψη μόνιμου επιστημονικού, εκπαιδευτικού και βοηθητικού προσωπικού και σε μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων και αναπληρωτών.
• Να επιταχθούν όλες οι ιδιωτικές δομές Ειδικής Αγωγής με την υποχρεωτική ένταξη όλων των αυτοαπασχολούμενων επιστημόνων κάτω από ένα ενιαίο επιστημονικό κρατικό σχέδιο.
• Δημόσιο και δωρεάν σύστημα μεταφοράς με εξειδικευμένο προσωπικό για τη μετακίνηση των παιδιών από και προς τα Ειδικά Σχολεία και τα Κέντρα Ειδικής Αγωγής και Αποκατάστασης.
• Να δοθεί ολόπλευρη στήριξη στις οικογένειες ΑμεΑ, ιδιαίτερα σε εκείνες που έχουν παιδί με αναπηρία και χρόνια πάθηση.
• Να δοθεί το αναγκαίο παιδαγωγικό υλικό που να καλύπτει κάθε μορφή μαθησιακής δυσκολίας και κάθε αναπτυξιακό επίπεδο. Οπου είναι εφικτό να γίνει χρήση νέων τεχνολογιών.
• Να παρασχεθεί σε κάθε οικογένεια και εκπαιδευτικό η κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή δωρεάν (τάμπλετ, γρήγορο ίντερνετ).
• Να λειτουργήσουν οι θερινές κατασκηνώσεις με ευθύνη του κράτους. Με γενναία αύξηση του δυναμικού τους. Με υψηλής ποιότητας υπηρεσίες και με την εκπόνηση του κατάλληλου σχεδίου για την υγεία και την ασφάλεια των φιλοξενουμένων και των εργαζομένων.
• Αύξηση του προγράμματος Κοινωνικού Τουρισμού για τα ΑμεΑ και τις οικογένειές τους. Το ελάχιστο 7 διανυκτερεύσεις.
• Να λειτουργήσουν κινητές μονάδες, στο πλαίσιο των Κέντρων Υγείας, που να παρέχουν ιατρική βοήθεια, ψυχολογική στήριξη και άλλες θεραπείες σε άτομα με αναπηρία, που μπορεί να νοσούν ή να βρίσκονται σε κρίση.
• Να διαμορφωθεί πρωτόκολλο αντιμετώπισης περιπτώσεων κρούσματος ή πιθανών κρουσμάτων στους χώρους Ειδικής Αγωγής.
• Να γίνονται μαζικά προληπτικά τεστ σε εργαζόμενους, μαθητές της Ειδικής Αγωγής και στις οικογένειες των ΑμεΑ.
• Να εκπαιδευτεί το προσωπικό στη χρήση μέσων ατομικής προστασίας.
• Μέτρα από τώρα από πλευράς του κράτους ώστε, σύμφωνα με τις παραπάνω προτάσεις, να ανοίξουν κανονικά από Σεπτέμβρη τα Ειδικά Σχολεία και τα Κέντρα Ειδικής Αγωγής και Δημιουργικής Απασχόλησης των ΑμεΑ.
• Να σταματήσουν οι οικογένειες να πληρώνουν με οποιονδήποτε τρόπο για τις ανάγκες Ειδικής Αγωγής, αποκατάστασης και των τεχνολογικών βοηθημάτων του παιδιού τους. Είναι υποχρέωση του κράτους και πρέπει να την αναλάβει.