Ο αιώνας που έφυγε αναμφισβήτητα, άφησε την ανθρωπότητα σε πολύ δύσκολη θέση, πιθανόν σε δυσκολότερη απ' ό,τι την παρέλαβε. Την άφησε όμως πιο πλούσια σε γνώσεις και εμπειρίες. Η ήττα της επανάστασης, οι ανατροπές των σοσιαλιστικών καθεστώτων και η υποχώρηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος είναι ένα τεράστιο πλήγμα για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, για τα συμφέροντα των λαών, για τον ίδιο τον ανθρώπινο πολιτισμό, αλλά όχι ανεπανόρθωτο.

Η ιστορία διάλεξε το δυσκολότερο κι όχι τον ευκολότερο δρόμο προς την κοινωνική πρόοδο, αλλά δε χωράει αμφιβολία πως αυτή η πρόοδος, αργά ή γρήγορα, θα γίνει μια πραγματικότητα χωρίς επιστροφή και παλινδρομήσεις στο παρελθόν. Η ανθρώπινη δράση θα κάνει στο μέλλον και αυτό το βήμα - όπως τόσα άλλα - δυνατό, πραγματοποιήσιμο, σίγουρο και σταθερό, πατώντας γερά στη γνώση και στην πείρα που μας διδάσκει το παρελθόν. Αλλά για να αξιοποιηθεί αυτή η γνώση οφείλουν οι άνθρωποι - και πρώτα απ' όλους αυτοί που έχουν αντικειμενικό συμφέρον- να μελετήσουν καλά τη σοσιαλιστική οικοδόμηση του 20ού αιώνα και τις επαναστάσεις των τελευταίων τουλάχιστον εκατό ετών. Γιατί και σοσιαλιστική οικοδόμηση είχαμε στον αιώνα που έφυγε και τεράστια επαναστατική πείρα, που δεν πρέπει να πάει χαμένη. Εκεί που ο ιμπεριαλισμός διακηρύσσει «Apres moi le deluge! (μετά από μένα ας έρθει το χάος!)», οι επαναστάτες, η παγκόσμια εργατική τάξη και οι λαοί απ' άκρη σ' άκρη του πλανήτη οφείλουν να απαντήσουν: θα βάλουμε τέρμα στο χάος που σέρνετε μαζί σας.