Την ενεργό συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο κατά της Λιβύης επιχειρεί να συγκαλύψει η κυβέρνηση, διαστρεβλώνοντας με τον προπαγανδιστικό της μηχανισμό την πραγματικότητα. Την ίδια ώρα, αναλαμβάνοντας «δεσμεύσεις» απέναντι στους ιμπεριαλιστές συμμάχους και στην ντόπια πλουτοκρατία, διακηρύττει σε όλους τους τόνους ότι «σέβεται τις υποχρεώσεις της ως κράτος - μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ».

«Η αποφασιστικότητα του Ελληνα πρωθυπουργού και της κυβέρνησης έπρεπε να είναι άμεση», δήλωσε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γ. Πεταλωτής, σχολιάζοντας τη συμμετοχή του Γ. Παπανδρέου, το περασμένο Σάββατο, στο πολεμικό συμβούλιο που έστησε ο Γάλλος Πρόεδρος στο Παρίσι.

Η κυβερνητική προπαγάνδα στηρίζεται σε τρεις άξονες:

α) Να «πείσει» ότι η κυβέρνηση δε συμμετέχει στις πολεμικές επιχειρήσεις. Την ίδια ώρα, κοντά στις ακτές της Λιβύης βρίσκεται μια ελληνική φρεγάτα, ένα ελληνικό ιπτάμενο ραντάρ συμμετέχει στο συντονισμό των πολεμικών επιχειρήσεων, η κυβέρνηση έχει παραχωρήσει αεροδρόμια (Σούδα, Αραξο, Ανδραβίδα, Ακτιο), λιμάνια και τον εναέριο χώρο της χώρας που χρησιμοποιούν ήδη τα «συμμαχικά» αεροσκάφη και πλοία, από όπου εξαπολύουν τις δολοφονικές τους επιθέσεις. Και, βέβαια, κυβερνητικά στελέχη δηλώνουν ότι η χώρα θα συμμετάσχει με περισσότερα στρατιωτικά μέσα στην περίπτωση που το ΝΑΤΟ αναλάβει το συντονισμό των στρατιωτικών επιχειρήσεων.

β) Να παρουσιάσει τη δολοφονική επέμβαση σαν «ανθρωπιστική επιχείρηση». Την ίδια τακτική είχε εφαρμόσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας, όταν οι ορδές του ΝΑΤΟ χρησιμοποιούσαν τον ελληνικό έδαφος για τις δολοφονικές τους επιχειρήσεις.

γ) Να καθησυχάσει το λαό ότι δεν «κινδυνεύει» δήθεν η χώρα. Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η Λιβύη δε διαθέτει όπλα για να πλήξει το ελληνικό έδαφος, κρύβοντας ότι η εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή της Μεσογείου μόνο δεινά θα φέρει για τον ελληνικό λαό και τους υπόλοιπους λαούς της περιοχής.

Σ' αυτή την κατεύθυνση ο υπουργός Εξωτερικών, Δ. Δρούτσας, σε δηλώσεις του από τις Βρυξέλλες ισχυρίστηκε ακόμη ότι «δεν συμμετέχει η Ελλάδα ενεργά με δικές της δυνάμεις σε αυτές τις επιχειρήσεις, ανταποκρίνεται όμως σε αιτήματα φίλων και συμμάχων χωρών, όπως και έχουμε την υποχρέωση, για την παροχή διευκολύνσεων υποστηρικτικού χαρακτήρα». Χαρακτηριστική ελληνική «διευκόλυνση» στο φονικό είναι η χτεσινή επιδρομή στη Λιβύη 4 βελγικών πολεμικών αεροσκαφών, τα οποία απογειώθηκαν από το αεροδρόμιο του Αραξου.

Στο ίδιο μήκος κύματος και με στόχο να διασκεδάσει τις εντυπώσεις για την εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, Ε. Βενιζέλος, υποστήριξε χτες σε συνέντευξή του στα ΝΕΑ ότι «η Ελλάδα δεν κινδυνεύει με αντίποινα». Οπως υποστήριξε, «ούτε η αντιαεροπορική άμυνα ούτε τα άλλα οπλικά συστήματα ούτε τα αεροσκάφη που διαθέτει το καθεστώς στη Λιβύη μπορούν να πλήξουν την ελληνική επικράτεια και συγκεκριμένα την Κρήτη».

Ο υπουργός Εθνικής Αμυνας ισχυρίστηκε προκλητικά ότι «η Ελλάδα δεν πρόκειται να συμμετάσχει στρατιωτικά στη διεθνή επέμβαση στη Λιβύη αλλά θα παράσχει διευκολύνσεις στις δυτικές δυνάμεις». Ωστόσο, ο ίδιος αυτοδιαψεύστηκε αφού ξεκαθάρισε ότι στις επιχειρήσεις «συμμετέχει μια φρεγάτα που ούτως ή άλλως πλέει εδώ και πολλές ημέρες στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κρήτης και Λιβύης με το οργανικό της ελικόπτερο και ένα από τα ραντάρ που διαθέτουμε». Δηλαδή, με στρατιωτικά μέσα που συμμετέχουν στις στρατιωτικές επιχειρήσεις, αφού, όπως σημείωσε, «η Ελλάδα θα συμμετάσχει επίσης στην επιβολή του εμπάργκο όπλων και της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων».

Φωτογραφίζοντας την ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας στο άμεσο μέλλον, ο ίδιος ξεκαθάρισε ότι η Ελλάδα «θα σεβαστεί τις υποχρεώσεις της ως κράτος - μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ». Σημείωσε επίσης ότι η κυβέρνηση θα διαθέσει σε «φίλες και σύμμαχες χώρες» βάσεις και αεροδρόμια όπως τη Σούδα και τον Αραξο, «όπως υποχρεούται από τις διεθνείς συνθήκες». Δηλαδή, βάσεις για να εξαπολύσουν τις επιθέσεις τους εναντίον του λαού της Λιβύης.

Για το ΝΑΤΟ είπε ότι «πράγματι έχει μείνει ένα βήμα πίσω και γιατί είναι προφανές ότι οι ΗΠΑ θέλουν η πρωτοβουλία των κινήσεων να αναληφθεί από ευρωπαϊκές δυνάμεις (...) Πιστεύω συνεπώς ότι η Ελλάδα έχει βρει το σημείο ισορροπίας: Μετέχει στο κεντρικό ρεύμα των δυτικών δυνάμεων και ιδίως των κρατών - μελών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Λαμβάνει πολύ σοβαρά υπόψη τις ιστορικές φιλικές σχέσεις της με τον αραβικό κόσμο».Πίσω από τις αναφορές του Ε. Βενιζέλου βρίσκονται οι επιδιώξεις της ελληνικής πλουτοκρατίας να πάρει κομμάτι από τη λεία την επόμενη μέρα του πολέμου.

Την ίδια στιγμή και ξεπερνώντας κάθε όριο υποκρισίας ο Γ. Πεταλωτής ισχυρίστηκε: «Δεν τασσόμεθα σε καμία συμμαχία κατά της Λιβύης (...) η συμμετοχή μας έχει καθαρά υποστηρικτικό χαρακτήρα».