Το ερευνητικό πλοίο του αμερικανικού ενεργειακού κολοσσού «ExxonMobil» βρίσκεται ήδη στην κυπριακή ΑΟΖ

Τον τελευταίο καιρό έχουν πυκνώσει χαρακτηριστικά τα επενδυτικά φόρουμ και οι επιχειρηματικές συναντήσεις που γίνονται στην Κύπρο για την Ενέργεια, αναδεικνύοντας και έτσι το έντονο ενδιαφέρον για την «αξιοποίηση» του νησιού αλλά και όλης της Νοτιοανατολικής Μεσογείου ως βάσης για ευρύτερους μονοπωλιακούς αλλά και γεωπολιτικούς σχεδιασμούς.

Χτες ξεκίνησε και σήμερα αναμένεται να ολοκληρωθεί στην κυπριακή πρωτεύουσα το 9ο Μεσογειακό Φόρουμ για το Πετρέλαιο και το Αέριο, που - σύμφωνα με την ιστοσελίδα του - ξεκίνησε πριν από 9 χρόνια με την ενεργό συμβολή των «κορυφαίων υπουργών Ενέργειας της περιοχής».

Μάλιστα, ακόμα μια φορά, πίσω από αυτήν τη συνάντηση είναι αμερικανικά κεφάλαια, αφού διοργανωτής είναι η εταιρεία «U.S. Energy Stream». Πρόκειται για εταιρεία με έδρα το Τέξας, που μεταξύ άλλων παρέχει και «υπηρεσίες Ενέργειας».

Κεντρικό θέμα της φετινής συνάντησης - που γίνεται κεκλεισμένων των θυρών - είναι «η ανάπτυξη του αερίου της Ανατολικής Μεσογείου και ο αντίκτυπός της στην ευρωπαϊκή αγορά αερίου». Οπως διευκρινίζεται, οι εργασίες θα επικεντρωθούν στις εμπορικές συμφωνίες μεγάλων αμερικανικών και ευρωπαϊκών πετρελαϊκών εταιρειών στην αγορά αερίου των Κύπρου, Ισραήλ, Αιγύπτου και Ελλάδας. «Οι πρόσφατες κορυφαίες ανακαλύψεις αερίου σε Κύπρο, Ισραήλ και Αίγυπτο αντανακλούν τη μελλοντική ανάπτυξη των υδρογονανθράκων στην περιοχή. Το Φόρουμ αποτελεί μοναδική ευκαιρία για ηγέτες από την Ενέργεια να συμμετάσχουν σε έναν παραγωγικό διάλογο με διαμορφωτές κυβερνητικών αποφάσεων και διεθνείς επενδυτές», αναφέρεται ακόμα.

Το Φόρουμ χαιρέτισε ο Κύπριος Πρόεδρος, Νίκος Αναστασιάδης, ο οποίος, αναδεικνύοντας πόσο περιπλέκεται το ενεργειακό (και γεωπολιτικό) παζάρι, με αξιοποίηση και της «λύσης» του Κυπριακού, εξέφρασε ελπίδες ότι «η Τουρκία θα υιοθετήσει επιτέλους μια ρεαλιστική προσέγγιση αλλάζοντας τακτική και συμπεριφορά».

Μεταξύ άλλων τόνισε ότι τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει αξιοσημείωτα βήματα προς την υλοποίηση των σχεδιασμών, προσθέτοντας ότι «φιλοδοξούμε σύντομα η Κύπρος να καταστεί παραγωγός φυσικού αερίου και χώρα διαμετακόμισής του», ενώ διαμήνυσε ότι σε αυτήν την κατεύθυνση μπορεί να αξιοποιηθεί και ένας νέος γύρος συνομιλιών για το Κυπριακό, με όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές. Γι' αυτό και έκρινε σκόπιμο να πει: «Εχουμε κατ' επανάληψη και δημόσια δηλώσει ότι οι φυσικοί πόροι της Κυπριακής Δημοκρατίας ανήκουν σε όλους τους Κυπρίους, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους (...) Επίσης, υπάρχει σύγκλιση από τον προηγούμενο γύρο διαπραγματεύσεων ότι το θέμα των φυσικών πόρων θα είναι ομοσπονδιακή αρμοδιότητα της επανενωμένης Κύπρου. Αυτή η σύγκλιση επαναβεβαιώθηκε στον τελευταίο γύρο των διαπραγματεύσεων και ποτέ δεν υπήρξε αρνητική αντίδραση από την τουρκοκυπριακή πλευρά».

Σημειώνουμε ότι το τελευταίο διάστημα έχουν πυκνώσει τα διάφορα συμπόσια για την Ενέργεια αφού η περιοχή της λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου τραβάει σαν μαγνήτης το ενδιαφέρον μονοπωλιακών ομίλων ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων (ΗΠΑ, Ρωσίας, Βρετανίας, Γαλλίας, Ιταλίας κ.ά.). Μόλις την προηγούμενη βδομάδα έγινε πάλι στη Λευκωσία το συνέδριο «Eastern Mediterranean Gas», όπου ξεχώρισε η τοποθέτηση του στελέχους της ιταλικής ενεργειακής εταιρείας ENI Λούκα Μπερτέλι, ο οποίος υποστήριξε ότι η Ανατολική Μεσόγειος διαθέτει προοπτικές να γίνει κόμβος φυσικού αερίου για την Ευρώπη, πρόσθεσε ωστόσο: «Πρέπει να πάμε βήμα βήμα, να είμαστε ρεαλιστές, πραγματιστές. Η περιοχή είναι γεωπολιτικά περίπλοκη, πρέπει να βρούμε απλές λύσεις και πιο ρεαλιστικές λύσεις για να αξιοποιήσουμε αυτούς τους πόρους».

Για να κατοχυρώσουν τα συμφέροντά τους οι αστικές τάξεις συγκεντρώνουν μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις στην περιοχή (πλοία, αεροσκάφη, βάσεις, στρατιώτες), με πιο πρόσφατη την άφιξη του αμερικανικού πλοίου αμφίβιων επιχειρήσεων «Ιβο Τζίμα» με μεγάλη συνοδεία αλλά και την παρουσία τουρκικών φρεγατών και υποβρυχίων, που έρχονται να προστεθούν στις δυνάμεις που διαθέτουν η Ρωσία, η Γαλλία και η Βρετανία. Ετσι μετατρέπουν την περιοχή σε πυριτιδαποθήκη για τους λαούς, που είναι οι μόνιμοι χαμένοι από τον σφοδρό ανταγωνισμό για φυσικούς πόρους, ενεργειακούς αγωγούς, αγορές και σφαίρες επιρροής, ανταγωνισμό που μπορεί να εξελιχθεί και σε γενικευμένη πολεμική σύγκρουση.