Η επέτειος της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης δεν φλογίζει μόνο τις καρδιές εκατομμυρίων εργατών μέχρι και τις μέρες μας, αλλά ξεσηκώνει και το μίσος των καπιταλιστών και των κονδυλοφόρων τους, που τις μέρες αυτές γράφουν και μιλάνε πυρετωδώς. Ορισμένοι όμως απ' αυτούς, το μόνο που καταφέρνουν είναι να χαρίζουν γέλιο με τις «αναλύσεις» τους. Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί αρθρογράφος της «Εστίας», που τι λέτε να θυμήθηκε χτες, ανήμερα της επετείου, για να επιτεθεί στην Οκτωβριανή Επανάσταση; Την υπηρέτριά του, την κυρά - Δέσποινα! Ναι, ναι, την υπηρέτρια που είχαν σπίτι τους, που οι γονείς της λέει διώχτηκαν από την Τραπεζούντα και την Οδησσό και κατέληξε, λέει ο αρθρογράφος, να σκουπίζει, να πλένει και να σιδερώνει στο σπίτι της οικογένειάς του. Αλλά το φοβερό γεγονός δεν σταματάει εδώ. Γίνεται ακόμα πιο φοβερό αν αναλογιστεί κανείς ότι ο πατέρας της προεπαναστατικά ήταν... πλοιοκτήτης! Κι η κυρά - Δέσποινα, όπως καταλαβαίνετε, ζούσε «με τα τόσα αγαθά και τα καλούδια, με τα πλούτη και τα ταξίδια», τότε που ο πατέρας της ξεζούμιζε τους εργαζόμενους ναυτικούς... Τέτοια «βαρβαρότητα» ο σοσιαλισμός, που ανάμεσα στα άλλα απελευθέρωσε εκατοντάδες χιλιάδες κυρά - Δέσποινες από τη «σκλαβιά» του νοικοκυριού και της δουλειάς στους κάθε λογής αφέντες. Αφέντες που είτε έφυγαν από τη Ρωσία, ξεκοκαλίζοντας στο εξωτερικό αμύθητες περιουσίες, πολλοί μένοντας άφραγκοι ...είτε μένοντας στη σοβιετική Ρωσία, «υποχρεώθηκαν» - τι δυστυχία! - να εργάζονται κι αυτοί, όπως όλοι οι άνθρωποι, για να είναι χρήσιμοι στην κοινωνία...