Πέμπτη 2 Μάρτη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 8
20ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΚΕ - ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Για τις Θέσεις

Σύντροφοι,

Θεωρώ πολύ πιο βελτιωμένες τις Θέσεις της ΚΕ από τα προηγούμενα Συνέδρια, τόσο στην ανάλυση της πολιτικοοικονομικής κατάστασης της Ελλάδας όσο και στην επεξεργασία του προγράμματος, στην προοπτική και τους οργανωτικούς στόχους που θέτουν.

Δεν είναι βέβαια μια δουλειά που βγαίνει έτσι ξαφνικά σε σχέση με πριν. Εχει ασφαλώς μια συνέχεια, αλλά από την άλλη είναι και τεράστιας σημασίας η ολοφάνερη ικανότητα διατύπωσης και λεπτομερούς ανάλυσης, πράγμα απαραίτητο για να έλξει ο προσυνεδριακός διάλογος, να επιτευχθούν το σωστό χάραγμα και η βαθιά συνειδητοποίηση του πώς και του γιατί.

Διέπεται μάλιστα τόσο καλύτερα αυτή η ολοκληρωτική βελτίωση που νομίζω, για πρώτη φορά μετά από πολλά Συνέδρια, συναντάς ολόκληρο κεφάλαιο (θέση 80) που αφορά την εκτίμηση για την απόδοση της απερχόμενης ΚΕ και που δεν γινόταν τόσο ολοκληρωμένα πριν, έχω τη γνώμη.

Επίσης, βλέπω ως σημαντική βελτίωση την αναφορά (θέση 56) «Το κοινό πλαίσιο πάλης ΠΑΜΕ - ΠΑΣΕΒΕ - ΠΑΣΥ - ΟΓΕ - ΜΑΣ που διαμορφώθηκε το 2010 ως απάντηση σε μια ανάγκη, αποτέλεσε αφετηρία στο σχετικά καλύτερο συντονισμό της δράσης. Σήμερα βρίσκεται πίσω από τις ανάγκες και χρειάζεται επικαιροποίηση».

Αν και κατά τη γνώμη μου βέβαια γίνεται με κάποια καθυστέρηση, ήταν πια τόσο ολοφάνερο ότι αυτό το πλαίσιο είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες, δεν τραβάει ως απαιτούν οι καιροί, δεν συσπειρώνει και χρειάζεται, όπως το λέει η ΚΕ, επικαιροποίηση. Ειδικά στη μορφή παρουσίασής του στη δράση μας.

Ξεχωριστά αναγκαίο παραμένει πάντα το θέμα ανάδειξης των γυναικών, κυρίως των λαϊκών στρωμάτων στο Κόμμα και στο κίνημα. Η ανάδειξη αυτή επιτυγχάνεται μόνο με τη λενινιστική διδασκαλία. Ποτέ με ποσόστωση ή άλλους τρόπους που δοκιμάσαμε στο παρελθόν καθοδηγητικά και ζητείτο να στηρίξουμε. Αυτοκριτικά συμπεράσματα πιστεύω πρέπει να βγαίνουν και από τα μετά τις ανατροπές, χρόνια δράσης μας.

Οπως επίσης αναγκαίο θεωρώ είναι να γνωρίσουμε γιατί όλα αυτά τα χρόνια το κομματικό μέλος παραμένει χωρίς κομματικό βιβλιάριο, σαν απάντηση σε αυτό που με περηφάνια ο νέος κομμουνιστής βλέπει να εκτίθεται σε εκδηλώσεις. Η διατύπωση (θέση 46) για το ρόλο της τάξης, απαιτεί τη συνεχή και ασυμβίβαστη καλυτέρευση της κομματικής σύνθεσης με εργάτες. Το 2% της ανανέωσης που αναφέρεται ότι έγινε από το προηγούμενο Συνέδριο και ειδικά στα καθοδηγητικά όργανα αντίστοιχα, το θεωρώ κατώτερο των αναγκών και της φυσιογνωμίας μας. Κατά συνέπεια ξεχωρίζω ως κρίσιμα σημαντικούς τους στόχους (θέση 69), είναι απόλυτα σωστοί και αποτελούν το καθαρό οξυγόνο στην ανάπτυξη ενός επαναστατικού κόμματος νέου τύπου.

Επίσης, ελπίζω να αντιμετωπιστεί κατάλληλα η αντιδιαστολή χρονικά των αναρτήσεων στο πόρταλ με αυτές του «Ριζοσπάστη». Οσοι παρακολουθούν και τα δύο διαπιστώνουν ότι τα γεγονότα που βλέπουν γρήγορα και έγκαιρα στον «902», μοιάζουν «παλιά», «χτεσινά», «περασμένα» στον «Ριζοσπάστη», αφού δημοσιεύονται αργότερα.

Αμεσα συνδεδεμένο με το (θέση 81) «να ενισχυθεί η συντροφική κριτική και αυτοκριτική στο πλαίσιο των κομματικών διαδικασιών που βοηθά στο ξεπέρασμα αδυναμιών και ελλείψεων, ενισχύει τη συλλογικότητα, την υπευθυνότητα και τον ατομικό και συλλογικό έλεγχο, διαπαιδαγωγεί». Είναι ότι ένα Κόμμα βαθιά δημοκρατικό σαν το ΚΚΕ, δεν μπορεί να αντιμετωπίζει, έστω και στις ελάχιστες περιπτώσεις, όποιον προσπαθεί να εμβαθύνει στην κριτική, να διατυπώσει διαφωνία, να θέσει αντίρρηση, αντισυντροφικά, με επίθεση, με ταύτιση με τον οπορτουνισμό κ.λπ., χωρίς να υπάρχουν σοβαρά στοιχεία τέτοιας στάσης. Αυτή η ενίσχυση στη συντροφική κριτική καλλιεργείται από τα πάνω και σε όλα τα επίπεδα.

Θέσεις 64 - 65. Οταν ένα Κόμμα επαναστατικής ανατροπής δρα σε συνθήκες μη επαναστατικής περιόδου, ο λεγκαλιστικός κίνδυνος δεν είναι μόνο οι αυταπάτες περί εκλογών, είναι και η απόσταση κατά τη γνώμη μου από τις σωστές μορφές πάλης, ικανές ανά περίοδο να αναδεικνύουν τα επαναστατικά χαρακτηριστικά και να διαπαιδαγωγούν τις μάζες του Κόμματος κυρίως. Επειδή δεν υπάρχει επαναστατική κατάσταση δεν μπορεί να είναι ανεκτό εσαεί το ότι ειδικά οι νέοι κομμουνιστές από το '89 και μετά δε βίωσαν ποτέ, παρά ελάχιστα, τη σύγκρουση, τη βίαιη αντιπαράθεση, τη μάχη με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Και αυτό γιατί σε μεγάλο βαθμό δεν το επιδιώξαμε. Σωστά από τη μια για να αποφύγουμε ενέργειες προβοκατόρων, άσχημα από την άλλη γιατί δείχνει να μας αρκεί το «να βουλιάξουν» οι δρόμοι.

Οι σκληρότερες μορφές πάλης γίνονται έρμαιο στην επίθεση ειδικά στους ΚΝίτες, από κάθε λογής οπορτουνομπάχαλους, χωρίς αυτό να είναι δίκαιο για την Ιστορία μας γεμάτη με αίμα. Και ανακόλουθο να πρεσβεύει τα ανατροπή - ρήξη - μάχη - έχουμε πόλεμο και όλα τα παρόμοια που χρησιμοποιούμε, με ορατό τον κίνδυνο να καταντήσουν γραφικά στα μάτια του λαού και της νεολαίας αν δεν καταφέρουμε να αναδείξουμε τις κατάλληλες μορφές πάλης, ώστε να πάρουν κυριολεκτικό και μαζικό χαρακτήρα. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα συνεχίσουν να αποτελούν άλλοθι στην επίθεση που δεχόμαστε από αριστερούτσικες ομάδες, οι οποίες εγκλωβίζουν και σταματούν νέους ανθρώπους από το να προσεγγίσουν ένα πραγματικά ιστορικό και καθ' όλα επαναστατικό Κόμμα.

Κλείνοντας θα ήθελα να επισημάνω:

1) Χρειάζεται να κλείσουμε περισσότερο την ψαλίδα στην αναντιστοιχία της παρέμβασής μας στους μετανάστες και στη σωστή θέση και διαπίστωση για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

2) Καλύτερη ανάδειξη και υπεράσπιση της πολιτιστικής και πολιτισμικής κληρονομιάς της πατρίδας μας, σε αντιπαράθεση πρώτα και κύρια με την εμπορευματοποίηση. Η φυσιολογική αγάπη του Ελληνα προς τον πολιτισμό της πατρίδας του, παλαιό και νέο, μπορεί να ενωθεί με το πρίσμα της τάξης μας και να εμποδίσει την καπηλεία και το δηλητήριο του εθνικισμού.

3) Σταθερός προσανατολισμός, παρέμβαση, επαφή με συλλόγους, ερασιτεχνικά σωματεία αθλητισμού, ψυχαγωγίας, πολιτισμού, ακόμα και αν υπάρχει δύσκολος και αρνητικός «συσχετισμός». Και από δω μπορούν να βρεθούν δυνάμεις ειδικά από την ΚΝΕ για να ενταχθούν στα σωματεία, στο κίνημα, στο Κόμμα.

4) Κύρια επιδίωξη με αδελφά κόμματα, πρώτα για κοινή δράση. Τα κοινά ψηφίσματα υπεραρκούν τόσο πια;

Ελπίζω σε κάθε επιτυχία


Μ. Δελής
ΚΟΒ Εμπόρων Αθήνα


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ