Να εκφράσω την συμφωνία μου με το κείμενο των Θέσεων. Θεωρώ ότι είναι ένα κείμενο ολοκληρωμένο, που μπορεί να συμβάλει καθοριστικά, στην πλούσια συζήτηση, στη ζωή και δράση της Οργάνωσης. Θα 'θελα ν' ασχοληθώ με κάποια ζητήματα που το κείμενο θίγει.

Συγκεκριμένα: για την οικοδόμηση σε παραγωγικές ηλικίες με κοινωνικοταξικά χαρακτηριστικά, δυνατότητες και αδυναμίες που έχουν προκύψει μέσω της δράσης μας.

Η αλήθεια είναι ότι μας έχει απασχολήσει σοβαρά αυτή η στόχευση κι ως ένα βαθμό προσπαθούμε να στρέψουμε την προσοχή μας, την παρέμβασή μας, σ' αυτό το παραγωγικό κομμάτι. Στην πράξη, όμως, φαίνεται ότι δεν είναι κάτι κατακτημένο. Δεν έχει χωνευτεί 100% ότι έχει καθοριστική σημασία τόσο για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, όσο και για την κομματική οικοδόμηση, η συστηματική παρέμβαση, το τράβηγμα συνειδήσεων απ' το αστικό μπλοκ των νέων εργαζόμενων, το κέρδισμά τους με τη στρατηγική μας.

Τα βήματα που έχουν γίνει είναι μικρά αλλά δείχνουν ταυτόχρονα και τις δυνατότητες. Με χαρτί και μολύβι, ανανεώσαμε τις επαφές μας, απ' την παρέμβασή μας στους εργασιακούς χώρους που ιεραρχούμε. Μ' αυτή την δουλειά άνθρωπο τον άνθρωπο, καταφέραμε να μάθουμε να κουβεντιάζουμε μ' ένα μικρό μεν, διόλου ευκαταφρόνητο δε, πυρήνα νέων εργαζομένων. Καθιερώσαμε, μπροστά στις απεργιακές μάχες, να οργανώνουμε κομματικές συσκέψεις, μ' αυτό το κομμάτι.

Η κύρια δυσκολία που 'χουμε είναι ότι ψάχνουμε να βρούμε έτοιμους, πεισμένους εργαζόμενους. Δεν έχουμε μάθει να δουλεύουμε ουσιαστικά με τις διαφορετικές γνώμες. Να παίρνουμε τα θετικά στοιχεία κάθε εργαζόμενου, τη διάθεση που μπορεί να 'χει κάπως να «κουνηθεί» και να του δίνουμε περιεχόμενο και προσανατολισμό. Να παίρνουμε υπ' όψιν ότι η νέα φουρνιά των εργατών δεν ξέρει τι σημαίνει οργάνωση, τι σημαίνει κατάκτηση. Από μας θέλει υπομονή και επιμονή, έχουμε ευθύνη όχι γενικά και αόριστα να τον πείσουμε για τις σωστές μας θέσεις. Αλλά να τον μάθουμε βήμα, βήμα, αλφαβητάρι κανονικό, την αξία που έχει να 'ναι οργανωμένος στο σωματείο του, να μάθει να διεκδικεί συλλογικά και να εμπιστευτεί τις δυνάμεις του. Να επιμένουμε με μαεστρία, αξιοποιώντας την δική του πείρα, στην αντιπαράθεση με τις αστικές - οπορτουνιστικές δυνάμεις. Να καταλάβει πως τον τσακίζουν οι θέσεις και η δράση τους στην καθημερινότητά του. Το πως αυτοί είναι ένα μπλοκ συγκροτημένο, με τις όποιες διαφορές τους και υπηρετούν - προασπίζονται ξένα συμφέροντα. Να δίνουμε ολοκληρωμένα την μόνη - πραγματική διέξοδο, μέσω του άλλου δρόμου ανάπτυξης, του Σοσιαλισμού - Κομουνισμού, που παλεύουμε για το σήμερα, όχι ως άπιαστο όνειρο, για το μακρινό μέλλον.

Σ' αυτήν την κατεύθυνση έχει βοηθήσει η συνεργασία, συντονισμός της ΚΟΒ με τις αντίστοιχες κλαδικές, αν και ακόμη έχουμε να λύσουμε πολλά. Στην κομματική ομάδα που έχουμε για την παρέμβαση στους εργασιακούς χώρους που ιεραρχούμε, μεταφέρεται πείρα, εντοπίζονται αδυναμίες στην παρέμβασή μας, προβλήματα που συναντάμε στους χώρους για την επαφή μας με τους εργαζόμενους, προσπαθούμε να βρούμε τρόπο για την όσο το δυνατό καλύτερη επαφή μ' αυτό το κομμάτι. Εχει δείξει ότι βοηθάει, στην συζήτηση η αξιοποίηση άρθρων του «Ριζοσπάστη», κύρια απ' τα Εργασιακά. Επίσης, η σταθερότητα των εξορμήσεων απ' τους ίδιους συντρόφους, δειλά δειλά, δημιουργεί μια οικειότητα με τους εργαζόμενους στους αντίστοιχους χώρους.

Ετσι, έχουμε κάπως καλύτερη εικόνα, για το πώς επιδρά η εργοδοσία και οι μηχανισμοί της στις συνειδήσεις των εργαζομένων. Είναι δουλειά, βέβαια, που βρίσκεται σε εμβρυακό στάδιο. Παρ' όλα αυτά, όμως, ξεδιπλώνονται δυνατότητες και αυτό δεν θέλει υποτίμηση.

Αυτή η δουλειά, η συστηματική, μπορεί να 'ναι επίπονη και κουραστική, αλλά η πείρα δείχνει πως είναι αναγκαία και ελπιδοφόρα. Είναι όμορφο, να ελέγχεις τη δουλειά σου και να βλέπεις πως μετράς ουσιαστικά ποιοτικά βήματα με κομμάτι κόσμου, που πριν δεν είχε καμία σχέση με το Κόμμα.

Να ανανεώνουμε τις εφεδρείες μας, τον περίγυρό μας, με νέο αίμα. Να μάθουμε να ελέγχουμε μακρόπνοα την κάθε περίπτωση, με κατάλληλη βοήθεια, ξεχωρίζοντας τους πρωτοπόρους, για την ένταξή τους στο Κόμμα. Αυτή η δουλειά, θέλει ψυχραιμία και υπομονή. Να μην παραιτούμαστε, μπροστά στη βάρβαρη καθημερινότητα και στον γρήγορο προγραμματισμό.

Αν και καλύτερα προσπαθούμε να δουλέψουμε με προοπτική, υπάρχει δυσκολία να ενταχθεί όλο το δυναμικό μας σ' αυτήν τη δουλειά. Οι λογικές «εμείς καλά τα λέμε, αλλά ο κόσμος δεν καταλαβαίνει», «τι άλλο περιμένει ο κόσμος να ξεσηκωθεί», είναι ζητήματα που δείχνουν πως χρειάζεται σκληρή ιδεολογικοπολιτική δουλειά, πως χρειάζεται να γινόμαστε ως καθοδηγητές, πιο ικανοί, στην προβολή του προγράμματος, των εκτιμήσεων του Κόμματός μας.

Η ολοκλήρωση των ιδεολογικών μαθημάτων για το Πρόγραμμα του Κόμματος, με συντρόφους και οπαδούς, έχει βοηθήσει στο να λυθούν προβληματισμοί, ν' αναδειχτεί ολοκληρωμένα τι σημαίνει ΚΚΕ παντός καιρού.

Με ιδιαίτερη φροντίδα και μέριμνα, σ' αυτήν τη δουλειά είναι ανάγκη να εντάξουμε τις δυνάμεις της ΚΝΕ. Είναι δική μας ευθύνη η διαπαιδαγώγηση των μελών της ΚΝΕ, με τα ιδανικά, τις αξίες, τις αρχές, την Ιστορία, το Πρόγραμμα του Κόμματός μας. Συνολικά, η ΚΟΒ, ιδιαίτερα τα στελέχη, μέσω και της προσωπικής μας στάσης και ζωής, να καλλιεργούμε στους ΚΝίτες την υγιή φιλοδοξία να ενταχθούν στο Κόμμα.

Η πείρα μας δείχνει πως έχουμε σοβαρή ευθύνη για την ενίσχυση της δουλειάς των κομματικών μελών χρεωμένων στην ΚΝΕ. Στο πώς, δηλαδή, στη ζωή και τη δράση της ΟΒ, θα δίνουν πιο ποιοτικά στοιχεία, απ' την συζήτηση στα όργανα, μέχρι την υλοποίηση με αυτοθυσία των στόχων. Ο κοινός βηματισμός ΚΟΒ - ΟΒ, που ως ένα βαθμό έχει κατακτηθεί, να γίνει κοινή ζωή. Είναι ανάγκη, στην εργατογειτονιά μας, ν' ασχολιόμαστε πιο συστηματικά και ουσιαστικά με τις ζωές των συντρόφων μας μας. Με μέριμνα, να μην επιτρέπουμε, στο μέτρο του δυνατού, να λυγάνε κάτω απ' το βάρος των καθημερινών προβλημάτων. Να διαχωρίζουν την προσωπική τους ζωή απ' τη ζωή της Οργάνωσης. Με την δική μας ενίσχυση να επιβεβαιώνεται η εθελοντική επιλογή συστράτευσής τους στην ΚΝΕ καθημερινά, με στόχο τη στρατολόγησή τους στο Κόμμα.

Η ζωή των ΟΒ πρέπει να εξετάζεται βήμα, βήμα. Οχι, ως ξεχωριστό κομμάτι, αλλά ως ενιαίο αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής και δράσης της ΚΟΒ. Χρειάζεται να βοηθάμε την ΟΒ να 'χει δικό της ολοκληρωμένο προγραμματισμό, εναρμονισμένο με χώρους που ιεραρχούμε και οι ΚΟΒ, όχι να λειτουργεί ως συμπλήρωμα.

Με όπλο το Πρόγραμμα του Κόμματος και τις Θέσεις του 20ού Συνεδρίου, να προσπαθήσουμε όλοι, με αυταπάρνηση, επιμονή και υπομονή, με μεράκι, να ισχυροποιήσουμε το Κόμμα μας ολόπλευρα!