Την ώρα που εντείνονται τα παζάρια στο Κυπριακό, νέες αντιπαραθέσεις είχαμε και στα Ελληνοτουρκικά.
Μετά τις «συστάσεις» του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών προς την ελληνική κυβέρνηση να μην προχωρήσει στο σχέδιο κατασκευής έργων για την κατοίκηση 28 μικρών νησιών του Αιγαίου (όπως το παρουσίασε, αρχές της βδομάδας, στη Βουλή, ο υφυπουργός Ν. Σαντορινιός), διαμηνύοντας ότι δεν θα δεχτεί «δημιουργία τετελεσμένων που δημιουργεί η ελληνική πολιτική σε διαφιλονικούμενους γεωγραφικούς σχηματισμούς», χτες ήρθε η απάντηση της ελληνικής πλευράς.
Από πλευράς του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών διαχεόταν ότι «το καθεστώς του Αιγαίου είναι ξεκάθαρο και δεν επιδέχεται καμία συζήτηση». Ο, δε, αν. υπουργός Αμυνας, Δ. Βίτσας, έλεγε στο ρ/σ του ΑΠΕ ότι για την Ελλάδα δεν υπάρχουν γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, είναι όλα κατοχυρωμένα με διεθνείς συνθήκες.
Διόλου τυχαία, από πλευράς ΓΕΣ έγινε χτες γνωστό ότι οι 2 μείζονες σχηματισμοί που καλύπτουν βόρειο και νότιο Εβρο, η ΧVI και η XII Μηχανοκίνητες Μεραρχίες Πεζικού, εκμεταλλευόμενες τις καιρικές συνθήκες που επικράτησαν μέσα στη βδομάδα (χιονόπτωση κ.λπ.), εφάρμοσαν «ιδιαίτερο πρόγραμμα εκπαιδεύσεως» στις περιοχές ευθύνης τους, στη συνοριογραμμή με την Τουρκία.
Σε μια δική τους τέτοια απάντηση, σε στρατιωτικό επίπεδο, χτες οι τουρκικές Ενοπλες Δυνάμεις προχώρησαν με 3 αεροσκάφη (τα 2 οπλισμένα) και 2 ελικόπτερα σε 6 παραβάσεις και άλλες τόσες παραβιάσεις ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Βορειοανατολικό και το Νοτιοανατολικό Αιγαίο. «Αναγνωρίστηκαν και αναχαιτίστηκαν σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες, κατά πάγια πρακτική» αναφέρεται επ' αυτού από το ΓΕΕΘΑ.
Σε ένα τέτοιο φόντο, χτες πήγε στο «Παπάγου» - για πολλοστή φορά απ' όταν ανέλαβε καθήκοντα στην Αθήνα - ο Αμερικανός πρέσβης Τζ. Πάιατ, για να συναντηθεί με τον υπουργό Αμυνας, Π. Καμμένο. Επισήμως, «συζήτησαν θέματα κοινού διμερούς και περιφερειακού ενδιαφέροντος».
Εκτιμάται ότι η συζήτηση επικεντρώθηκε σε Κυπριακό και Ελληνοτουρκικά, όπως και στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή. Σχέδια που η ντόπια αστική τάξη ψοφά να υπηρετήσει, όπως προκύπτει από μια σειρά διάσπαρτα αλλά αλληλένδετα στοιχεία, αναζητώντας τη γεωστρατηγική της αναβάθμιση.
Λ.χ., όπως προκύπτει από τη ναυτική Διοίκηση του ΝΑΤΟ (MARCOM), ρόλο ναυαρχίδας σε μία από τις 4 μόνιμες ΝΑΤΟικές αρμάδες, τη «Standing NATO Maritime Mine Countermeasures Group 2», συνεχίζει να έχει το πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού ΑΛΙΑΚΜΩΝ, διοικητής, δε, της αρμάδας παραμένει Ελληνας αξιωματικός, στην προσπάθεια της ντόπιας αστικής τάξης να διεκδικήσει το κάτι παραπάνω στην κόντρα της με άλλα κεφάλαια της περιοχής, καταλαμβάνοντας πόστα κρίσιμα για την υλοποίηση των σχεδιασμών της λυκοσυμμαχίας.