Δεκάδες ήταν το τελευταίο διάστημα σε όλη την Ελλάδα οι εκδηλώσεις παρουσίασης της μελέτης του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ «Το ΚΚΕ στον ιταλοελληνικό πόλεμο 1940-41», που κυκλοφορεί από τη «Σύγχρονη Εποχή».

Συνοικιακές και κλαδικές Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, αξιοποιώντας τη μορφή της βιβλιοπαρουσίασης, συζήτησαν με φίλους του Κόμματος, όχι μόνο τα ιστορικά γεγονότα γύρω από την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και τον ιταλοελληνικό πόλεμο του 1940-41, αλλά και τα συμπεράσματα που προκύπτουν για τη στρατηγική του ΚΚΕ και τις επεξεργασίες της Γ' Διεθνούς. Μια συζήτηση ζωντανή, που ενισχύει τη σύγχρονη πάλη των κομμουνιστών και των πρωτοπόρων αγωνιστών, την εξοπλίζει, για να γίνει ακόμα πιο αποτελεσματική στη σύγκρουση με τον καπιταλισμό και τα μονοπώλια.

Επιπλέον, αποδεικνύεται ότι αυτή η μορφή εκδήλωσης βοηθάει στην αύξηση της διακίνησης του πολιτικού βιβλίου, των εκδόσεων της «Σύγχρονης Εποχής». Χαρακτηριστικό της αξίας της συζήτησης αυτής, αλλά και της δίψας από φίλους του Κόμματος για τέτοιες πρωτοβουλίες, ήταν οι πολλές περιπτώσεις οπαδών που αγόραζαν το βιβλίο πριν την εκδήλωση, το μελετούσαν και έρχονταν προετοιμασμένοι με ερωτήσεις για το περιεχόμενό του, ώστε να τις απευθύνουν στον ομιλητή.

Οι εισηγήσεις αναδείκνυαν, μεταξύ άλλων, με αφορμή την έκδοση αυτή, ότι για το ΚΚΕ η συζήτηση γύρω από τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και τα συμπεράσματα που προκύπτουν, δεν είναι μια διαδικασία που αφορά «ειδικούς» στην επιστήμη της Ιστορίας. Αντίθετα, αυτή η μελέτη βοηθά να βγουν χρήσιμα διαχρονικά συμπεράσματα για τα καθήκοντα που προκύπτουν σήμερα για το ΚΚΕ και το εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Εγινε, επίσης, προσπάθεια να ξεκαθαριστεί ότι το Κόμμα μας είναι πολέμιο της λαθολογίας, του μηδενισμού, αλλά και του εξωραϊσμού λαθών. Η επαναστατική κριτική και αυτοκριτική δεν αδυνατίζει τον αγώνα, αντίθετα τον δυναμώνει. Είμαστε περήφανοι για την ηρωική Ιστορία μας, γιατί παρά τα λάθη, ακόμα και στρατηγικής σημασίας, δεν τα διπλώσαμε ποτέ. Παράσημά μας είναι οι διώξεις από την αστική τάξη της χώρας και από τον κατακτητή, οι αλύγιστοι κομμουνιστές σε κακουχίες, βασανιστήρια, μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα.

Στη συζήτηση που έγινε σε εκδηλώσεις που πραγματοποίησαν Οργανώσεις της ΚΟ Αττικής, ο προβληματισμός και οι απορίες ήταν πολλές και βοήθησαν να απαντηθούν μια σειρά ερωτήσεων, διευκρινιστικών αλλά και ουσίας, όπως για τα τρία ιστορικά γράμματα του τότε ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη και τη σχέση που τα συνδέει. Για το πώς κρίνει σήμερα το ΚΚΕ τη στάση του την περίοδο του ιταλοελληνικού πολέμου και της Κατοχής, αλλά και για τους λόγους που το Κόμμα ετοιμάζει την επανέκδοση του Α' Τόμου του Δοκιμίου της Ιστορίας του.

Επίσης, απασχόλησε ο ρόλος της Κομμουνιστικής Διεθνούς στη διαμόρφωση της στρατηγικής του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και των Κομμουνιστικών Κομμάτων, αλλά και η σημερινή κατάσταση στο παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα, η εξέλιξη της «Πρωτοβουλίας» των 29 Κομμουνιστικών Κομμάτων, όπου πρωτοστατεί το ΚΚΕ.

Κεντρικό ζήτημα στην κουβέντα αποτέλεσε η σχέση της καπιταλιστικής κρίσης με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, αλλά και η πιθανότητα να εμπλακεί η Ελλάδα σε πολεμική σύρραξη, περιφερειακή ή γενικευμένη. Σε αυτά τα πλαίσια, συζητήθηκαν τα καθήκοντα για το ΚΚΕ μπροστά σ' ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Με την κουβέντα δόθηκε, επίσης, η ευκαιρία να συζητηθεί ο χαρακτήρας των αντιφασιστικών μετώπων που διαμορφώθηκαν στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και πώς σήμερα αντιμετωπίζεται ο φασισμός.

Από την πλούσια συζήτηση που έγινε στις εκδηλώσεις, προκύπτει πείρα και χρήσιμα συμπεράσματα για τη δουλειά των Κομματικών Οργανώσεων.

Κλειδί της πιο αποτελεσματικής συζήτησης αποδείχτηκε ότι είναι η κατάκτηση της μεθοδολογίας για την προσέγγιση των ιστορικών γεγονότων. Συχνά κάποιος στέκεται στα πρόσωπα, αγνοώντας τις αντικειμενικές συνθήκες μέσα στις οποίες διαδραματίστηκαν τα ιστορικά γεγονότα, ή από την άλλη απολυτοποιεί τις αντικειμενικές συνθήκες, θεωρώντας απαγορευτική την οποιαδήποτε κριτική προσέγγιση. Οι βιβλιοπαρουσιάσεις, οι εκδηλώσεις - συζητήσεις με αφορμή ιστορικά θέματα συμβάλλουν για να κατανοείται η επαναστατική - διαλεκτική προσέγγιση της ιστορικής μελέτης. Να προσεγγίζεται το ιστορικό γεγονός με βάση όσα προηγήθηκαν, στην εξέλιξή του και όχι αποστεωμένα από τη ζωντανή κοινωνική δράση της περιόδου που εξετάζεται.

Από τη συζήτηση φαίνεται ότι απασχολεί και προβληματίζει έντονα το ζήτημα του ιμπεριαλιστικού πολέμου, ιδιαίτερα με τις εξελίξεις στη Συρία και την ευρύτερη περιοχή. Χρειάζεται η επεξεργασία του ΚΚΕ για τον πόλεμο και τα καθήκοντα που προκύπτουν, να αποτελούν συστατικό στοιχείο της προπαγάνδας των Κομματικών Οργανώσεων. Να δουλεύεται καθημερινά στις λαϊκές γειτονιές και στους τόπους δουλειάς, όχι ως ένα θεωρητικό ζήτημα, αλλά ως ένα σοβαρό ενδεχόμενο που δεν πρέπει να βρει απροετοίμαστο το λαό της χώρας μας και αυτός να εγκλωβιστεί κάτω από ξένη σημαία. Να ξεκαθαριστεί ακόμα περισσότερο ότι η θέση του Κόμματος για αυτοτελή οργάνωση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων με στόχο την έξοδο από τον πόλεμο, με το λαό να κάνει κουμάντο στη χώρα του, δεν συνιστά αδιαφορία για τα σύνορα της χώρας. Αντίθετα, το Κόμμα μας είναι αντίθετο και σε απώλεια και σε προσάρτηση εδαφών, πάντα με το βλέμμα στραμμένο στα καθήκοντα που προκύπτουν και για τους λαούς των γειτονικών χωρών.

Οι φίλοι του Κόμματος σημείωναν μετά τις εκδηλώσεις την αξία αυτής της συζήτησης και πόσο τους βοήθησε το διάβασμα του βιβλίου, η παρουσίαση και η κουβέντα. Τόνιζαν ότι ξεκαθάρισαν συγχύσεις γύρω από ζητήματα που θίγει το βιβλίο αλλά και γενικότερα, υπογραμμίζοντας ότι τέτοιες πλευρές απαιτούν πιο συγκροτημένη συζήτηση. Δεν είναι δυνατό να φωτιστούν ολόπλευρα «στο πόδι», στην εξόρμηση και στην περιοδεία. Χρειάζεται προετοιμασία, προγραμματισμός και συνέχεια, ώστε κάθε τέτοια πρωτοβουλία να προσθέτει κάτι στην προηγούμενη.

Οι βιβλιοπαρουσιάσεις, η συμμετοχή των φίλων του Κόμματος, η συζήτηση και ο γόνιμος προβληματισμός επίσης αποτελούν μια ακόμα ηχηρή απάντηση σε λογής οπορτουνιστές, αντι-ΚΚΕ ιστοσελίδες και εφημερίδες που «αφρίζουν» για την προσπάθεια του Κόμματος να μελετήσει συλλογικά την Ιστορία του και να βγάλει συμπεράσματα. Αποκαλύπτεται ότι η επίθεση αυτή ενάντια στο ΚΚΕ έχει ως στόχο όχι απλώς την ιστορική αποτίμηση γεγονότων, αλλά τη στρατηγική του, το Πρόγραμμά του.

Αποδεικνύεται και μέσα από τέτοιες εκδηλώσεις η σημασία της προσπάθειας για το συνεχή ιδεολογικοπολιτικό εξοπλισμό των κομματικών δυνάμεων, της ΚΝΕ, των φίλων και οπαδών. Η θωράκιση απέναντι στα αστικά ιδεολογήματα, στη διαστρέβλωση και στις επιθέσεις «φιλίας» του οπορτουνισμού δεν είναι ένα ακόμα καθήκον, αλλά απαραίτητη προϋπόθεση για την πιο αποτελεσματική καθημερινή δράση του Κόμματος. Γι' αυτό πρέπει να δοθεί βαρύτητα σε πρωτοβουλίες όπως αυτή. Στη διάδοση του μαρξιστικού βιβλίου, στη βελτίωση της διακίνησης του «Ριζοσπάστη» και της «Κομμουνιστικής Επιθεώρησης», στην κουβέντα με τους φίλους του Κόμματος για το Πρόγραμμά μας. Μόνο έτσι γινόμαστε πιο δυνατοί στις μάχες που έχουμε μπροστά μας.